Summary
In the following concluding pAsurams of periAzhwAr
thirumozhi, periAzhwAr narrates how the Lord,
running away from the comforts of His eternal abode of
milky ocean, sri vaikuntam etc., chose to come
and stay in his lotus heart.
(1)
senniyOngu thaN thiruvEngadamudaiyaay! ulagu
thannai vaazha ninRanambee! dhaamOdharaa! sadhiraa!
ennaiyum ennudaimaiyaiyum un sakkarap poRiyoRRik koNdu
ninnaruLE purindhirundhEn inien thirukkuRippE?
Purport
In the cool hills, with peaks sky high, You stay;
dAmOdharA! All people live as You show the way!
I have affixed on my body & soul Your chakra sign
and wait for Your grace! what else is Your design?
(2)
paRavai yERu parampurudaa! nee ennaikkaik koNdapin
piRaviyennum kadalum vaRRip perumpadhamaa kinRadhaal
iRavuseyyumpaavakkaadu theekkoLee_i_vEkinRadhaal
aRivai yennum amudhavaaRu thalaip paRRivaayk koNdadhE.
Purport
O great purushA, You ride on garudA! the sea
of samsArA has parched once You took over me!
Forest of 'my deadly sins' is burnt, and the pure
wisdom, like nectar, flows into my head & soar!
(3)
emmanaa! enkulatheyvamE! ennudaiya naayakanE!
ninnuLEnaayp peRRa nanmai ivvulakinil aar peRuvaar?
namman pOlE veezhthth amukkum naattil uLLa paavamellaam
summenaathE kaivittOdith thooRukaL paayndhanavE.
Purport
My Ruler! my family God! my Lord! the grace I got
from You, who else can get? Like one who's caught
in devil's choking grip, world's sins would not stay;
but run gasping for breath & hide in bushes faraway!
(4)
kadal kadaindhu amudham koNdu kalasaththai niRaiththaaRpOl
udaluruki vaay thiRandhu maduththu unnai niRaiththukkoNdEn
kodumai seyyum kooRRamum enkOlaadi kuRugappeRaa
thadavaraith thOL sakkarapaaNee! saarngaviR sEvakanE!
Purport
Like churning ocean to fill jar with nectar, I drank;
You to the full, even as my body melted and sank!
The terrible yamA dare not enter my kingdom now;
O warrior with big arms holding discus & sArngA bow!
(5)
ponnaik koNdu uraikal meedhE niRamezha vuraiththaaRpOl
unnaikkoNdu en naavakampaal maaRRinRi uraiththukkoNdEn
unnaikkoNdu ennuL vaiththEn ennaiyum unnilittEn
ennappaa! ennirudee kEsaa! ennuyirk kaavalanE!
Purport
Just like rubbing gold on a touchstone to test
I have used my tongue to abuse You at best;
Now I have taken You in me & Your feet is my goal;
my Lord, ruler of my senses, saviour of my soul!
(6)
unnudaiya vikkiramam onRozhiyaamal ellaam
ennudaiya nenchakam paal suvarvazhi ezhudhikkoNdEn
mannadanga mazhuvalangaikkoNda iraama nambee!
ennidai vandhu emperumaan! iniyengup pOkinRadhE?
Purport
Like painting on a wall, all Your valiant acts
got etched on my heart! O, You once wielded the axe;
as great parasurAmA to vanquish all arrogant kings!
Staying within me, where can You spread Your wings?
(7)
parup padhaththuk kayal poRiththa paaNdiyar kulapathipOl
thiruppolindha sEvadi ensenniyin mElpoRiththaay
marupposiththaay! malladarththaay! enRenRu unvaasakamE
uruppolindhan aavinEnai unakku uriththaakinaiyE
Purport
Just as pAndiya king stuck a flag with fish sign
on mEru hill, Your lotus feet was on the head of mine;
You broke the tusker & trounced wrestlers in scores;
my tongue ever says Your names; O Lord, I am Yours!
(8)
anandhan paalum karudanpaalum aidhu noydhaaka vaiththu en
manandhan uLLE vandhuvaiki vaazhach cheydhaay empiraan!
ninaindhu ennuLLEnninRu nekkuk kaNkaL asumpozhuka
ninaindhirundhE siramam theerndhEn nEmi nediyavanE!
Purport
Showing ananthA and garudA less love, You came;
and sat in my heart and made me live with fame!
O Lord holding discuss! I cry thinking of Your grace;
and all my troubles are now gone without a trace!
(9)
panik kadalil paLLikOLaip pazhakavittu Odivandhu en
manak kadalil vaazhavalla maayamaNaaLa nambee!
thanikkadalE thanichchudarE thaniyulagE enRenRu
unakkidamaayirukka ennai unakku uriththaakkinaiyE.
Purport
Leaving aside the cool milky ocean thirupArkadal, You ran
into the sea of my heart & chose to live there with a plan!
You forsook unmatchable thirupArkadal, Sun-the lustrous place;
and vaikuntam, only to take me as Your servant with Your grace!
(10)
thadavaraivaay miLirndhu minnum thavaLa nedungodipOl
sudaroLiyaay nenchinuLLE thOnRum en sOdhi nambi!
vadathadamum vaikundhamum madhiL thuvaraa pathiyum
idavakaigaL igazhndhittu enpaal idavagai koNdanaiyE.
Purport
Just as a pristine flag on a hill top is clearly seen;
You reside in the lotus of my heart with a sheen!
You shunned milky ocean,srivaikuntam & dwarka-the fort city;
only to come into my heart and sit pretty!
(11)
vEyar thangaL kulaththudhiththa vittuchiththan manaththE
kOyil koNda kOvalanaik kozhun kuLir mukil vaNNanai
aayarERRai amarar kOvai andhaNar thamamudhaththinai
saayai pOlap paadavallaar thaamum aNukkargaLE.
Purport
In the heart of periAzhwAr of vEyar clan pride;
the cool-dense-cloud-hued gOpAlA chose to reside;
To cowherds & celestials He's chief; to sages He's sweet;
whoever can sing these shall, like shadow, be at His feet!
Here ends periAzhwAr thirumozhi
Obeisances to periAzhwAr and Lord krishnA
சாராம்சம்
எம்பெருமான், தான் வசிக்கும் திருப்பாற்கடல்,
ஸ்ரீ வைகுந்தம் போன்ற ஒப்பற்ற இடங்களை
வெறுத்து ஒதுக்கி ஓடி வந்து, தன்னுடைய ஹ்ருதய
கமலத்தில் அமர்ந்து சேவை சாதிக்கிறான் என்று
பெரியாழ்வார் பெருமிதமாகக் கூறும் கீழ்கண்ட இந்த
பாசுரங்களை நாமும் அனுசந்தித்து ஆழ்வார்-எம்பெருமான்
அனுக்கிரகத்தைப் பரிபூரணமாகப் பெறுவோமாக.
(1)
சென்னி யோங்கு தண் திருவேங்கடமுடையாய்.உலகு
தன்னை வாழ நின்றநம்பீ. தாமோதரா. சதிரா
என்னையும் என்னுடைமையையும் உன் சக்கரப்
பொறியொற்றிக் கொண்டு நின்னருளே
புரிந்திருந்தேன் இனி என்திருக்குறிப்பே?
பாசுர அனுபவம்
ஆகாயத்தை தொடுமளவு உயர்ந்திருக்கும் சிகரங்களை
உடைய, குளிர்ந்த திருவேங்கடமலையை
வாசஸ்தலமாகக் கொண்டவனே! உலகத்தாரை
வாழ்வித்தருளும் குணபூர்த்தியை உடையவனே!,
யசோதை பிராட்டியால் கட்டுண்ட தாமோதரனே!
அடியார்களின் குற்றத்தைக் கண்டு கொள்ளாத திறமை
உடையவனே! என் ஆத்மாவுக்கும், சரீரத்துக்கும்
உன்னுடைய திருச்சக்கர சின்னத்தைப் பதித்துக்
கொண்டு உன்னுடைய க்ருபையை வேண்டி நிற்கின்றேன்.
இனி உன்னுடைய திருவுள்ளம்தான் என்னவாயிருக்கும்?
(2)
பறவையேறு பரம்புருடா. நீஎன்னைக் கைக்கொண்டபின்
பிறவியென்னும் கடலும் வற்றிப் பெரும் பதமாகின்றதால்
இறவு செய்யும் பாவக்காடு தீக்கொளீஇவேகின்றதால்
அறிவை யென்னும்அமுதவாறு தலைப்
பற்றி வாய்க்கொண்டதே.
பாசுர அனுபவம்
கருடனை வாகனமாகக் கொண்டு அதன் மேல்
ஏறிப் பயணிக்கும் புருஷோத்தமனே! நீ என்னை
ஆட்கொண்டபின், பிறவி என்னும் பெரும் கடல்
முற்றிலுமாய் வற்றிப் போய், நானும் பெரும்
பாக்கியம் செய்தவனாகிறேன்! அழிவை ஏற்படுத்தும்
இந்தப் பாவக் காடானது தீயினில் வெந்து போயிற்று!
ஞானமென்னும் அம்ருத ஆறு என்னில்
பெருக்கெடுத்து தலைக்கு மேலே போகின்றதே!
(3)
எம்மனா என்குலதெய்வமே. என்னுடைய நாயகனே.
நின்னுளேனாய்ப் பெற்றநன்மை இவ்வுலகினில்
ஆர்பெறுவார்? நம்மன்போலே வீழ்த்தமுக்கும்
நாட்டிலுள்ள பாவமெல்லாம் சும்மெனாதே
கைவிட்டோடித் தூறுகள் பாய்ந்தனவே.
பாசுர அனுபவம்
எமக்கு இறைவனாய், என் குலத்தின் தெய்வமாய்,
எனக்குத் தலைவனானவனே! உன்னிடம் நான் பெற்ற
நன்மையை இவ்வுலகில் வேறு யார் தான் பெறக் கூடும்?
பேய்கள் எப்படி கீழே தள்ளி அமுக்குமோ, அப்படியே
உலகத்திலுள்ள பாவங்களெல்லாம் மூச்சு விடாமல்
பயந்து ஓடி புதர்களில் மறைந்து கொண்டனவே!
(4)
கடல்கடைந்துஅமுதம் கொண்டு கலசத்தை
நிறைத்தாற்போல் உடலுருகிவாய் திறந்து மடுத்து
உன்னை நிறைத்துக் கொண்டேன் கொடுமை
செய்யும் கூற்றமும் என்கோலாடி குறுகப்பெறா
தடவரைத்தோள் சக்கரபாணீ. சார்ங்கவிற் சேவகனே.
பாசுர அனுபவம்
பெரிய மலை போன்ற தோள்களை உடையவனே!
திருசக்கரத்தை கையில் ஏந்தியவனே! சார்ங்கமென்கிற
வில்லை தரித்த வீரனே! திருப்பாற்கடலை கடைந்து
அமிர்தத்தை கொண்டு கலசத்தை நிறைத்தது போலே,
உடல் உருகி வாயைத் திறந்து இரண்டு கைகளாலும்
அமுதமாகிய உன்னை அள்ளிப் பருகி என்னில்
தேக்கிக்கொண்டேன். இதற்குப் பின், கொடிய
தண்டனைகளை வழங்கும் யமனும் கூட என்னுடைய
ஆட்சி செல்லுமிடங்களில் வருவதில்லை.
(5)
பொன்னைக்கொண்டுஉரைகல்மீதே நிறமெழ
வுரைத்தாற்போல் உன்னைக்கொண்டுஎன்நாவகம்
பால் மாற்றின்றிஉரைத்துக்கொண்டேன் உன்னைக்
கொண்டுஎன்னுள்வைத்தேன் என்னையும்உன்னிலிட்டேன்
என்னப்பா என்னிருடீகேசா என்னுயிர்க்காவலனே.
பாசுர அனுபவம்
தங்கத்தின் தரத்தை உரை கல்லில் வைத்து உரைப்பது
போல், உன்னை என் நாக்கினால் தரம் குறையப்
பேசியிருக்கிறேன். இப்பொழுது உன்னுடைய
அனுமதியுடன் உன்னை என் மனத்துள் வைத்தேன்.
என்னையும் உன் திருவடிகளில் ஸமர்ப்பித்தேன்.
என் அப்பனே! என் இந்திரியங்களை ஆள்பவனே!
என் உயிரைக் காப்பவனே!
(6)
உன்னுடைய விக்கிரமம் ஒன்றொழியாமல் எல்லாம்
என்னுடைய நெஞ்சகம்பால் சுவர்வழி
எழுதிக்கொண்டேன் மன்னடங்கமழு வலங்கைக்
கொண்ட இராமநம்பீ. என்னிடை வந்து
எம்பெருமான். இனியெங்குப் போகின்றதே?
பாசுர அனுபவம்
உன்னுடைய திருவிளையாட்டுக்களில் ஒன்று
விடாமல் எல்லாவற்றையும் சுவரிலெழுதும் சித்திரம்
போல என்னுடைய மனதிலே ப்ரகாசிக்கும் படி
பண்ணிக்கொண்டேன். க்ஷத்திரியர்கள் இருந்த இடம்
தெரியாமல் அழியும்படி கோடரியை வலதுகையில்
தரித்து பரசுராமாவதாரம் செய்தருளின குணபூர்த்தியைக்
கொண்டவனே! என்னிடத்திலே எழுந்தருளின பின்பு
உனக்கு வேறு புகலிடம் எங்கு இருக்க முடியும்?
(7)
பருப்பதத்துக் கயல்பொறித்த பாண்டியர்
குலபதிபோல் திருப்பொலிந்த சேவடி எஞ்சென்னியின்
மேல்பொறித்தாய் மருப்பொசித்தாய். மல்லடர்த்தாய்.
என்றென்று உன்வாசகமே உருப்பொலிந்த நாவினேனை
உனக்கு உரித்தாகினையே
பாசுர அனுபவம்
மஹாமேருவிலே தனது மீன் உருவம் பதித்த
கொடியை நட்ட பாண்டிய வம்சத்து அரனைப்
போலே, அழகான சிகப்புத் தாமரை மலர் போன்ற
திருவடிகளை என் தலையின் மீது அலங்கரித்தவனே
என்றும், குவலயாபீடம் என்ற துஷ்ட யானையின்
கொம்பை முறித்தவனே என்றும், மல்யுத்த
வீரர்களைக் கொன்றவனே என்றும் இவ்வாறான உன்
குணங்கள் அடங்கிய திருநாமங்களைச் சொல்லிச்
சொல்லியே தழும்பேறின நாக்கையுடைய என்னை
உனக்கு உரியவனாக்கிக் கொண்டாயே!
(8)
அனந்தன்பாலும் கருடன்பாலும் ஐதுநொய்தாக
வைத்து என் மனந்தனுள்ளே வந்துவைகி வாழச்
செய்தாய் எம்பிரான். நினைந்து என்னுள்ளே
நின்றுநெக்குக் கண்கள் அசும்பொழுக நினைந்திருந்தே
சிரமம் தீர்ந்தேன் நேமி நெடியவனே.
பாசுர அனுபவம்
அனந்தனிடத்திலும், கருடனிடத்திலும் அன்பை
மிக கொஞ்சமாக வைத்து, என் மனத்தினுள்ளே வந்து
அமர்ந்து என்னை வாழ வைத்தாய். இந்த வைபவத்தால்,
என் மனம் உருகி, கண்களில் நீர் பெருகியது. கையில்
சக்கரம் எந்திய பெரியோனே! நீ செய்த இந்த
உபகாரத்தை நினைத்து நினைத்து என்
வருத்தமெல்லாம் தீர்ந்து விட்டது.
(9)
பனிக்கடலில் பள்ளிகோளைப் பழகவிட்டு ஓடிவந்துஎன்
மனக்கடலில் வாழவல்ல மாயமணாளநம்பீ.
தனிக்கடலே தனிச்சுடரே தனியுலகே என்றென்று
உனக்கிடமாயிருக்க என்னை உனக்குஉரித்தாக்கினையே.
பாசுர அனுபவம்
குளிர்ச்சியான திருப்பாற்கடலில் படுத்துக்
கொள்ளுவதை மறந்துவிட்டு, அங்கிருந்து ஓடிவந்து
என்னுடைய மனம் என்ற கடலில் வாழ்கின்ற மாயோனே!
திருமகளின் மணாளனே! பரிபூரணனே! தன்னிகரற்ற
இடங்களான திருப்பாற்கடலும், சூரியமண்டலமும்,
பரம பதமும் உனக்கு ஏற்ற வாழும் இடமாக
இருக்க, அவற்றை விடுத்து என்னை
உனக்கு அடிமையாக்கிக் கொண்டாயே!
(10)
தடவரைவாய் மிளிர்ந்து மின்னும் தவளநெடுங்
கொடிபோல் சுடரொளியாய் நெஞ்சினுள்ளே
தோன்றும் என்சோதிநம்பி. வடதடமும் வைகுந்தமும்
மதிள் துவராபதியும் இடவகைகள்இகழ்ந்திட்டு
என்பால் இடவகை கொண்டனையே.
பாசுர அனுபவம்
பெரிதான ஒரு மலையின் உச்சியில் பரிசுத்தமாக
விளங்குகின்ற ஒரு கொடி எல்லார்க்கும் காண
எளிதாக இருப்பது போல், என்னுடைய ஹ்ருதய
கமலத்தினுள் மிகத் தெளிவாக பளபளவென்று
தேஜஸ்ஸுடன் விளங்கும் எம்பெருமானே! வட
திசையிலுள்ள திருப்பாற்கடல்,, ஸ்ரீ வைகுண்டம்,
மதிளால் சூழப்பட்ட ஸ்ரீ த்வாரகை ஆகிய உனக்கு
ஏற்ற இடங்களையெல்லாம் துறந்து விட்டு,
என்னுள் வந்தமர்ந்து எனக்கு பேரருள் புரிந்தாயே!
(11)
வேயர்தங்கள் குலத்துதித்த விட்டுசித்தன் மனத்தே
கோயில் கொண்ட கோவலனைக் கொழுங்குளிர்
முகில் வண்ணனை ஆயரேற்றை அமரர்கோவை
அந்தணர் தமமுதத்தினை சாயைபோலப்
பாட வல்லார்தாமும் அணுக்கர்களே.
பாசுர அனுபவம்
வைதிகருடைய குலத்திலே அவதரித்த
பெரியாழ்வாருடைய மனஸ்ஸில் கோயில் கொண்ட
கோப குமாரனை, குளுர்ச்சி பொருந்திய திரண்ட
மேகம் போன்ற நிறத்தையுடையவனை, இடையர்
களுக்குத் தலைவனை, நித்யஸூரிகளுக்கு ஸ்வாமியை,
ஸநகாதி ப்ரம்ம ரிஷிகளுக்கு அம்ருதம் போன்றவனைப்
பாடவல்லவர்கள் நிழலைப் போல எம்பெருமானுடன்
எப்போதும் நெருக்கமாக இருக்கப் பெறுவர்கள்.
பெரியாழ்வார் திருமொழி முற்றும்
பெரியாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்.
Summary
periAzhwAr states that he was caught in the
cycle of birth, death and rebirth. But once he
had the vision of Lord in thirumAlirunjchOlai,
everything changed. He says that he would not
let the Lord go away from Him anymore.
(1)
thukkach chuzhalaiyaich choozhndhukidandha valaiyaiaRappaRiththu
pukkinil pukkunnaik kaNdukoNdEn inip pOkaviduvadhuNdO?
makkaL aRuvaraik kallidaimOdha izhandhavaL thanvayiRRil
sikkena vandhupiRandhu ninRaay! thirumaal irun chOlai yendhaay!
Purport
Caught in the net surrounded by swirling pond of grief;
I cut this bond by seeing the divine form of my Chief!
He showed up in Devaki's womb as her 6 kids got stoned & hit
lord of thirumAlirunjchOlai! I won't let you easily quit
(2)
vaLaiththu vaiththEn inip pOkalottEn unthan indhiraNYaalankaLaal
oLiththidil nin thiruvaaNai kaNdaay nee oruvarkkum meyyanallai
aLiththengum naadum nakaramum thammudaith theevinai theerkkaluRRu
theLiththuvalancheyyum theerththamudaiththirumaalirunchOlai yendhaay!
Purport
I got You trapped so You can't slip! it's my decree
in Your wife's name! Don't try tricks to hide & flee;
You aren't true! thirumAlirunjchOlai is where You stay
where all take dip in clear waters to keep sins at bay!
(3)
unakkup paNiseythirukkum thavamudaiyEn, inippOy oruvan
thanakkup paNindhu kadaiththalai niRkai nin saayaiyazhivu kaNdaay
punaththinai kiLLip pudhuvavikaatti unponnadi vaazhkavenRu
inakkuRavar pudhiyadhuNNum ezhil thirumaalirunchOlai yendhaay!
Purport
Till now I am fortunate in serving You true;
How can I think of another, will it not defame You?
The place kuravA men pluck fresh millets from ground
to cook food for You is the lovely mAlirunjchOlai mound!
(4)
kaadham palavum thirindhuzhanRERku angOr nizhalillai neerillai un
paadha nizhalallaal maRROru yirppidam naan engum kaaNkinRilEn
thoodhusenRaay! kuru paaNdavarkkaay angOr poysuRRam pEsichchenRu
pEdhancheydhu engumpiNam padaiththaay! thirumaal irunchOlaiyendhaay!
Purport
I roamed a long way in distress, but couldn't see
a shelter or water or living place except shadow of Thee;
As pAndavAs' envoy, You told lies & ensured there's fight
& dead bodies; You're in mAlirunjchOlai with all Your might!
(5)
kaalum ezhaakaNNa neerum nillaa udalsOrndhu nadungi kural
mElum ezhaamayirk koochchumaRaa ena thOLkaLum veezhvozhiyaa
maalukaLaa niRku menmananE! unnai vaazhath thalaippeydhittEn
sElukaLaa niRkum neeLsunaisoozh thirumaal irunchOlai yendhaay!
Purport
Legs won't walk, eyes shed tear, body tires & shaken;
Voice quivers; I horripilate, shoulders fall & weaken;
Thus elated, I spend my life in Your thoughts & pray;
Fishes play in ponds of mAlirunchOlai where You stay!
(6)
eruththuk kodiyudaiyaanum piramanum indhiranum maRRum
oruththarum ippiRaviyennum nOykku marundhaRi vaarumillai
maruththuvanaay ninRa maamaNivaNNaa! maRupiRavithavirath
thiruththi unkOyiR kadaip pukappey thirumaalirunchOlaiyendhaay!
Purport
Not sivA with a bull-flag, brahmA, indra or none
knows medicine to stop rebirth; O blue-gem hued one!
You're in thirumAlirunjchOlai as a doctor for me!
Make me live at Your temple doorstep, its my plea!
(7)
akkarai yennumanaththak kadaluLazhundhi unpEraruLaal
ikkarai yERiyiLaith thirundhEnai anchalenRu kaikaviyaay
sakkaramum thadakkaikaLum kaNkaLum peedhaka vaadaiyodum
sekkar niRaththuch chivappudaiyaay!thirumaalirunchOlaiyendhaay!
Purport
Caught in the futile ocean of this life, I torment;
Say 'fear not'! lift me up! show grace, not dissent;
O Lord of thirumAlirunjchOlai! with discus in hand,
mighty armed, golden attired, red-sky hued,You stand!
(8)
eththanai kaalamum eththanaiy oozhiyum inRodu naaLaiyenRE
iththanai kaalamum pOyk kiRippattEn in iunnaip pOkalottEn
maiththunanmaarkaLaivaazhviththu maaRRalarnooRRuvaraikkeduththaay!
siththam ninpaal athaRidhiyanRE thirumaal irunchOlai yendhaay!
Purport
For days & eons I was stuck in the wheel of birth;
I won't let You go now! my Lord! I know Your worth;
You made pAndavAs live & foes die in the strife;
Are You unaware of my mind fixed on You for life!
(9)
anRu vayiRRil kidandhirundhE adimai seyyaluRRiruppan
inRu vandhu ingu unnaik kaNdukoNdEn inip pOka viduvadhuNdE?
senRangu vaaNanai aayirandhOLum thiruchchakkaram adhanaal
thenRiththisaithisaiveezhachcheRRaay! thirumaalirunchOlaiyendhaay!
Purport
When I was in womb, I longed to serve You;
Now seeing You here, can You escape my view?
mAlirunjchOlai Lord! With Your discus You clipped
bANA's 1000 arms which got strewn over & flipped!
(10)
senRulakam kudaindhaadumsunaith thirumaal irunchOlaithannuL
ninRapiraan adimEl adimaiththiRam nEr padaviNNappanchey
pon thikazh maadam polindhuthOnrum pudhuvaik kOn vittu chiththan
onRi nOd onbadhum paadavallaar ulakamaLandhaan thamarE.
Purport
People of this world take a dip in the streams
of mAlirunjchOlai & submit to the Lord who beams!
periAzhwar of puduvai with many a golden mansion;
so pens ten; who reads these will serve Him with passion.
சாராம்சம்
இந்த கொடிய ஸம்ஸாரத்தில் சிக்கித் தவித்த
எனக்கு, திருமாலிருஞ்சோலையில் சேவை சாதிக்கும்
எம்பெருமானின் தரிசனம் கிடைத்த பிறகு, அந்த
'எம்பெருமானை இனி பிறிந்து எங்கும் போகவிடமாட்டேன்'
என்று பெரியாழ்வார் கூறும் அற்புதமான
பாசுரங்கள் தான் இவை.
(1)
துக்கச்சுழலையைச் சூழ்ந்துகிடந்த
வலையை அறப்பறித்து
புக்கினில் புக்குன்னைக் கண்டுகொண்டேன்
இனிப்போக விடுவதுண்டே ?
மக்களறுவரைக் கல்லிடைமோத
இழந்தவள் தன்வயிற்றில்
சிக்கெனவந்து பிறந்துநின்றாய்.
திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
சுழல் ஆறு போன்று வளைய வளைய வருகிற
துன்பத்தை சுற்றிக்கொண்டிருக்கும் இந்த சரீரம்
என்ற வலையை அறுத்துப் போக்கிக் கொண்டேன்.
நீ புகுமிடங்களிலெல்லாம் புகுந்து உன்னைக் கண்ணாரக்
கண்டு சேவித்தேன். இதற்கு முன் பிறந்த ஆறு
குழந்தைகளையும், கம்ஸன் கல்லிலே மோதிக் கொன்றதால்,
இழந்த தேவகியின் வயிற்றில் சட்டென வந்து
அவதரித்தவனே!திருமாலிருஞ்சோலை மலையில்
எழுந்தருளியிருக்கும் என் ஸ்வாமியே! இனி உன்னைப்
போகவிடுவேனோ?
(2)
வளைத்து வைத்தேன் இனிப்போகலொட்டேன்
உந்தனிந்திர ஞாலங்களால்
ஒளித்திடில் நின்திருவாணைகண்டாய்
நீஒருவர்க்கும் மெய்யனல்லை
அளித்தெங்கும் நாடும்நகரமும் தம்முடைத்
தீவினை தீர்க்கலுற்று
தெளித்து வலஞ்செய்யும் தீர்த்தமுடைத்
திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
உன்னை சூழ்ந்து கொண்டேன்! இனி உன்னைப்
போக விட மாட்டேன். ஒருவேளை, உனக்குத் தெரிந்த
மாயா ஜாலங்களால் உன்னை மறைத்துத் கொள்ள
நினைத்தால், அப்படி நீ செய்யலாகாது என்று
உனனுடைய பெரிய பிராட்டியின் மேல் ஆணையிட்டு
சொல்கிறேன். நீ யாருக்கும் உண்மையானவனில்லை
என்று எனக்குத் தெரியும்!! நாட்டிலும், நகரத்திலும்
மற்றும் பல இடங்களிலும் வாழும் மக்களை காக்கும்
பொருட்டு அவர்களுடைய கடுமையான பாபங்களை
போக்கி பலத்தை கொடுக்கும் தெளிவுடைய ஜலத்தைக்
கொண்ட திருமாலிருஞ்சோலையை உடைய பெரியோனே!
(3)
உனக்குப் பணிசெய்திருக்கும்
தவமுடையேன், இனிப்போய்ஒருவன்
தனக்குப் பணிந்து கடைத்தலைநிற்கை
நின்சாயை யழிவுகண்டாய்
புனத்தினை கிள்ளிப் புதுவவிகாட்டி
உன்பொன்னடி வாழ்கவென்று
இனக்குறவர் புதியதுண்ணும் எழில்
திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
உனக்கு அடிமை செய்யும் பாக்கியம் பெற்றிருக்கும்
நான் இனியும் மற்றொருவனுக்கு அடி பணிந்து
அவனுடைய வீட்டு வாசலில் நிற்பதென்பது
உன்னுடைய பெருமைக்கு இழுக்கன்றோ? கூட்டமாய்ச்
சேர்ந்த குறவர்கள், உன் பொன் அடி வாழ்க என்று
உனக்குப் பல்லாண்டு பாடி நிலத்திலுண்டான
தினைகளை கிள்ளிக் கொண்டுவந்து புதிய ஹவிஸ்ஸை
அமுது செய்யப்பண்ணி புதிதாக அவற்றை சாப்பிடும்
அழகையுடையதான மாலிருஞ்சோலையில்
அருள் பாலிக்கும் எம்பெருமானே!
(4)
காதம் பலவும் திரிந்துழன்றேற்கு அங்கோர்
நிழலில்லை நீரில்லை உன்
பாதநிழலல்லால் மற்றோருயிர்ப்பிடம்
நான்எங்கும் காண்கின்றிலேன்
தூதுசென்றாய். குருபாண்டவர்க்காய்
அங்கோர்பொய் சுற்றம்பேசிச்சென்று
பேதஞ்செய்து எங்கும்பிணம் படைத்தாய்.
திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
கண்ணுக்கு எட்டின தூரம் வரை வருந்தி திரிந்த
எனக்கு அந்த இடத்தில் தங்குவதற்கு ஒரு நிழலோ,
பருகுவதற்கு நீரோ, உன் திருவடி நிழலைத் தவிற,
வேறொரு மூச்சு விடுமிடம் தென்படவில்லை.
குருவம்சத்தில் பிறந்த பாண்டவர்களுக்காக தூது
சென்றவனாய் அவர்களிடம் ஒரு பொய் உறவைச்
சொல்லி, இரு தரப்பிலும் கலகத்தை உண்டு
பண்ணி அதன் விளைவாக ஏற்பட்ட போரில்
துரியோதனாதிகளை பிணமாக்கினவனே!
திருமாலிருஞ்சோலையில் அருள் பாலிப்பவனே!
(5)
காலுமெழா கண்ணநீரும்நில்லா உடல்
சோர்ந்து நடுங்கி குரல்
மேலுமெழா மயிர்க்கூச்சுமறா என
தோள்களும் வீழ்வொழியா
மாலுகளா நிற்கும் என்மனனே. உன்னை
வாழத்தலைப்பெய்திட்டேன்
சேலுகளாநிற்கும் நீள்சுனைசூழ்
திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
கால்களால் நடக்க முடியவில்லை, கண்களில் நீர்
நில்லாமல் சோர்கிறது,உடலோ சோர்ந்து நடுங்குகிறது,
குரல் மேல் எழ மறுக்கிறது, மயிர் கூச்செறிதலும்
நின்றபாடில்லை, என்னுடைய தோள்களும் தொய்ந்து
விட்டன. இப்படியாக என் மனஸ்ஸானது பரவசமடைந்து,
என் வாழ்கையை உன்னை அனுபவிப்பதில் அர்பணித்தேன்.
மீன்கள் துள்ளி விளையாடும் ஆழமான
குட்டைகள் சூழப்பெற்ற திருமாலிருஞ்சோலையில்
அருள் பாலிக்கும் எம்பெருமானே!
(6)
எருத்துக் கொடியுடையானும்
பிரமனும் இந்திரனும் மற்றும்
ஒருத்தரும் இப்பிறவியென்னும்
நோய்க்கு மருந்தறிவாருமில்லை
மருத்துவனாய் நின்றமாமணி
வண்ணா. மறுபிறவிதவிரத்
திருத்தி உங்கோயிற் கடைப்புகப்
பெய் திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
காளை மாட்டின் சின்னத்தைக் கொண்ட கொடியை
உடைய சிவனும், பிரமனும், இந்திரனும் மற்றுமொருவரும்
இப்படிப்பட்ட பிறவி என்னும் வ்யாதிக்கு மருந்தை
அறிந்தாரில்லை. பிறவி என்னும் நோயைப் போக்கும்
மருத்துவனாய் இருக்கும் சிறந்த நீல மணி போன்ற
நிறத்தையுடையவனே! திருமாலிருஞ்சோலையில் அருள்
பாலிக்கும் எம்பெருமானே! எனக்கு மீண்டும் பிறவி
இல்லாமல் செய்து, உன் கோயில் வாசலில் இருந்து
வாழும்படி அருள் புரியவேண்டும்.
(7)
அக்கரையென்னு மனத்தக்
கடலுளழுந்தி உன்பேரருளால்
இக்கரையேறி யிளைத்திருந்தேனை
அஞ்சலென்று கைகவியாய்
சக்கரமும் தடக்கைகளும்
கண்களும் பீதகவாடையொடும்
செக்கர்நிறத்துச் சிவப்புடையாய்.
திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
நான் ஸம்ஸாரமென்னும் அனர்த்தமாகிய கடலில்
மூழ்கி வருந்தியிருந்த போது உன்னுடைய பெரும்
கருணையால் என்னை இக்கரையேற்றி 'பயப்படாதே'
என்று உனது அபய முத்திரையைக் காட்டியருள வேண்டும்.
திருச்சக்கரமுடனும், அகன்ற கைகளோடும், திருக்
கண்களோடும், பீதாம்பரத்தோடும் கூட, சிவப்பு நிற
வானம் போன்ற நிறத்தையுடையவனே!
திருமாலிருஞ்சோலையில் அருள்
பாலிக்கும் எம்பெருமானே!
(8)
எத்தனை காலமும் எத்தனையூழியும்
இன்றொடு நாளையென்றே
இத்தனை காலமும்போய்க்கிறிப் பட்டேன்
இனிஉன்னைப் போகலொட்டேன்
மைத்துனன்மார்களை வாழ்வித்து
மாற்றலர் நூற்றுவரைக் கெடுத்தாய்.
சித்தம் நின்பாலதறிதியன்றே
திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
இன்று, நாளை, நேற்று, என்று கழிந்த காலங்களில்,
எவ்வளவு காலமோ, எத்தனை மஹா ப்ரளயங்களோ
தெரியாது, தப்ப முடியாத ஸம்ஸாரமென்னும்
யந்திரத்தில் அகப்பட்டிருந்தேன். இதெல்லாம் உன்
மாயை என்று அறிந்த பின், உன்னை வேறு இடம்
போக விட மாட்டேன்! திருமாலிருஞ்சோலையில்
அருள் பாலிக்கும் எம்பெருமானே! உனது அத்தை
மகன்களான பாண்டவர்களை அரசாளவைத்து,
எதிரிகளான நூறு பேர் துரியோதநாதிகளை
அழித்த நீ, என் மனதானது உன்னிடம்
லயித்திருப்பதை அறிவாயா?
(9)
அன்று வயிற்றில் கிடந்திருந்தே
அடிமை செய்யலுற்றிருப்பன்
இன்று வந்து இங்கு உன்னைக்கண்டு
கொண்டேன் இனிப்போக விடுவதுண்டே?
சென்றங்குவாணனை ஆயிரந்தோளும்
திருச்சக்கரமதனால்
தென்றித் திசைதிசைவீழச் செற்றாய்.
திருமாலிருஞ்சோலையெந்தாய்.
பாசுர அனுபவம்
அன்று தாயார் வயிற்றில் கர்ப்ப வாஸத்தில்
இருக்கும்போதே உனக்கு அடிமை செய்வதில்
நாட்டமுடன் இருந்தேன். இன்று இங்கு
திருமாலிருஞ்சோலையில் கோவில் கொண்டிருக்கும்
உன்னைக் கண்ணாரக் கண்டு சேவித்தபின் உன்னை
இனிப் போகவிடுவேனோ? முன்பு சோணித புரம்
சென்று உனது திருச் சக்கரத்தால் பாணாசுரனின்
ஆயிரம் தோள்களும் எல்லா திசைகளிலும்
சிதறி விழச் செய்த எம்பெருமானே!
(10)
சென்றுலகம் குடைந்தாடும் சுனைத்
திருமாலிருஞ்சோலைதன்னுள்
நின்றபிரான் அடிமேல்அடிமைத்திறம்
நேர்படவிண்ணப்பஞ்செய்
பொன்திகழ் மாடம்பொலிந்துதோன்றும்
புதுவைக்கோன்விட்டுசித்தன்
ஒன்றினோடொன்பதும் பாட
வல்லார் உலகமளந்தான்தமரே.
பாசுர அனுபவம்
உலகத்தில் வாழ்பவர்கள் நன்றாக அமிழ்ந்து
நீராடக்கூடிய நீர் நிலைகள் நிரம்பிய
திருமாலிருஞ்சோலையில் நிற்கும் எம்பெருமானுடைய
திருவடிகளில் சரணாகதி செய்யும் விஷயமாக, தங்க
மயமான மாடங்கள் நிரம்பிய ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரின்
தலைவர், பெரியாழ்வார் அருளிச் செய்த இந்த பத்து
பாசுரங்களையும் பாட சாமர்த்தியம்
கொண்டவர்கள், மூன்று லோகங்களையும்
அளந்தவனுக்கு அடியாரக இருப்பர்கள்.
Summary
periAzhwAr states that diseases occupying his body
due to accumulation of sins committed since a long time
have no place now because of presence of Lord who chose
to enter his body (He likens 'body' to a town/city)
and guards it like a fortress.
(1)
neyk kudaththaip paRRi ERum eRumbukaL pOlnirandhu engum
kaikkoNdu niRkinRa nOykaaL! kaalam peRa uyyappOmin
meykkoNdu vandhu pukundhu vEdhap piraanaar kidandhaar
paikkoNda paambaNai yOdum paNdanRu pattinam kaappE.
Purport
O diseases! You occupy the body like ants swarming ghee-pot;
leave soon & live! Lord of vedAs, with snake-bed over the cot;
has chosen to reside within me and lie down without a frown;
Its not the old body anymore for He's now protecting the town!
(2)
chiththira kuththan ezhuththaal thenpulakkOn poRiyoRRi
vaiththa ilachchinai maaRRith thoodhuvar OdiyoLiththaar
muththuth thiraik kadaRsErppan moodhaRivaaLar mudhalvan
paththark kamudhan adiyEn paNdanRu pattinam kaappE.
Purport
Tearing chithragupthA's books, stamped by yamA, the southern king;
his men ran & hid! The wavy pearled sea is where Lord has His wing!
He's the head of learned celestials & devotees' nectar; I serve Him;
my body isn't the old one anymore, as He guards the city to the brim!
(3)
vayiRRil thozhuvaip piriththu vanpulach chEvaiy adhakki
kayiRRum akkaaNi kazhiththuk kaalidaip paasam kazhaRRi
eyiRRidai maNkoNda endhai iraappakal Odhuviththu ennaip
payiRRip paNiseyyak koNdaan paNdanRu pattinam kaappE.
Purport
Lord freed me from the prison of my mother’s womb, shut the desires
of my 5 senses & this body of nerves and flesh, like dousing fires;
He who rescued Earth, as a Boar, saved me from yamA's noose & court;
taught me good ways day & night;now guards the old body like a fort!
(4)
mangiya valvinai nOykaaL! umakkum Orvalvinai kaNdeer
ingup pukEnmin pukEnmin eLidhanRu kaNdeer pukEnmin
singap piraanavan emmaan sErumthiruk kOyil kaNdeer
pangap padaadhu uyyappOmin paNdanRu pattinam kaappE.
Purport
O diseases, caused by accumulated sins, its bad time for you;
It's not easy to enter here; go away to survive, don't rue!
Know that my Lord, Lion God, has His home within my frame;
and protects this old body, flee if you have any shame!
(5)
maaNik kuRaL uruvaay amaayanai enmanaththuLLE
pENik koNarndhu pukudha vaiththuk koNdEn piRidhinRi
maaNikkap paNdaaram kaNdeer valivan kuRumbar kaLuLLeer!
paaNik kavENdaan adamin paNdanRu pattinam kaappE.
Purport
He came as manikin; did stunning feats! He's a gem stone!
I made Him enter my heart so that I am never alone!
O awful senses! flee if you don't want to live short;
this body is not old anymore; He guards it now like a fort!
(6)
uRRa vuRupiNi nOykaaL! umakku onRusollukEn kENmin
peRRangaL mEykkum piraanaar pENum thirukkOyil kaNdeer
aRRam uraikkinREn innam aazhvinaikaaL! umakku ingu Or
paRRillai kaNdeer nadamin paNdanRu pattinam kaappE.
Purport
O terrible diseases tormenting this body for long!
listen! Lord who tends cows now stays within me strong!
O lingering troubles! no use sticking with me anymore!
Its not the old body but is guarded to the core!
(7)
kongaich chiRuvarai yennum podhumbinil veezhndhu vazhukki
angOr muzhaiyinil pukkittu azhundhik kidandh uzhalvEnai
vangak kadal vaNNan ammaan valvinaiy aayinamaaRRi
pangap padaavaNNam seydhaan paNdanRu pattinam kaappE.
Purport
Obsessed with mountain like breasts & thin waist;
fainted & fell into a pit; in the dark hell I paced;
Ocean hued Lord changed the effects of my sinful frame!
He guards me like a fort & saved me from shame.
(8)
EdhangaL aayina vellaam iRangaliduviththu ennuLLE
peedhaka vaadaip piraanaar pirama kuruvaaki vandhu
pOdhil kamalavan nencham pukundhum en senniththidaril
paadha vilachchinai vaiththaar paNdanRu pattinam kaappE.
Purport
Lord who wears silk robe & teaches wisdom as a guru
enters me and wipes out all my sins and faults from view;
He then keeps His lotus feet on my head to bless;
My body is not like old; its now a fortress, no less!
(9)
uRakal uRakal uRakal oNsudaraazhiyE! sangE!
aRaveRi naandhakavaaLE! azhakiya saarngamE! thaNdE!
iRavu padaamal irundha eNmarulOka paaleerkaaL!
paRavai yaraiyaa! uRakal paLLiyaRaik kuRikkONmin.
Purport
O radiant Discus! O nAndagam! the sword that slays foes!
O pAnchajanyam! O sArnga, the lovely bow! O mace that shows!
O guardians of 8 directions! O king of birds! sleep not!
my body is His sleeping place! look after me without a thought!
(10)
aravath thamaLiyinOdum azhakiya paaRkadalOdum
aravindhap paavaiyumthaanum akampadivandhu pukundhu
paravaith thiraipalamOdhap paLLi koLkinRa piraanai
paravukinRaan vittuchiththan pattinam kaavaR poruttE.
Purport
Along with His snake bed, milky ocean & lotus like beloved;
Lord entered the body with ocean waves that dashed & shoved;
& reclined in his heart; thus periAzhwAr sang in praise
of Lord for protecting his body like a fortress always!
சாராம்சம்
தமது திருமேனியில் எம்பெருமான் புகுந்து இருதய
கமலத்தில் நிலையாக கோயில் கொண்டுள்ளதால்,
நெடுங்காலம் செய்த பாபங்களினால் ஏற்பட்ட
நோய்களுக்கு தமது உடம்பில் தங்குவதற்கு இனி
இடமில்லை என்பதை மிக அழகாக
பெரியாழ்வார் வர்ணிக்கிறார்.
(1)
நெய்க்குடத்தைப் பற்றி ஏறும் எறும்புகள்போல்
நிரந்து எங்கும் கைக்கொண்டு நிற்கின்ற நோய்காள்.
காலம்பெற உய்யப்போமின் மெய்க்கொண்டு வந்து
புகுந்து வேதப்பிரானார் கிடந்தார் பைக்கொண்ட
பாம்பணையோடும் பண்டன்று பட்டினம்காப்பே.
பாசுர அனுபவம்
நெய் வைத்துள்ள குடத்தில் எப்படி எறும்புகள் ஏறுமோ,
அப்படி உடம்பாகிய குடத்தில் எல்லா இடத்திலும் பரவி
நிற்கும் நோய்களே! சீக்கிரமே விட்டு விலகி,பிழைத்துப்
போங்கள்! ஏனென்றால், வேதத்திற்கு அதிபதியான
எம்பெருமான், படங்களுடன் கூடிய பாம்பின்
படுக்கையோடு கூட, உடம்பில் புகுந்து விருப்பத்தோடு
படுத்திருக்கிறார். இது பழைய உடம்பு இல்லை. இந்த
சரீர-ஆத்மா என்கிற பட்டினம் இப்பொழுது
எம்பெருமானால் காக்கப்பட்டுள்ளது!
(2)
சித்திரகுத்தனெழுத்தால் தென்புலக்கோன் பொறியொற்றி
வைத்த இலச்சினைமாற்றித் தூதுவர் ஓடியொளித்தார்
முத்துத்திரைக் கடற்சேர்ப்பன் மூதறிவாளர் முதல்வன்
பத்தர்க்கமுதன் அடியேன் பண்டன்று பட்டினம்காப்பே.
பாசுர அனுபவம்
தென் திசையை ஆள்பவனான யம தர்மனின் முத்திரை
பொதித்து எழுதிய சித்ரகுப்தனின் பாவ-புண்ணிய
கணக்கை கிழித்துவிட்டு அவனுடைய தூதர்கள் ஓடிப்போய்
மறைந்து கொண்டார்கள். முத்துக்கள் அடங்கிய
அலைகளோடு கூடிய கடலின் கரையோரம் வாழ்பவனும்,
பூரண அறிவு பெற்ற வானோர்களுக்குத் தலைவனும்,
பக்தர்களுக்கு இனியவனுமான எம்பெருமானுக்கு நான்
அடிமை. ஆகையால் இது பழைய உடம்பு இல்லை.
இந்த சரீர-ஆத்மா என்ற பட்டினம் இப்பொழுது
எம்பெருமானால் காக்கப்பட்டுள்ளது!
(3)
வயிற்றில் தொழுவைப்பிரித்து வன்புலச் சேவையதக்கி
கயிற்றும் அக்காணிகழித்துக் காலிடைப் பாசம்கழற்றி
எயிற்றிடைமண்கொண்ட எந்தைஇராப்பகல்ஓதுவித்துஎன்னைப்
பயிற்றிப்பணிசெய்யக் கொண்டான்பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே.
பாசுர அனுபவம்
வயிற்றில் சிறை வைக்கப்பட்டிருந்தவன் போல் இருந்த
என்னை விடுவித்தும், ஐந்து புலன்களினால் எழுகின்ற,
கட்டுக்கடங்காத காளை போல் திரியும்,எனது
ஆசைகளை அடக்கியும், நரம்பும் எலும்புமாகிய இந்த
சரீரத்தில் நான் வைத்திருந்த பற்றை ஒழித்தும்,
யம தூதர்கள் கயிற்றால் என்னைக் காலிலே கட்டி
இழுத்துச் செல்லாமல் பண்ணியும், தன்னுடைய கோரப்
பல்லால் ஒருசமயம் பூமியை தாங்கி ரக்ஷித்த
எம்பெருமான், இப்படியாக என்னையும் ரக்ஷித்தவனாய்,
இரவும் பகலும் எனக்கு நல்லறிவை போதித்தும்,
வழி நடத்தியும், என்னை அவன் பணி செய்ய வைத்தான்.
ஆகையால் இது பழைய உடம்பு இல்லை. இந்த
சரீர-ஆத்மா என்கிற பட்டினம் இப்பொழுது
எம்பெருமானால் காக்கப்பட்டுள்ளது!
(4)
மங்கியவல்வினைநோய்காள் உமக்கும்ஓர்வல்வினைகண்டீர்
இங்குப் புகேன்மின் புகேன்மின்எளிதன்றுகண்டீர்புகேன்மின்
சிங்கப்பிரானவன் எம்மான் சேரும்திருக்கோயில் கண்டீர்
பங்கப்படாது உய்யப்போமின் பண்டன்று பட்டினம்காப்பே.
பாசுர அனுபவம்
உருத்தெரியாமல் இருக்கும் மிகக் கொடிய பாபங்களினால்
ஏற்பட்ட வியாதிகளே! உங்களுக்கும் ஒரு கெட்ட காலம்
வந்தது பாருங்கள்! இனி நீங்கள் என்னுள் புக வேண்டாம்!
புக வேண்டாம்! அப்படி புகுவது சுலபமில்லை என்று
தெரிந்து கொள்ளுங்கள்! இப்பொழுது இந்த உடம்பில்
எம்பிரான் நரசிம்மப் பெருமான் திருக் கோவில்
கொண்டிருக்கிறான். ஆதலால் அவமானப் படாமல்
பிழைத்துப் போங்கள்! இது பழைய உடம்பு இல்லை.
இந்த சரீர-ஆத்மா என்கிற பட்டினம் இப்பொழுது
எம்பெருமானால் காக்கப்பட்டுள்ளது!
(5)
மாணிக் குறளுருவாய மாயனை என்மனத்துள்ளே
பேணிக்கொணர்ந்து புகுதவைத்துக்கொண்டேன்பிறிதின்றி
மாணிக்கப் பண்டாரம்கண்டீர் வலிவன்குறும்பர்களுள்ளீர்.
பாணிக்க வேண்டாநடமின் பண்டன்று பட்டினம்காப்பே.
பாசுர அனுபவம்
குட்டை உருவாக அவதரித்தவனும், மாணிக்கங்களின்
இருப்பிடம் போன்றவனும், ஆச்சர்ய செயல்களைக்
கொண்டவனுமான எம்பெருமானை, விரும்பிக் கொண்டு
வந்து என் நெஞ்சினுள் புகுரும்படி செய்து, பிரிவில்லாதபடி
நிறுத்தியுள்ளேன், கவனியுங்கள். மிகக் கடுமையாக
தொல்லை பண்ணும் இந்திரியங்களே! பிழைக்க
நினைத்தால் தாமதிக்காமல் போய்விடுங்கள்! இது
பழைய உடம்பு இல்லை. இந்த சரீர-ஆத்மா என்கிற
பட்டினம் இப்பொழுது எம்பெருமானால் காக்கப்பட்டுள்ளது!
(6)
உற்றவுறு பிணிநோய்காள் உமக்குஒன்றுசொல்லுகேன்கேண்மின்
பெற்றங்கள் மேய்க்கும்பிரானார் பேணும் திருக்கோயில்கண்டீர்
அற்றமுரைக்கின்றேன் இன்னம் ஆழ்வினைகாள் உமக்குஇங்குஓர்
பற்றில்லை கண்டீர் நடமின் பண்டன்று பட்டினம்காப்பே.
பாசுர அனுபவம்
நீண்ட காலம் துன்புருத்தும் கொடிய வ்யாதிகளே!
உங்களுக்கு ஒன்று சொல்லுகிறேன், கேளுங்கள்.
பசுக்களை மேய்க்கின்ற கண்ணன் எம்பெருமான்
விரும்பி வசிக்கும் திருக்கோயில் தான் எனது உடல்
என்று தெரிந்து கொள்ளுங்கள். பிறவிக் கடலில்
மூழ்கடித்த பாபங்களே. உங்களுக்கு உருதியாகச்
சொல்கிறேன்! இங்கிருந்து போய்விடுங்கள்!
உங்களுக்கு இனி ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லை.
இது பழைய உடம்பு இல்லை. இந்த சரீர-ஆத்மா என்கிற
பட்டினம் இப்பொழுது எம்பெருமானால் காக்கப்பட்டுள்ளது!
(7)
கொங்கைச் சிறுவரையென்னும்பொதும்பினில்வீழ்ந்துவழுக்கி
அங்கோர் முழையினில் புக்கிட்டுஅழுந்திக்கிடந்துழல்வேனை
வங்கக்கடல் வண்ணன் அம்மான் வல்வினையாயின மாற்றி
பங்கப்படா வண்ணம் செய்தான் பண்டன்று பட்டினம்காப்பே.
பாசுர அனுபவம்
மலை போன்ற முலைகளிடத்தும், சிற்றிடைகளிடத்தும்
மனத்தைச் செலுத்தி, மயங்கி ஒரு குழியில் வழுக்கி
விழுந்து, அதன் விளைவாலே ஓர் ஒப்பற்ற நரகத்தில்
புகுந்து அவ்விடத்தில் அழுந்திக் கிடந்து உழன்ற என்னை
மரக்கலங்கள்-உலாவும்-கடல் நிறமுடைய எம்பெருமான்,
கொடிய பாபங்களைப் போக்கி பெரும் இழிவிலிருந்து
காத்தருளினான். இது பழைய உடம்பு இல்லை.
இந்த சரீர-ஆத்மா என்கிற பட்டினம் இப்பொழுது
எம்பெருமானால் காக்கப்பட்டுள்ளது!
(8)
ஏதங்களாயின வெல்லாம் இறங்க லிடுவித்து என்னுள்ளே
பீதகவாடைப் பிரானார் பிரமகுருவாகிவந்து
போதில் கமலவன்னெஞ்சம் புகுந்தும் என்சென்னித்திடரில்
பாதவிலச் சினைவைத்தார் பண்டன்று பட்டினம்காப்பே.
பாசுர அனுபவம்
பீதாம்பரத்தை தரித்தவனும், ப்ரம்மோபதேசத்தை
உபதேசிக்கும் குருவாக விளங்குபவனுமான எம்பெருமான்
அறிவுக்கு இருப்பிடமாய் உள்ளிருப்பவனை அறிய
விடாமல் தடுக்கும் என் நெஞ்சினுள் வந்து புகுந்து என்
இருதயத்திலுள்ள தோஷங்களைக் களைந்து, எனது
தலைமீது தனது திருவடியின் முத்திரையை
வைத்தருளினார். இது பழைய உடம்பு இல்லை.
இந்த சரீர-ஆத்மா என்கிற பட்டினம்
இப்பொழுது எம்பெருமானால் காக்கப்பட்டுள்ளது!
(9)
உறகலுற கலுறகல் ஒண்சுடராழியே. சங்கே.
அறவெறி நாந்தகவாளே. அழகிய சார்ங்கமே. தண்டே.
இறவு படாமலிருந்த எண்மர் உலோகபாலீர்காள்.
பறவையரையா. உறகல் பள்ளியறைக் குறிக்கோண்மின்.
பாசுர அனுபவம்
நல்ல ஜ்யோதியுடன் விளங்கும் திருச்சக்கரமே!
சத்ருக்களின் உடல் அறும்படி செய்யும் நாந்தக
மென்னும் வீசப்படும் சிறிய உடை வாளே! ஸ்ரீபாஞ்ச
ஜன்யமே! அழகிய சார்ங்கமென்னும் தனுஸ்ஸே!
ஸ்ரீ கதயே! எட்டு திசைகளில் நிற்கும் அஷ்ட திக்
பாலர்களே! தப்பாமல் தூங்காதீர்கள்! தூங்காதீர்கள்!
தூங்காதீர்கள்! பறவைகளுக்குத் தலைவனே!
தூங்காது விழித்திரு! எம்பெருமானுடைய சயன
அறையான இந்த என் சரீரத்தை
கவனமாகக் காத்திடுங்கள்!
(10)
அரவத்தமளியினோடும் அழகிய பாற்கடலோடும்
அரவிந்தப் பாவையும்தானும் அகம்படி வந்துபுகுந்து
பரவைத் திரைபலமோதப் பள்ளிகொள்கின்ற பிரானை
பரவுகின்றான் விட்டுசித்தன் பட்டினம் காவற்பொருட்டே.
பாசுர அனுபவம்
பாம்பணையோடும், அழகிய திருப்பாற்கடலோடும்,
தாமரை மலராளோடும் கூட தமது உடம்பில் வந்து
புகுந்து, கடல் அலைகள் மோத தமது உள்ளத்தில்
துயில் கொண்ட பெருமானை, எப்பொழுதும்
சித்தத்தில் விஷ்ணுவை வைத்திருக்கும்
பெரியாழ்வார், தமது சரீரத்தை காக்கும்படி
போற்றிப் பாடிய பாசுரங்கள் தான் இவை.