fourth ten fifth thirumozhi

Summary

periAzhwAr narrates in the following verses the fate of those
who are not devotees of the Lord and as a consequence the insults,
pains and suffering that they would undergo at the time of their death.
Finally they would also suffer the dreaded punishment at the hands
of Yama and his agents. On the other hand, AzhwAr assures
those who faithully worship Lord nArAyaNA, that these sufferings
will not be there and they would certainly attain
Vaikuntam and serve the Lord for ever.

---

(1)
aasaivaay senRa sindhaiyaraahi* annai aththan enpuththirar boomi*
vaasavaar kuzhalaaL enRu mayangi* maaLum ellaik kaNvaay thiRavaadhE*
kEsavaa! purushOththamaa! enRum* kEzhalaakiya kEdilee! enRum*
pEsuvaaravar eydhum perumai* pEsuvaan pugil nam paramanRE

Purport

Thoughts deeply attached to one's mother, father, son, land and dear
wife with scented hair; one faints with eyes/mouth shut as death's near.
kEsavaa! purushOththamaa! Oh, who took avatar as a faultless Boar!
thus His devotees utter His names & worship; none can praise them more!

---

(2)
seeyinaal seRindhERiya puNmEl* seRRalERik kuzhambirundhu* engum
eeyinaal arippuNdu mayangi* ellai vaay senRu sErvadhan munnam*
vaayinaal namO naaraNaa venRu* maththagath thidaik kaigaLaik kooppi*
pOyinaal pinnai iththisaikku enRum* piNaik kodukkilum pOgavottaarE.

Purport

wounds spread over, emitting puss; ants & flies creeping on them;
causing itching, as the body lay dying; before that state can come;
if one can say 'namO nArAyaNA' with folded hands raised above head;
He goes to vaikuntam for sure & never again returns to this mortal shed.

---

(3)
sOrvinaal poruL vaiththa dhuNdaagil* sollu sollenRu suRRum irundhu*
aarvinavilum vaay thiRavaadhE*andha kaalam adaivadhan munnam*
maarvam enbadhOr kOyil amaiththu*maadhavan ennum dheyvaththai naatti*
aarvam enbadhOr poovida vallaarkku*aravathaNdaththil uyyalumaamE

Purport

Relatives surround one who's weak, dying and voice choking;
asking "where are your assets?". Before final days come knocking
if one can worship making his heart a temple, mAdhavA its God,
and his love as flower, can escape punishment from yama's squad.

---

(4)
mEl ezhundhadhOr vaayuk kiLarndhu* mEl midaRRinai uLLezha vaangi*
kaalum kaiyum vidhir vidhirththERik*kaNNuRakkam adhaavadhan munnam*
moolamaagiya oRRai yezhuththai*moonRu maaththirai uLLezha vaangi*
vElai vaNNanai mEvudhiraagil*viNNagaththinil mEvalumaamE.

Purport

Breathing heavily, the heart sinks; the legs and hands tremble;
eyes draw-in and finally close; one who chants before the body crumble;
the single syllable mantra OM 3 seconds while inwardly drawing the air**;
& meditate on the ocean-hued Lord, will attain paramapada* without a scare.

*highest abode/Vaikunta
**it's just figurative. The real technique has to be learned only from
a guru/acharya.

---

(5)
madi vazhi vandhu neer pulan sOra vaayil attiya kanjiyum meeNdE*
kadai vazhi vaarak kaNdamadaippa* kaNNuRakkam adhaavadhan munnam*
thodai vazhi ummai naaygaL kavaraa*soolaththaal ummaip paayvadhum seyyaar*
idaivazhiyil neer kooRaiyum izhaveer*irudeekEsan enREththa valleerE.

Purport

Peeing involuntarily; porridge which is fed into the mouth comes out
from the side. Before the long sleep takes over, if only you've a clout
with hrusheekEsA and worship Him, *dogs won't go after your thighs;
*men won't pierce you with spear; don't lose your dress on the way, be wise!

*all these cruel treatments meted out as punishment by yamA and his
agents can be avoided if one surrenders to the Lord.

---

(6)
angam vittavai aindhum agaRRi*aavi mookkinil sOdhiththa pinnai*
sangam vittavar kaiyai maRiththu*paiyavE thalai saayppadhan munnam*
vangam vittulavum kadaRpaLLi maayanai*madhusoodhananai maarbil
thanga vittu vaiththu* aavadhOr karumam saadhippaarkku* enRum saadhikkalaamE.
h4>Purportonce the 5-praNAs* depart the body, relatives check the nose
to confirm if the breath has stopped; not speaking, just shows
hand, put head down & cry; Before this happens, keep the dark hued
Lord in the heart,to serve Him always in His presence with gratitude.

*prANa, apAna, vyAna, uThAna, samAna

---

(7)
thennavan thamar seppamilaadhaar*sEvadhakkuvaar pOlap pugundhu*
pinnum vankayiRRaal piNiththeRRi*pin munnaaga izhuppadhan munnam*
innavan inaiyaan enRu solli*eNNi uLLaththu iruLaRa nOkki*
mannavan madhusoodhana enbaar*vaanagaththu manRaadigaL thaamE.

Purport

When yamA's agents arrive, they neither show compassion nor pity;
tie men with rope like oxes; drag them & take them to their city*;
But talking about His names & His pastimes, dispelling darkness of mind;
one goes to vaikuntam & vie with the residents to serve the Lord in-kind.

*yama loka

---

(8)
koodik koodi uRRaargaL irundhu* kuRRam niRka naRRangaL paRaindhu*
paadippaadi Or paadaiyil ittu*narippadaikku oru paagudam pOlE*
kOdimoodi eduppadhan munnam*kowththuvamudaik gOvindhanOdu*
koodiyaadiya uLLaththaraanaal* kuRippidam kadandhu uyyalumaamE

Purport

when one dies, his kin gather to praise his good deeds;
suppressing bad ones, many sing and dance; then proceeds
with body covered in cloth, like food to the foxes. Ahead of this,
if govindA had been praised & sung,one can give yamA's place a miss.

---

(9)
vaayoru pakkam vaangi valippa*vaarndha neerk kuzhik kaNkaL mizhaRRa*
thaay oru pakkam thandhai oru pakkam*thaaramum oru pakkam alaRRa*
thee Oru pakkam sErvadhan munnam* sengaNmaalodum sikkena suRRa
maay* oru pakkam niRka vallaarkku*aravathaNdaththil uyyalumaamE.

Purport

As death nears, mouth pulls aside, eyes dig in & roll;
father, mother and wife scream for the departed soul;
Before the pyre is lit, if one looks upon red eyed Lord as kin;
there's no need to be afraid of punishment from yamA for sin.

---

(10)
seththup pOvadhOr pOdhu ninaindhu*seyyum seygaigaL dhEva piraanmEl*
paththaraayiRandhaar peRum pERRai*paazhith thOL vishNu chiththan puththoorkkOn*
siththam nan korungith thirumaalai*seydha maalai ivai paththum vallaar*
siththam nan korungith thirumaal mEl*senRa sindhai peRuvar thaamE.

Purport

Death brings agony to non-devotees and blessing to Lord's devotees;
recalling thus, mighty Vishnu-chittan of Srivilliputtur compose these;
A garland of ten pAsurams focussing on thirumaal with devotion;
reciting these, one's mind will also get fixed on Lord with elation.

---

நான்காம் பத்து ஐந்தாம் திருமொழி

சாராம்சம்

எல்லாவற்றிற்கும் காரணமான எம்பெருமானிடம்
பக்தி செலுத்தாமல் வாழும் மனிதர்கள் இறக்கும்
தருவாயில் அடையும் துன்பங்களையும், யமனால்
எப்படியெல்லாம் தண்டனை பெறப் போகிறார்கள்
என்பதையும், மிக பயங்கரமாகச் சித்தரிக்கிறார்
பெரியாழ்வார். அவரது உள்நோக்கம் நம்மை நல்
வழி நடத்தி, கடைசியில் பெருமானின்
திருவடியை அடையச் செய்வதேயாகும்.

---

(1)
ஆசைவாய்ச் சென்ற சிந்தையர்ஆகி* அன்னை
அத்தன் என் புத்திரர்பூமி* வாசவார் குழலாள்
என்றுமயங்கி* மாளும்எல்லைக் கண்வாய் திறவாதே*
கேசவா! புருடோத்தமா! என்றும்* கேழல்ஆகிய
கேடிலீ! என்றும்* பேசுவார் அவர் எய்தும் பெருமை*
பேசுவான் புகில் நம்பரம்அன்றே

பாசுர அனுபவம்

இறக்கும் தருவாயில், சம்சாரத்தில் ஆழ்ந்து
போய்விட்ட காரணத்தால், ஆசையோடு கூடிய
எண்ணங்களையுடையவராய், தாயே, தந்தையே,
என் புதல்வனே, ஐயோ என்னுடைய நிலமே,
என்னுடைய நறுமணமுடைய கூந்தலைக் கொண்ட
மனைவியே, என்று அழைக்க நினைத்து, மூர்ச்சித்து
கண், வாய் திறக்க முடியாமல் இறப்பதற்குள், கேசவா!
புருஷோத்தமா, குற்றமிலாப் பன்றியாய் அவதரித்தவனே!
என்று பெருமானின் நாமங்களைப் பாடிப்
போற்றுபவர்களின் பெருமையைப்
பேசுவதற்கு நம்மால் இயலாது!

---

(2)
சீயினால் செறிந்துஏறிய புண்மேல்* செற்றல்ஏறிக்
குழம்புஇருந்து* எங்கும்- ஈயினால் அரிப்புஉண்டு
மயங்கி* எல்லைவாய்ச்சென்று சேர்வதன்முன்னம்*
வாயினால் நமோநாரணா என்று* மத்தகத்திடைக்
கைகளைக்கூப்பிப்* போயினால் பின்னை இத்திசைக்கு
என்றும்* பிணைக்கொடுக்கிலும் போகஒட்டாரே.

பாசுர அனுபவம்

உடம்பில் பரவலாக இருக்கும் புண்களில் சீ கோர்த்து,
ஈ எரும்புகள் அப்புண்களின் மேலேறி முட்டையிட்டு,
அதனிருந்தும் புழுக்கள் வெளிக்கிளம்பி, அரிப்பெடுத்து,
மயக்கமடைந்து மரணம் ஏற்படுவதற்கு முன்னால்,
தலைக்கு மேல் கைகளைக் கூப்பி, வாயினால் "நமோ
நாராயணா" என்று வணங்குபவர்கள்
பரமபதம் போய்ச் சேர்வர்கள்; அதன் பின்
இந்த பூலோகத்திற்கு வருவதில்லை, இது உறுதி!

---

(3)
சோர்வினால் பொருள் வைத்தது உண்டாகில்*
சொல்லு சொல்லு என்றுசுற்றும்இருந்து* ஆர்வினவிலும்
வாய் திறவாதே* அந்தகாலம் அடைவதன்முன்னம்*
மார்வம்என்பதுஓர் கோயில் அமைத்து* மாதவன்என்னும்
தெய்வத்தைநாட்டி* ஆர்வம் என்பதுஓர் பூஇடவல்லார்க்கு*
அரவதண்டத்தில் உய்யலும்ஆமே.

பாசுர அனுபவம்

ஒருவன் இறக்கும் தருணத்தில், உறவினர்கள் அவனைச்
சூழ்ந்து கொண்டு, "ஏதேனும் பொருளை எங்களுக்குத்
தெரியாமல் வைத்திருக்கிறாயா? அவ்விடத்தை எங்களுக்குச்
சொல்லு, சொல்லு" என்று கேட்க, உணர்வற்றவனாய்,
அவன் ஏதும் பேசாமலிருக்கும் அந்த கடைசி நாட்கள்
வருமுன், மனமாகிற ஹ்ருதயத்தில் ஒரு கோயிலமைத்து,
மாதவனை அதில் தெய்வமாக அமர்த்தி, அன்பெனும்
பூவினால் அர்ச்சிப்பவர்கள் யம தூதர்களின்
தண்டனையிலிருந்து தப்பலாம்.

---

(4)
மேலெழுந்ததோர் வாயுக்கிளர்ந்து* மேல்மிடற்றினை
உள்எழவாங்கிக்* காலும் கையும் விதிர்விதிர்த்துஏறிக்*
கண்உறக்கமது ஆவதன்முன்னம்*மூலம்ஆகிய
ஒற்றைஎழுத்தை* மூன்றுமாத்திரை உள்ளெழவாங்கி*
வேலைவண்ணனை மேவுதிர்ஆகில்*
விண்ணகத்தினில் மேவலும்மாமே.

பாசுர அனுபவம்

இறக்கும் தருவாயில், மூச்சு காற்று மேலே கிளம்பியும்,
நெஞ்சு பட படத்து வீழ்ந்தும்,கை கால்கள் நடுக்கம் கண்டும்,
கண்கள் சொருகி மூடும் முன்னமே, ஓம் என்ற ஒற்றை
எழுத்து மந்திரத்தை மூன்று நொடிகள் மூச்சை உள்ளே
இழுத்துக்கொண்டே உச்சரித்து, கடல் வண்ணனான
எம்பெருமானை த்யானித்தால், உயர்ந்த
பரமபதத்தை அடையலாம்.

---

(5)
மடிவழி வந்து நீர்புலன்சோர* வாயில்அட்டிய
கஞ்சியும் மீண்டே* கடைவழிவாரக் கண்டம்அடைப்பக்*
கண்உறக்கமது ஆவதன்முன்னம்*தொடைவழி உம்மை
நாய்கள்கவரா* சூலத்தால் உம்மைப் பாய்வதும்செய்யார்*
இடைவழியில் நீர் கூறையும் இழவீர்*
இருடீகேசன் என்று ஏத்தவல்லீரே.

பாசுர அனுபவம்

மரண காலம் நெருங்கும் சமயம், தன்னையறியாமல்
மூத்திரம் போவதும், வாயில் விட்ட கஞ்சி தொண்டையில்
அடைபட்டு கடைவாய் வழியே வழிந்து போவதும்,
இப்படியாக உடல் அவஸ்தையுடன் கண் இருண்டு உயிர்
பிரியும் முன்னால், ஹ்ருஷீகேசனை போற்றிப்
புகழ்ந்திருந்தால், யமனின் நாய்கள் உம் துடையைக்
கவ்வாது, யம தூதர்கள் உம்மை சூலத்தால் குத்த
மாட்டார்கள், உம்முடைய ஆடைகளும்
உம்மை விட்டு நீங்காதிருக்கும்.

---

(6)
அங்கம்விட்டுஅவை ஐந்தும் அகற்றி* ஆவி மூக்கினிற்
சோதித்த பின்னை* சங்கம்விட்டுஅவர் கையைமறித்துப்*
பையவே தலை சாய்ப்பதன்முன்னம்* வங்கம்விட்டு
உலவும் கடற்பள்ளி மாயனை* மதுசூதனை மார்பில்-
தங்க விட்டு வைத்து* ஆவதுஓர் கருமம்
சாதிப்பார்க்கு* என்றும் சாதிக்கலாமே.

பாசுர அனுபவம்

ஒருவரின் உடலை விட்டு ஐந்து பிராணன்களும்* விலக,
அவரைச் சேர்ந்தவர் மூக்கில் கையை வைத்து உயிர்
பிரிந்ததை உறுதி செய்தவாறே, அவர் இறந்ததை
வெளிப்படையாகக் கூறாமல் கையை மட்டும் விரித்துக்
காட்டி, மெதுவாக ஒரு மூலையில் சென்று, தலையைத்
தொங்க விட்டுக் கொண்டு அழும் முன்னமையே,
கப்பல்கள் உலாவும் கடலில் சயனித்திருக்கும்
ஆச்சர்யமான மதுசூதனனை மனதில் ஆசையுடன்
தங்க வைத்து ப்ரபத்தி பண்ணுபவர்கள், இடைவிடாது
அவனை அனுபவிக்கும் பெரும் பாக்கியம் பெறுவர்கள்.

*பிராண, அபான, வியான, உதான, ஸமான

---

(7)
தென்னவன் தமர் செப்பம்இலாதார்* சேவதக்குவார்
போலப்புகுந்து* பின்னும் வன்கயிற்றால் பிணித்துஎற்றிப்*
பின்முன்ஆக இழுப்பதன் முன்னம்* இன்னவன் இனையான்
என்றுசொல்லி* எண்ணி உள்ளத்து இருள்அறநோக்கி*
மன்னவன் மதுசூதனன் என்பார்* வானகத்துமன்றாடிகள்தாமே.

பாசுர அனுபவம்

யம தூதர்கள், தயையோ, கருணையோ கொஞ்சம்
கூட இல்லாமல் வந்து, எருதுகளை அடக்கி ஓட்டுவதுபோல்,
கனமான கயிற்றால் கட்டி, முன்பும், பின்புமாக இழுத்துக்
கொண்டு யமலோகம் செல்வதற்கு முன்னமையே,
எம்பெருமானின் திவ்ய நாமங்களையும், லீலைகளையும்
நினைத்து நினைத்து மனதின் இருட்டைப் போக்கி,
மன்னன் மதுசூதனன் என்று போற்றுபவர்கள் வைகுந்தம்
சென்று நித்யசூரிகளின் கைங்கர்யங்களைத் தங்களுக்கு
கொடுத்தருளுமாறு பகவானிடம் மன்றாடுவர்கள்.

---

(8)
கூடிக்கூடி உற்றார்கள் இருந்து* குற்றம் நிற்க நற்றங்கள்
பறைந்து* பாடிப்பாடி ஓர் பாடையில்இட்டு* நரிப்படைக்கு
ஒரு பாகுடம்போலே*கோடி மூடிஎடுப்பதன் முன்னம்*
கௌத்துவம்உடைக் கோவிந்தனோடு* கூடிஆடிய
உள்ளத்தர்ஆனால்* குறிப்பிடம் கடந்து உய்யலும்ஆமே.

பாசுர அனுபவம்

ஒருவன் இறந்தபின் உறவினர்கள் ஒன்று கூடி,
அவனுடைய குற்றத்தைப் பாராமல், செய்த
நல்லவைகளைப் பேசியும், பாடியும்,
ஆடியும், பூத உடலை ஓரு பாடையில் வைத்து,
அதைத் துணியால் மூடி, நரிகளுக்கு உணவு படைக்கக்
கொண்டுபோவது போல், போகும் முன்னமையே,
கௌஸ்துப மணியை அணிந்த கோவிந்தனைப்
பாடியாடி மகிழும் மனத்தையுடையவர்கள்,
தண்டனைக்கென்றே ஒதுக்கப்பட்ட இடமான
யமலோகம் செல்லாமல் தப்பிப் பிழைக்கலாம்.

---

(9)
வாயொரு பக்கம் வாங்கிவலிப்ப* வார்ந்த நீர்க்குழிக்
கண்கள் மிழற்ற* தாய்ஒருபக்கம் தந்தைஒருபக்கம்*
தாரமும் ஒருபக்கம் அலற்ற*தீஒருபக்கம் சேர்வதன்
முன்னம்* செங்கண் மாலொடும் சிக்கெனச் சுற்ற-
மாய்* ஒருபக்கம் நிற்கவல்லார்க்கு*
அரவதண்டத்தில் உய்யலும்ஆமே.

பாசுர அனுபவம்

மரணம் சம்பவிக்கும் சமயத்தில், வாயொரு பக்கம்
இழுத்து வலிக்க, கண்கள் இடுங்கியும், விழிகள்
பிதுங்கியும் பயங்கரமாகத் தோற்றமளிக்க,
தாயொரு பக்கம், தந்தையொரு பக்கம், மனைவி
ஒரு பக்கம் ஓலமிட, அந்த உடல் நெருப்பில் சேர்க்கப்படும்
முன்னமையே, சிவந்த கண்களையுடைய எம்பெருமான்
ஒருவனையே உறவாய் ஏற்று வாழ்வார்களேயானால்,
யம தண்டனையிலிருந்து தப்பிப் பிழைக்கலாம்.

---

(10)
செத்துப்போவதோர் போதுநினைந்து* செய்யும்
செய்கைகள் தேவபிரான்மேல்* பத்தராய்இறந்தார்
பெறும்பேற்றைப்* பாழித்தோள் விட்டுசித்தன்
புத்தூர்க்கோன்* சித்தம் நன்குஒருங்கித் திருமாலைச்*
செய்த மாலை இவைபத்தும் வல்லார்*
சித்தம் நன்குஒருங்கித் திருமால் மேல்*
சென்ற சிந்தை பெறுவர் தாமே

பாசுர அனுபவம்

எம்பெருமானின் பக்தர்கள் அல்லாதவர்கள் செத்துப்
போகும் சமயத்தில் நடக்கும் கொடிய சம்பவங்களை
நினைவு கூர்ந்தும், அப்படி இல்லாமல் தேவ பிரான் மேல்
பேரன்பு கொண்டவர்கள் அடையும் பெரும் பாக்கியத்தையும்,
தோள் பலம் கொண்ட ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரின் தலைவன்,
திருமாலிடம் ஆழ்ந்த பக்தியுடைய பெரியாழ்வார்
அருளிச் செய்த இந்த பத்து பாசுரங்களை ஓத வல்லவர்கள்,
திருமாலிடம் மனதை நிலை நிறுத்தும்
பெரும் பேறு பெறுவர்கள்.

---

fourth ten fourth thirumozhi

Summary

periAzhwAr writes about the greatness of devotees of Lord staying in
thirukkOttiyUr and how the land itself is blessed because of such
people. At the same time, AzhwAr doesn't forget to chide those
non worshippers calling them sinful and unworthy.

---

(1)
naavakaariyam sollilaadhavar naaLthoRum virundhOmbuvaar
thEvakaariyam seydhu vEdhampayinRu vaazh thirukkOttiyoor
moovar kaariyamum thiruththum mudhalvanaich chindhiyaadha
appaava kaarikaLaip padaiththavan enganam padaiththaankolO!

Purport

Not speaking bad; giving the needy their daily food;
serving Lord,reciting Vedas, in thirukkOttiyUr many stay glued;
Some don't think about Him, the ancient, who checks on 3 gods*;
Oh! why the creator created such sinful people against all odds?!

*Brahma, Rudra, Indra

---

(2)
kuRRam inRik kuNam perukkik kurukkaLukku anukoolaraay
seRRam onRumilaadha vaN kaiyinaarkaL vaazh thirukkOttiyoor
thuRRi yEzhulakuNda thoomaNivaNNan thannaith thozhaadhavar
peRRa thaayar vayiRRinaip perunOy seyvaan piRandhaarkaLE.

Purport

Committing no wrong; malice toward none,lending elders a hand;
doing charity,live men with the gem hued Lord in thirukkOttiyUr land;
Not bowing head to One who gulped 7 worlds like food, some live in vain;
They achieved nothing but giving their mothers' wombs suffering and pain.

---

(3)
vaNNa nalmaNiyum marakadhamum azhuththi nizhalezhum
thiNNaisoozh thirukkOttiyoorth thirumaalavan thirunaamangaL
eNNak kaNda viralkaLaal iRaippozhudhum eNNakilaadhupOy
uNNak kaNdatham ooththai vaaykkuk kavaLam undhukinRaarkaLE.

Purport

Patios in thirukkOttiyUr colorfully studded with many a gemstone;
The Lord over there, having several sacred names, graces the throne;
Counting not His names with one's fingers, atleast for a short time;
folks use fingers only to push food into their dirty mouths as if its prime!

---

(4)
urakamellaNaiyaan kaiyil uRaisangam pOlmadavannangaL
niraikaNam parandhERum sengamala vayal thirukkOttiyoor
narakanaasanai naaviRkoNd azhaiyaadha maanidasaadhiyar
parugu neerum udukkum kooRaiyum paavam seydhanathaangolO!

Purport

Resembling the lovely white conch held by Him, who has snake as His bed;
the swans in thirukkOttiyUr flock the red lotus flowers that're spread;
Those not worshipping the Lord who protects one from going to hell;
what sins the water and the clothes they use have committed, none can tell.

---

(5)
aamaiyin mudhukaththidaik kudhikoNdu thoomalar saadippOy
theemai seydhu iLa vaaLaikaL viLaiyaadu neerth thirukkOttiyoor
nEmi sEr thadangai yinaanai ninaippilaa vali nenchudai
poomi baarangaL uNNum sORRinai vaangip pullaith thiNiminE.

Purport

Jumping onto turtle's back, rubbing against pure lotus flower;
the little vALai fishes of thirukkOttiyUr, play by the hour;
Few stone hearted never think of Him, who wields a large discus in Hand;
Snatch their food, cram their mouth with grass; they're burden to the land.

---

(6)
boodham aindhodu vELviyaindhu pulankaL aindhu poRikaLaal
EdhamonRum ilaadha vaNkaiyinaarkaL vaazh thirukkOttiyoor
naadhanai narasinganai navinREththuvaarkaL uzhakkiya
paadhathooLi paduThalaal ivvulagam baakkiyam seydhadhE.

Purport

Incurring no wrong with the 5 elements*, sacrifices**, senses" & their aids""
worshipping always Lord nrusimha in thirukkOttiyUr, generous people bides;
With the dust from the feet of such pious ones
this world has been blessed indeed by tons!

*earth, water, fire, wind and sky
**Brahma, Deva, Pitru, Bhuta and Manushya
"seeing, hearing, tasting, smelling and touching
""eye, ear, mouth, nose and skin

---

(7)
kurundham onRosith thaanodum senRu koodiyaadi vizhaach cheydhu
thirundhu naanmaRaiyOr iraappakal yEththi vaazh thirukkOttiyoor
karun thada mukil vaNNanaik kadaik koNdu kaithozhum paththarkaL
irundhavooril irukkum maanidar eththavangaL seydhaarkolO!

Purport

Devotees throng, sing, dance, flawlessly recite 4 vedas & make merry;
celebrate festivals day and night for the One who broke kurunda tree;
In thirukkOttiUr He stays, who looks like a dense dark cloud;
What penance people have done who live there with such a delightful crowd.

---

(8)
naLirndha seelan nayaasalan abimana thunganai naaLthoRum
theLindha selvanaich sEvakangoNda sengaNmaal thirukkOttiyoor
kuLirndh uRaikinRa gOvindhan guNam paaduvaar uLLa naattinuL
viLaindha thaaniyamum iraakkadhar meedhu koLLa kilaarkaLE.

Purport

Lotus eyed Lord who keeps selva nambi as His servant
for he had good nature, pure conduct, devotion so fervent;
Since people exist in thirukkOttiyUr singing govindA's praise forever;
the rAkshas dared not steal the grains grown there ever.

---

(9)
kombinaar pozhilvaay kuyilinam gOvindhan guNam paaduseer
semponaar madhiLsoozh sezhun kazhaniyudaith thirukkOttiyoor
nambanai narasinganai navindrEththuvaarkaLaik kaNdakkaal
empiraan dhana chinnangaL ivar ivarenRu aasaikaL theervanE.

Purport

cuckoos flock the branches in the groves and sing govindA's praise;
Surrounded by great walls and fields, great thirukkOttiyUr lies;
When I see devotees of Lord nrusimha ardently pray and never tires;
treating them as emblems of Lord, I fulfill long-time desires!

---

(10)
kaasin vaayk karam viRkilum karavaadhu maaRRili sORittu
ThEsa vaarththai padaikkum vaNkaiyinaarkaL vaazh thirukkOttiyoor
kEsavaa! purudOththamaa! kiLarsOdhiyaay! kuRaLaa! enRu
pEsuvaar adiyaarkaL endhammai viRkavum peRuvaarkaLE.

Purport

Even at a time when a coin can buy rice only a handful;
generous in thirukkOttiUr feed guests well, not just mouthful!
they call out kEsavA! purushOthamA! enlightened! oh,the dwarf one!*
I permit these selfless devotees to sell me outright to anyone!

*vAmana avatar

---

(11)
seedhaneer pudaisoozh sezhun gazhaniyudaith thirukkOttiyoor
aadhiyaan adiyaaraiyum adimaiyinRith thirivaaraiyum
kOdhil pattarpiraan kuLir pudhuvaiman vittuchiththan sol
EdhaminRi uraippavargaL irudeekEsanuk kaaLarE.

Purport

In thirukkOtiyUr with cool waters and rich fields all around;
where servants of lord exist while those disobedient still abound;
the head of pristine srivilliputtur thus speaks in poetic lines;
By reciting these knowing the import, one shall remain within His confines!

---

நான்காம் பத்து நான்காம் திருமொழி

சாராம்சம்

திருக்கோட்டியூரில் சேவை ஸாதிக்கும் எம்பெருமானின்
குணங்களையும்,அவ்வூரில் வாழும் அடியார்களின்
பாக்கியத்தையும் பெரியாழ்வார் கொண்டாடுகிறார்.
அதே சமயம், பகவானைத் துதிக்காமல் வாழ்ந்துவரும்
மனிதர்களை கடுமையாகச் சாடுகிறார்.

---

(1)
நாவகாரியம் சொல்லிலாதவர் நாடொறும் விருந்தோம்புவார்
தேவகாரியம் செய்து வேதம் பயின்று வாழ் திருக்கோட்டியூர்
மூவர் காரியமுந்திருத்தும் முதல்வனைச் சிந்தியாத அப்
பாவகாரிகளைப் படைத்தவன் எங்ஙனம் படைத்தாங்கொலோ.

பாசுர அனுபவம்

நாவினால் கெட்டவைகளைப் பேசாமலும், தினமும்
பிறர்க்கு விருந்திட்டும் தெய்வீக கைங்கர்யங்களில்
தங்களை ஈடுபடுத்தியும், வேதமோதியும் பக்தர்கள்
வாழுமிடமான திருக்கோட்டியூரில் எம்பெருமான்
சேவை சாதித்துக்கொண்டிருக்க, எல்லோர்க்கும்
முதன்மையானவனும், மூன்று தேவர்களின்*
வேலைகளச் சரி பார்ப்பவனுமான அவனை
நினைக்காத சிலப் பாவிகளை பிரமன்
படைத்தன் நோக்கமென்னவோ?

*பிரமன், ருத்ரன், இந்திரன்

---

(2)
குற்றமின்றிக் குணம் பெருக்கிக் குருக்களக்கனு கூலராய்
செற்றமொன்றுமிலாத வண்கையினார்கள்வாழ் திருக்கோட்டியூர்
துற்றியேழுலகுண்ட தூமணி வண்ணன் தன்னைத் தொழாதவர்
பெற்றதாயர் வயிற்றினைப் பெருநோய் செய்வான்பிறந்தார்களே.

பாசுர அனுபவம்

தவரிழைக்காமலும், நல்ல பண்புடனும், பெரியோர்களுக்கு
உதவி செய்தும், பகைமையுணர்வு இல்லாமலும், தாராள
குணத்துடனும் பக்தர்கள் வாழும் திருக்கோட்டியூரில்
எம்பெருமான் சேவை சாதித்துக்கொண்டிருக்க, நல்ல
ரத்தினத்தைப் போன்றவனும், ஏழுலகங்களை, சோற்றை
விழுங்குவது போல், உண்டவனுமான அவனை
வணங்காதவர்கள், அவர்களைப் பெற்ற தாயின் வயிற்றை
கொடிய பிரசவ வேதனைக்கும், கஷ்டத்திற்கும்
ஆளாக்கினார்களே ஒழிய, அவர்கள் பிறந்ததால்
ஒரு பிரயோஜனமுமில்லை.

---

(3)
வண்ணநல் மணியும் மரகதமும் அழுத்தி நிழலெழும்
திண்ணைசூழ் திருக் கோட்டியூர்த்திருமாலவன்திரு நாமங்கள்
எண்ணக்கண்டவிரல்களால் இறைப்பொழுதும்எண்ணகிலாதுபோய்
உண்ணக்கண்டதம் ஊத்தைவாய்க்குக் கவளம்உந்து கின்றார்களே.

பாசுர அனுபவம்

அழகிய ரத்தினமும், மரகதமும் சேர்த்து அலங்கரிக்கப்
பெற்று வண்ணமயமாய் ஒளிவீசும் வீட்டுத் திண்ணைகள்
இருக்கும் திருக்கோட்டியூரில்,எம்பெருமான் சேவை
சாதித்துக்கொண்டிருக்க, ஸ்ரீயப்பதியான அவன்
திருநாமங்களை கைவிரல்களைக் கொண்டு எண்ணி
அவன் புகழை ஒரு நொடியாவது போற்றாமல், அந்த
விரல்களால் சோற்றை அள்ளி தங்கள் அழுக்கு
வாய்களில் திணித்து உட் கொள்வதையே
பிரதானமாக எண்ணுகிறார்களே!

---

(4)
உரகமெல்லணையான்கையில் உறைசங்கம்போல்மடவன்னங்கள்
நிரைகணம் பரந் தேறும் செங்கம லவயல் திருக்கோட்டியூர்
நரகநாசனை நாவிற் கொண்டழை யாதமானிட சாதியர்
பருகுநீரும் உடுக்குங் கூறையும் பாவம்செய்தன தாங்கொலோ

பாசுர அனுபவம்

பாம்பை மெலிதான படுக்கையாகக் கொண்டவனின் கையில்
பிடித்திருக்கும் ( வெண்மையான ) சங்கை ஒத்த, அழகான
அன்ன பட்சிகள் கூட்டமாகத் திரண்டு வந்து பரவிப் படர்ந்த
செந்தாமரைப் பூக்கள் மேலமரும் திருக்கோட்டியூரில் சேவை
சாதிப்பவனும், மனிதர்களை நரகம் செல்லாமல் தடுத்துக்
காப்பவனுமான எம்பெருமானை துதிக்காதவர்கள் பருகும்
நீரும், உடுத்தும் ஆடையும் என்ன பாவம் செய்ததோ?

---

(5)
ஆமையின் முதுகத் திடைக் குதி கொண்டு தூமலர் சாடிப்போய்
தீமைசெய்து இள வாளைகள் விளையாடு நீர்த் திருக்கோட்டியூர்
நேமி சேர்தடங் கையினானை நினைப்பிலாவலி நெஞ்சுடை
பூமிபாரங்களுண்ணும் சோற்றினைவாங்கிப்புல்லைத் திணிமினே.

பாசுர அனுபவம்

ஆமையினுடைய முதுகில் குதித்தும், தூய தாமரை மலர்களை
உரசிக் கொண்டும் விஷமத்தோடு நீரில் விளையாடும் குட்டி
வாளை மீன்கள் இருக்கும் திருக்கோட்டியூரில்,திருச்சக்கரமேந்திய
பெரிய கையோடு சேவை சாதிக்கும் எம்பெருமானை ஒருபோதும்
நினைக்காத கல் நெஞ்சம் படைத்த பூமிக்கு பாரமாயிருப்பவர்கள்
உண்ணும் சோற்றை பரித்து விட்டு, அதற்கு பதிலாக
புல்லை அவர்கள் வாயில் திணியுங்கள்!

---

(6)
பூதமைந் தொடு வேள்வியைந்துபுலன்களைந்து பொறிகளால்
ஏதமொன்றுமிலாதவண் கையினார்கள்வாழ் திருக்கோட்டியூர்
நாதனை நர சிங்கனை நவின் றேத்துவார்க ளுழக்கிய
பாததூளி படுதலால் இவ் வுலகம் பாக்கியம் செய்ததே.

பாசுர அனுபவம்

ஐந்து பூதங்களோடு* கூட, ஐந்து யஜ்ஞங்கள்**, ஐம்
புலன்கள்", ஐந்து இந்திரியங்கள்"" இவைகளால் குற்றம்
ஏதும் இழைக்காமல் வாழும் தாராள குணம் படைத்த
பக்தர்கள், திருக்கோட்டியூரில் சேவை சாதிக்கும் தலைவனை,
நரசிம்மனை எப்பொழுதும் துதித்துப் போற்றுவதால், அவர்களின்
பாத தூசி பட்டு இந்த உலகம் பெரும் பாக்கியம் செய்ததாகிறது.

*நிலம், நீர், தீ, காற்று, ஆகாசம் **ப்ரம்ம, தேவ, பித்ரு, பூத, மனுஷ்ய
"பார்த்தல், கேட்டல், சுவைத்தல், மணத்தல், உணர்தல்
""கண், செவி, வாய், மூக்கு, உடல்(சருமம்)

---

(7)
குருந்தமொன்றொசித் தானொடும்சென்று கூடியாடி விழாச்செய்து
திருந்து நான்மறையோர் இராப்பகல்ஏத்தி வாழ்திருக்கோட்டியூர்
கருந்தடமுகில்வண்ணனைக்கடைக் கொண்டுகைதொழும்பத்தர்கள்
இருந்தவூரி லிருக்கும் மானிடர் எத்தவங்கள் செய் தார்கொலோ

பாசுர அனுபவம்

குருந்த மரமொன்றை முறித்த கண்ணபிரானை, கூட்டமாக
வந்து பாடி ஆடி, இரவு பகலாக விழாவெடுத்துக் கொண்டாடி,
நான்கு வேதத்தையும் பிழையறப் பாராயணம்
செய்துகொண்டு, திருக்கோட்டியூரில் சேவை சாதிக்கும்
பெரிய கரு மேகம் போலிருக்கும் அவனை உறுதியாக
நம்பி சேவிக்கும் பக்தர்கள் வாழும் அந்த ஊரில்
இருக்கும் மனிதர்கள் என்ன தவம் செய்தார்களோ!

---

(8)
நளிர்ந்த சீலன் நயாசல னபிமான துங்கனை நாடொறும்
தெளிந்த செல்வனைச்சேவகங்கொண்ட செங்கண்மால்திருக்கோட்டியூர்
குளிர்ந் துறைகின்ற கோவிந்தன் குணம் பாடுவாருள்ள நாட்டினுள்
விளைந்த் தானியமு மிராக்கர் மீது கொள்ளகிலார்களே.

பாசுர அனுபவம்

நல்ல குணமும், ஒழுக்கமும், தினமும் பெருமானிடம் பக்தி
செய்து உயர்ந்தவரும், சஞ்சலமற்றவருமான செல்வ நம்பியை
சேவகனாகக் கொண்ட செந்தாமரையையொத்த திருக்கண்
களையுடைய எம்பெருமான் கோவிந்தன் சாந்தமாகச் சேவை
சாதிக்கும் திருக்கோட்டியூரில் அவனுடைய குணங்களைப்
போற்றிப் பாடுபவர்கள் இருப்பதால் தான் அந்த ஊரில்
விளையும் தான்யங்களை ராக்ஷஸர்கள் திருடுவதில்லை.

---

(9)
கொம்பினார்பொழில் வாய்குயிலினம்கோவிந்தன்குணம்பாடுசீர்
செம்பொனார் மதிள் சூழ்செழுங்கழ னியுடைத் திருக் கோட்டியூர்
நம்பனை நர சிங்கனை நவின் றேத்துவார்களைக் கண்டக்கால்
எம்பிரான்தன சின்னங்கள் இவ ரிவரென்று ஆசைகள் தீர்வனே.

பாசுர அனுபவம்

கிளைகள் நிறைந்த சோலைகளில் குயில் கூட்டங்கள்
கோவிந்தனின் பெருமையைப் பாட, சிறந்த மதிள்களாலும்,
வயல்களாலும் சூழப்பட்டதுமான திருக்கோட்டியூரில்
நரசிம்மப் பெருமான் சேவை சாதித்து நிற்க, அவனை
ஆழ்ந்து அனுபவித்துப் போற்றுபவர்களைக் கண்டேனாகில்,
இவர் இவர்கள் எம்பெருமானின் அடையாளச் சின்னங்கள் என்று
வியந்து என்னுடைய ஆசைகளைப் பூர்த்தி செய்துகொள்வேன்!

---

(10)
காசின்வாய்க்கரம் விற்கிலும்கர வாதுமாற்றிலி சோறிட்டு
தேசவார்த்தைபடைக்கும்வண்கையினார்கள் வாழ்திருக் கோட்டியூர்
கேசவாபுரு டோத்தமாகிளர் சோதியாய் குறளாஎன்று
பேசுவார் அடியார்கள் எந்தம்மை விற்கவும் பெறுவார்களே.

பாசுர அனுபவம்

ஒரு காசுக்கு ஒரு கைப்பிடி நெல் விற்கும் போதும்,
விருந்தினர்களுக்கு உணவு தந்து, நன்றாக உபசரித்து,
பிரதி உபகாரத்தையும் எதிர்பாராமல், தம்மிடம் உள்ளவற்றை
மறைக்காமல்,தாராள மனம் படைத்தவர்கள் வாழும்
திருக்கோட்டியூரில், கேசவா, புருஷோத்தமா, ஜ்யோதி
ஸ்வரூபா, குட்டை வடிவுடையவனே (வாமனனாக
அவதரித்தபோது) என்று பேசும் அடியார்கள் என்னை
விற்கவும் உரிமை பெற்றவர்களாகிறார்கள்.

---

(11)
சீதநீர்புடை சூழ் செழுங்கழ னியுடைத் திருக் கோட்டியூர்
ஆதியானடி யாரையும் அடி மையின்றித் திரி வாரையும்
கோதில்பட்டர்பிரான் குளிர்புதுவைமன் விட்டுசித்தன்சொல்
ஏதமின்றி உ ரைப்பவர் இருடீகேசனுக் காளரே.

பாசுர அனுபவம்

குளிர்ந்த நீரால் சூழப்பெற்றதும், வளமான வயல்களை
உடையதுமான திருக்கோட்டியூரில் உறையும்
எம்பெருமானுக்கு அடிமை செய்யும் அடியார்களையும்,
அப்படியில்லாமல் வேறு பாதையில் திரிபவர்களையும்
குறித்து, குளிர்ந்த ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரின் தலைவன், குறை
ஏதுமில்லாத பெரியாழ்வார் இயற்றிய இப்பாசுரங்களை
பிழையில்லாமல், பொருள் தெரிந்து ஓதுபவர்கள்
ஹ்ருஷீகேசனுக்கு அடிமை செய்யும் பாக்கியம் பெறுவர்கள்.

---