ஐந்தாம் பத்து முதல் திருமொழி

சாராம்சம்

ஆழ்வார் தன்னுடைய தாழ்ச்சியையும், தூய்மையில்லாத்
தன்மையையும், எம்பெருமானைத் தவிர வேறொன்றையும்
நினைக்கத் தெரியாத மன நிலை உடையவராய்
இருப்பதாகவும் தெரிவிக்கிறார். எம்பெருமானை
எப்பொழுதும் நினைத்து, மனமுருகிப் பிரார்த்தித்து,
அவன் நாமங்களை துதித்துப் போற்றி வந்தால் நாமும்,
அவன் அருளால், நாரயணனின் லோகமான ஸ்ரீவைகுந்தத்தை
சீக்கிரமே அடைய முடியும் என்று இப்பாசுரங்களின்
மூலம் அருளிச் செய்கிறார்.

---

(1)
வாக்குத்தூய்மையிலாமையினாலே
மாதவா. உன்னைவாய்க்கொள்ளமாட்டேன்
நாக்குநின்னையல்லால்அறியாது
நானதஞ்சுவன்என்வசமன்று
மூர்க்குப்பேசுகின்றானிவனென்று
முனிவாயேலும்என்நாவினுக்குஆற்றேன்
காக்கைவாயிலும்கட்டுரைகொள்வர்
காரணா. கருளக்கொடியானே.

பாசுர அனுபவம்

என்னுடைய வாக்கு சுத்தமாக இல்லாததினால்,
மாதவனான உன்னை ஸ்தோத்திரம் பண்ண அருகதை
அற்றவனாய் இருக்கிறேன். என்னுடைய நாக்கு உன்னைத்
தவிர வேறு ஒருவரையும் பேசினதில்லை என்றாலும், அந்த
நாக்கு எப்பொழுதும் என் வசமிருக்கப்போவதில்லை என்று
நினைத்து அச்சம் கொள்கிறேன். இவன் என்னைக் குறித்து
பேசுவது மூடர் பேசும் பேச்சைப்போலுள்ளது என்று நீ
கோபித்துக்கொண்டாலும், என் நாக்கு பிதற்றுவதை
என்னால் தடுக்க முடியவில்லை. கருடனின் கொடியை
உடையோனே! எல்லாவற்றிற்கும் காரணமானவனே!
காக்கை வாயில் உண்டான சொல்லையும் நம் முன்னோர்கள்
நல்ல சகுனமாக ஏற்றுக் கொண்டார்கள் அல்லவோ.
அதேபோல் என் சொற்களையும் நல்ல சொற்களாக ஏற்று
என்னைப் பொருத்தருளவேணும்.

---

(2)
சழக்குநாக்கொடுபுன்கவிசொன்னேன்
சங்குசக்கரமேந்துகையனே.
பிழைப்பராகிலும்தம்மடியார்சொல்
பொறுப்பது பெரியோர்கடனன்றே
விழிக்கும்கண்ணிலேன்நின்கண்மற்றல்லால்
வேறொருவரோடுஎன்மனம்பற்றாது
உழைக்குஓர்புள்ளிமிகையன்றுகண்டாய்
ஊழியேழுலகுண்டுமிழ்ந்தானே.

பாசுர அனுபவம்

சங்கு சக்கரம் ஏந்தியிருக்கும் திருக்கைகளை உடையவனே!
குற்றமுடைய என்னுடைய நாக்கால் பிழையான கவிதைகளைச்
சொன்னேன். அடியார்களின் தப்புச் சொல்லை பொருத்துக்
கொள்வது பெரியோர்களின் கடமையல்லவோ. தேவரீரின்
கடாக்ஷத்தைத் தவிர மற்றொன்றை அறியேன்.
அதோடில்லாமல், வேறொருவரை என் மனம் விரும்பாது.
பிரளய காலத்தில் ஏழு உலகங்களையும் உண்டு வயிற்றில்
அடக்கி பின்பு உமிழ்ந்து அவற்றை வெளிப்படுத்தினவனே!
புள்ளி மானின் உடம்பில் ஒரு புள்ளி கூடினால் அது அதற்கு
குற்றமாகாது எனறு நீ அறிவாய்.நீயும் என் குற்றங்களை
அதே கண்ணோட்டத்தில் பார்க்க வேணும்!

---

(3)
நன்மை தீமைகள் ஒன்றும் அறியேன்
நாரணா என்னும் இத்தனை அல்லால்
புன்மையால் உன்னைப் புள்ளுவம் பேசிப்
புகழ்வான் அன்று கண்டாய் திருமாலே
உன்னுமாறு உன்னை ஒன்றும் அறியேன்
ஓவாதே நமோ நாரணா என்பன்
வன்மை ஆவது உன் கோயிலில் வாழும்
வைட்டணவன் என்னும் வன்மை கண்டாயே

பாசுர அனுபவம்

நாராயணா என்னும் உன் திருநாமத்தைச் சொல்வதைத்
தவிர வேறொறு நல்லதோ, கெட்டதோ எனக்குத் தெரியாது.
ப்ரயோஜனத்தில் ஆசை வைத்து உன்னை வஞ்சனைச்
சொற்களால் புகழுபவன் அல்லன் நான். திருவின்
மணாளனே! உன்னை நினைக்கத்தக்க வழியொன்றும்
அறிகிலேன்! ஓயாமல் நமோ நாராயணா என்று சொல்லிக்
கொண்டு உன்னுடைய கோயிலில் வைஷ்ணவனாக வாழ்வதே
எனக்கு ஒரு பலம் எனத் தெரிந்துகொள்!

---

(4)
நெடுமையால் உலகேழும் அளந்தாய்
நின்மலா நெடியாய் அடியேனைக்
குடிமை கொள்வதற்கு ஐயுற வேண்டா
கூறை சோறு இவை வேண்டுவதில்லை
அடிமை என்னும் அக் கோயின்மையாலே
அங்கங்கே அவை போதரும் கண்டாய்
கொடுமைக் கஞ்சனைக் கொன்று நின் தாதை
கோத்த வன் தளை கோள் விடுத்தானே

பாசுர அனுபவம்

நீண்டு வளர்ந்து, ஏழுலகங்களையும் அளந்தவனே!
தூய்மையானவனே! என்னை உனக்கு அடிமை படுத்திக்
கொள்வதற்கு சந்தேகிக்க வேண்டாம்! தங்குவதற்கு கூறையும்,
உண்ணுவதற்கு சோற்றையும் நான் உன்னிடம் கோரவில்லை!
உனக்கு அடிமை செய்வதினாலேயே அவைகள் தானாகவே
வந்தடையும் என்று தெரிந்துகொள்! கொடிய அரக்கன்
கம்சனைக் கொன்றவனே! உன்னுடைய தகப்பனாரான
வஸூதேவருடைய காலிலே பூட்டியிருந்த வலிய
விலங்கின் பூட்டை உடைத்தவனே!

---

(5)
தோட்டம் இல்லவள் ஆத் தொழு ஓடை
துடவையும் கிணறும் இவை எல்லாம்
வாட்டம் இன்றி உன் பொன்னடிக் கீழே
வளைப்பு-அகம் வகுத்துக்கொண்டு இருந்தேன்
நாட்டு மானிடத்தோடு எனக்கு அரிது
நச்சுவார் பலர் கேழல் ஒன்று ஆகிக்
கோட்டு மண் கொண்ட கொள்கையினானே
குஞ்சரம் விழக் கொம்பு ஒசித்தானே

பாசுர அனுபவம்

தோட்டம், மனைவி, பசுக்கள், மாட்டு கொட்டகை,
குளம், நல்ல விளை பூமி, கிணறு இவை அனைத்தையும்
ஒரு குறையுமில்லாமல் உன்னுடைய அழகிய திருவடியிலேயே
அமையப் பெற்றிருக்கக் கண்டேன்! பல பேர் விரும்பினாலும்,
என்னால் ஊரில் வாழும் மனிதர்களோடு சகவாஸம்
செய்வது கடினம். நிகரில்லாத வராக ரூபத்தை கொண்டு,
தன்னுடைய கோர தந்தத்தால் பூமியை உயர எடுத்தருளின
ஸ்வபாவத்தையுடையவனே!குவலையாபீடம் என்ற மத
யானையின் கொம்பை முறித்து அதைக் கொன்றவனே!

---

(6)
கண்ணா நான்முகனைப் படைத்தானே
காரணா கரியாய் அடியேன் நான்
உண்ணா நாள் பசி ஆவது ஒன்று இல்லை
ஓவாதே நமோ நாரணா என்று
எண்ணா நாளும் இருக்கு எசுச் சாம
வேத நாள்மலர் கொண்டு உன் பாதம்
நண்ணா நாள் அவை தத்துறுமாகில்
அன்று எனக்கு அவை பட்டினி நாளே

பாசுர அனுபவம்

கண்ணனே! ப்ரம்மாவைப் படைத்தவனே! அனைத்துக்கும்
காரணமாயிருப்பவனே! கருமேகம் போலிருப்பவனே!
உன்னுடைய அடிமையான நான் சாப்பிடாமல்
இருந்த நாளில் பசி ஏற்பட்டதில்லை. ஆனால்,
இடைவிடாமல் நமோ நாராயணா என்று நினைக்காத
நாளும், ரிக், யஜுஸ், சாம வேதங்களைச் சொல்லி,
அப்போது மலர்ந்த பூக்களால் உன் திருவடிகளை
அர்ச்சிக்காத நாளும் நான் சாப்பிடாத நாளாகக் கருதுவேன்.
அவை தட்டுப் பட்டால், அந்த நாட்களே
எனக்கு பட்டினி நாட்களாகும்.

---

(7)
வெள்ளை வெள்ளத்தின் மேல் ஒரு பாம்பை
மெத்தையாக விரித்து அதன் மேலே
கள்ள நித்திரை கொள்கின்ற மார்க்கம்
காணலாங்கொல் என்று ஆசையினாலே
உள்ளம் சோர உகந்து எதிர் விம்மி
உரோம கூபங்களாய்க் கண்ண நீர்கள்
துள்ளம் சோரத் துயில் அணை கொள்ளேன்
சொல்லாய் யான் உன்னைத் தத்துறுமாறே

பாசுர அனுபவம்

வெண்மை நிறத்துடன் விளங்கும் திருப்பாற்கடலில் ஒரு
பாம்பைப் படுக்கையாக விரித்து அதன் மேல் யோக
நித்திரையில் படுத்திருக்கும் உன்னைப் பார்க்க
ஆவலாய் மனமுருகி, நெகிழ்ந்து, மெய் சிலிர்த்து,
கண்கள் நீர் மல்க படுக்கையில் தூக்கமின்றி தவித்தேன்.
நான் உன்னை அடையும் வழியை நீயே திருவாய்
மலர்ந்தருள பிரார்த்திக்கிறேன்.

---

(8)
வண்ணமால்வரையேகுடையாக
மாரிகாத்தவனே. மதுசூதா.
கண்ணனே. கரிகோள்விடுத்தானே.
காரணா. களிறட்டபிரானே.
எண்ணுவாரிடரைக்களைவானே.
ஏத்தரும்பெருங்கீர்த்தியினானே.
நண்ணிநான்உன்னைநாள்தொறும்ஏத்தும்
நன்மையேஅருள்செய்எம்பிரானே.

பாசுர அனுபவம்

பல வித வண்ணக் கற்களைக் கொண்ட பெரிதான
கோவர்த்தன மலையை குடையாக எடுத்து மழையினின்றும்
பசுக்களையும், இடையர்களையும் காத்தவனே! மது என்ற
அரக்கனை அழித்தவனே! கஜேந்த்ராழ்வானின் (யானையின்)
ஆபத்தை தீர்த்தவனே! அனைத்திற்கும் மூல காரணனே!
குவலையாபீடம் என்ற யானையை கொன்றவனே! ஸதா
காலமும் உன்னையே எண்ணுபவர்களின் துன்பத்தைக்
களைபவனே! அளவிடமுடியாத பெரும் கீர்த்தியை
உடையவனே! எம் தலைவனே! நான் உன்னை
எப்போதும் அணுகிப் போற்றும் நல்லமனதை எனக்கு
தந்தருளப் பிரார்த்திக்கிறேன்.

---

(9)
நம்பனே! நவின்றேத்தவல்லார்கள்
நாதனே! நரசிங்கமதானாய்!
உம்பர்கோனுலகேழும்அளந்தாய்
ஊழியாயினாய்! ஆழிமுன்னேந்தி
கம்பமாகரிகோள்விடுத்தானே!
காரணா! கடலைக்கடைந்தானே!
எம்பிரான்! என்னையாளுடைத்தேனே!
ஏழையேனிடரைக்களையாயே.

பாசுர அனுபவம்

நம் நம்பிக்கைக்கு பாத்திரமானவனே! வாயால் அவன்
புகழ் பாடுபவர்களுக்கு நாதனே! அன்று நரசிம்மனாக
அவதரித்தவனே! வானோர் தலைவனே! திரிவிக்கிரமனாக
எல்லா உலகங்களையும் அளந்தவனே! முன்பு, தனது
திருக்கையில் திருச்சக்கரத்தை எடுத்துக் கொண்டு,
முதலையின் வாயில் கால் அகப்பட்டு மிகவும் பயத்தோடு
தவித்த யானையின் துயர் தீர்த்தவனே! எல்லாவற்றிற்கும்
காரணமானவனே! கடலைக் கடைந்தவனே! எனக்குத்
தலைவனே! என்னை ஆட்படுத்திக் கொண்டவனே!
தேனைப் போன்றவனே! ஏழையான என்னுடைய
துயரைப் போக்கப் பிரார்த்திக்கிறேன்!

---

(10)
காமர்தாதைகருதலர்சிங்கம்
காணவினியகருங்குழல்குட்டன்
வாமனன்என்மரகதவண்ணன்
மாதவன்மதுசூதனன்தன்னை
சேமநன்கமரும்புதுவையர்கோன்
விட்டுசித்தன்வியந்தமிழ்பத்தும்
நாமமென்றுநவின்றுரைப்பார்கள்
நண்ணுவார்ஒல்லைநாரணனுலகே.

பாசுர அனுபவம்

மன்மதனின் தந்தையும், தன்னை நினைக்காதவர்களுக்கு
சிங்கம் போன்றவனும், தன்னை அடைய நினைப்பவர்களுக்கு
அழகிய கருத்த கூந்தலுடைய சிறுவனாக, வாமன அவதாரம்
எடுத்தவனும், என்னுடையவனும், மரகதப் பச்சை வண்ணம்
போல் வடிவழகுடையவனும், ஸ்ரீயப்பதியுமான மதுசூதனின்
விஷயமாக, க்ஷேமமாக இருக்கும் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் வாழ்
மக்களுக்கு அரசானான, பெரியாழ்வார் இயற்றிய
ஆச்சர்யமான இப்பத்து தமிழ்ப் பாசுரங்களை, திருநாமமாக
நினைத்துப் படிப்பவர்கள் சீக்கிரம் நாராயணனின் லோகமான
ஸ்ரீவைகுந்தத்தை அடையப் பெறுவர்கள்.

---

fifth ten first thirumozhi

Summary

AzhwAr expresses his lowly nature, helplessness and lack
of knowledge of anything other than uttering Lord's names.
He says that if we can take to His names and constantly
remember Him, then we can soon attain nArAyaNA's abode.

---

(1)
vaakkuth thooymaiy ilaamaiyinaalE
maadhavaa unnaivaayk koLLamaattEn
naakku ninnaiyallaal aRiyaadhu
naanadhanchuvan envasamanRu
moorkkup pEsukinRaan ivanenRu
munivaayElum ennaavinukku aaRREn
kaakkai vaayilum katturaikoLvar
kaaraNaa karuLak kodiyaanE

Purport

mAdhavA! my impure tongue doesn't deserve to speak about You;
though it knows only You, I am afraid what it might do!
You're angry that I am foolish, yet I can't stop it's blahs
Primal Cause! You've garudA's flag! accept my words as crow's caws!

---

(2)
sazhakku naakkodup unkavisonnEn
sangusakkaram Endhu kaiyanE
pizhaip paraakilum thammadiyaar sol
poRuppadhu periyOr kadananRE
vizhikkum kaNNilEn nin kaNmaRRallaal
vERoruvarOdu enmanam paRRaadhu
uzhaikkuOr puLLi mikaiyanRu kaNdaay
oozhi yEzh ulakuNd umizhndhaanE

Purport

O Conch & Discus wielder! my tongue utters all wrong!
Tolerate me, as elders have done to their boys for so long;
You're my refuge; in deluge You gulped 7 worlds & spit!
How can an extra dot on a deer be a blot? so, deem my flaws fit!

---

(3)
nanmai theemaikaL onRum aRiyEn
naaraNaa ennum iththnaiy allaal
punmaiyaal_unnaippuLLuvampEsip
pukazhvaan anRu kaNdaay thirumaalE
unnumaaRu unnai onRum aRiyEn
OvaadhE namO naaraNaa venban
vanmai yaavadhu unkOyilil vaazhum
vaittaNavan ennum vanmai kaNdaayE.

Purport

I know not good or bad except nArAyaNA, the sacred word!
nor do I speak deceipt to get favours from You, my Lord!
other than ever uttering namO nArAyaNa, I know no other way!
its my pride that I stay as a vaishNavA in Your temple & pray!

---

(4)
nedumaiyaal ulagEzhum aLandhaay
ninmalaa nediyaay adiyEnaik
kudimai koLvadhaR kaiyuRa vENdaa
kooRai sORivai vENduva dhillai
adimai yennum akkOyinmai yaalE
angangE avai pOdharum kaNdaay
kodumaik kanchanaik konRu ninthaadhai
kOththavan thaLai kOL viduththaanE

Purport

Growing tall, You measured seven worlds, O pure One!
Doubt not, I am Your servant; shelter or food, I seek none!
these come unsought when I serve You, O Lord! You may see!
You killed evil kamsa & broke shackles to set Your father free!

---

(5)
thOtta millavaL aaththozhu Odai
thudavaiyum kiNaRum ivai yellaam
vaattaminRi unponnadik keezhE
vaLaippakam vakuththuk koNdirundhEn
naattu maanidaththOdu enakku aridhu
nachchuvaar palar kEzhalonRaagi
kOttumaN koNda koLkai yinaanE
kuncharam veezhak kom bosiththaanE

Purport

Garden, wife, cows, cowshed, pond, land and well!
all these I see in Your golden feet dwell!
though some prefer living with town folks, I see its not worth!
O You smashed the tusk of elephant & as Boar, brought up Earth!

---

(6)
kaNNaa naanmukanaip padaiththaanE
kaaraNaa kariyaay adiyEn naan
uNNaa naaLpasi yaava dhonRillai
OvaadhE namO naaraNaa venRu
eNNaa naaLum irukkesuch chaama vEdha
naaN malar koNdu un paadham
naNNaa naaL ava thaththaRu maagil
anRu enakku avai pattini naaLE.

Purport

O krishnA! the primal Cause, You created the 4-faced One!
O dark cloud hued! when I ate not, there was hunger none;
When I repeated not 'namO nArAyaNa' nor worshiped Your feet
with fresh flowers & vedas, its the day I starved & didn't eat!

---

(7)
veLLai veLLaththin mEl oru paambai
meththai yaaga viriththu adhan mElE
kaLLa niththirai koLkinRa maarkkam
kaaNa laangol enRaasai yinaalE
uLLamsOra ukandh edhir vimmi
urOma koobangaLaay kaNNa neerkaL
thuLLam sOraththu yilaNai koLLEn
sollaay yaanunnaith thaththuRu maaRE.

Purport

Desirous of seeing Thee lying on snake-bed in the milky ocean
in yogic sleep, my mind melts, thrilled & overcome by emotion!
my eyes shed tears and lying down in my bed, I can't get sleep;
Reveal the way to attain Thee, as it seems far and deep!

---

(8)
vaNNa maalvaraiyE kudaiyaaga
maari kaaththavanE madhusoodhaa
kaNNanE karikOL viduththaanE
kaaraNaa kaLiRatta piraanE
eNNuvaar idaraik kaLaivaanE
Eththarum perungeerththi yinaanE
naNNi naan unnai naaLthoRu mEththum
nanmaiyE aruLsey empiraanE

Purport

Like an umbrella, You lifted the big and colorful gOvardhanA hill!
to save cows & cowherds from rain! killed madhu with Your skill!
Saved an elephant*, but killed the other**; Great Lord! the Cause!
Thinking of You one is saved! make me Your devotee without a pause!

*gajEndran was saved from a crocodile's
clutches **kuvalayApeedam got killed by Sri Krishna

---

(9)
nambanE navinREththa vallaargaL
naadhanE narasinga madhaanaay
umbar kOn ulakEzhum aLandhaay
oozhiyaayinaay aazhi munnEndhi
kamba maakari kOL viduththaanE
kaaraNaa kadalaik kadaindhaanE
empiraan ennai yaaLudaith thEnE
EzhaiyEn idaraik kaLaiyaayE.

Purport

O trust worthy! You're the master to those who sing Your praise!
narasimhA! Lord of celestials! measured worlds without a faze!
Saved frightened tusker from trouble! primal Cause indeed You're!
You churned ocean! honey! save this poor soul, My Lord without par!

---

(10)
kaamar thaadhai karudhalar singam
kaaNaviniya karunguzhal kuttan
vaamanan en marakadha vaNNan
maadhavan madhusoodhanan thannai
sEma nangamarum pudhuvaiyar kOn
vittu chiththan viyan thamizh paththum
naama menRu navinR uraippaarkaL
naNNuvaa rollai naaraNanulakE

Purport

Father of manmathA! a lion to those who hate! lovely boy
with dark hair, a minikin, green gem hued Lord gives joy!
mAdhavA! madhusUdhanA! thus sings periAzhwar a decad in tamil;
those who recite would soon reach His abode by His will.

---

fourth ten tenth thirumozhi

Summary

When death knocks at one's door, the body & mind may become so weak
that one won't be able to utter Lord's divine Names and be able to
go to His Abode. Who can think of Him when yamA's men frighten
and terrorize the one who is on the verge of death. periAzhwAr,
therefore, pleads with Lord that he constantly utter His
Names when he's in good shape and that, the Lord, keeping this in
mind, should save him at the moment of death. We are left with
no choice but to simply follow AzhwAr's method, namely-
repeat His divine Names at all times.

---

(1)
thuppudaiyaarai adaivadhellaam
sOrvidaththuth thuNaiyaavarenRE
oppilEnaakilum ninnadaindhEn
aanaikku nee aruL seydhamaiyaal
eyppu ennaivandhun aliyumpOdhu
angu Edhumn aanunnain inaikkamaattEn
appOdhaikku ippOdhE sollivaiththEn
arangathth aravaNaippaLLiyaanE

Purport

Weak & unfit, I seek Your shelter, knowing You'll protect,
like once You saved the elephant from getting wrecked;
when disease & death comes knocking, I may not think of Thee;
Lying on serpent-bed in srirangam, save me, now I make this plea!

---

(2)
saamidaththu ennaikkuRikkoL kaNdaay
sangodu sakkaramEndhinaanE
naamadiththu ennai anEkathaNdam
seyvadhaa niRparn amanthamarkaL
pOmidath thuunthi Raththu eththanaiyum
pukaavaNNam niRpadhOr maayai vallai
aamidaththE unnaich chollivaiththEn
arangathth aravaNaip paLLiyaanE

Purport

Oh, who holds Conch & Discus; who in srirangam lies on serpent-bed;
yamA's men, with tongue folded, waiting to punish me when I am dead;
Deluded, I cannot think of You then even for a moment or pray;
let me submit now, protect me in every possible way!

---

(3)
ellaiyilvaasal kuRukach chenRaal
eRRi namanthamar paRRumpOdhu
nillumi nennum upaayamillai
nEmiyum sangamum EndhinaanE
sollalaam pOdhE un naamamellaam
sollinEn ennaik kuRikkoNdu enRum
allal padaavaNNam kaakkavENdum
arangathth aravaNaip paLLiyaanE

Purport

When death strikes me & yamA's men come my way;
I have no idea how to stop them from dragging me away;
With Discus & Conch,lying on serpent-bed in srirangam, You must
remember to protect me always for I speak Your names reposing trust!

---

(4)
oRRaividaiyanum naan mukanum
unnaiyaRiyaap perumaiyOnE
muRRaulakellaam neeyEyaaki
moonRezhuththaaya mudhalvanEyaa
aRRadhu vaaNaaLivaRk enReNNi
ancha namanthamar paRRaluRRa
aRRaikku neeennaik kaakkavENdum
arangathth aravaNaip paLLiyaanE

Purport

Neither matchless sivA nor brahmA knows Your endless fame!
You're the Universe, syllable OM, primeval One, all the same.
When yamA's men thinking 'his life's done' frighten & catch me;
Oh! who sleeps on snake-bed in srirangam, protect me & not flee!

---

(5)
paiy aravinaNaip paaRkadaluL
paLLikoLkinRa paramamoorththi
uyyaulaku padaikka vENdi
undhiyil thORRinaay naanmukanai
vaiya manisaraip poyyenReNNik
kaalanaiyum udanE padaiththaay
aiya-ini ennaik kaakkavENdum
arangathth aravaNaip paLLiyaanE

Purport

Oh great one! who reclines on serpent hood in the milky ocean!
out of Your navel came brahmA for uplifting world's creation!
Its You who created yamA thinking people may abadon Your laws;
Lying on snake-bed in srirangam, please save me from yamA's jaws.

---

(6)
thaNNena villai namanthamarkaL
saalakkodumaikaL seyyaa niRpar
maNNodu neerum eriyumkaalum
maRRum aakaasamu maakininRaay
eNNalaam pOdhEun naamamellaam
eNNinEn ennaikkuRik koNdu enRum
aNNalE nee ennaik kaakkavENdum
arangathth aravaNaip paLLiyaanE

Purport

Showing no mercy, yamA's men would punish me at their best;
You are indeed Earth, Water, Fire, Air, Space & all the rest!
Lord of all! when I was good, I spoke all Your divine Names;
resting on snake-bed in srirangam, save me from hell's flames!

---

(7)
senchol maRaip poruLaaki ninRa
dhEvarkaL naayakanE emmaanE
enchalil ennudaiy innamudhE
Ezhulakumudaiyaay ennappaa
vanchavuruvin namanthamarkaL
valindhu nalindhu ennaip paRRumpOdhu
anchalamenRu ennaik kaakkavENdum
arangathth aravaNaip paLLiyaanE

Purport

You're the meaning of great words of vedAs, You're the God-head!
You're faultless, nectar & the Lord of 7 worlds that're spread!
My father! who reclines on snake-bed in srirangam! when yamA's men
come furious to catch me, rescue me & say 'don't fear', then!

---

(8)
naanEdhu munmaaya monRaRiyEn
namanthamar paRRi nalindhittu indha
oonE pukEy enRum OdhumpOdhu
angEdhum naan unnai ninaikkamaattEn
vaanEy vaanavarthangaLeesaa
madhuraip piRandha maamaayanE en
aanaay nee ennaik kaakkavENdum
arangathth aravaNaip paLLiyaanE

Purport

I know not Your mystical nature! when yamA's men torture me;
and push me into another terrible body, I'll not think of Thee!
Lord of celestials! Oh, born in mathurA, You possess magical powers!
You're in srirangam on snake-bed, save me from those dreadful hours.

---

(9)
kunReduththu aanirai kaaththaaayaa
kOnirai mEyththavanE emmaanE
anRumudhal inRaRudhiyaa
aadhiyan chOdhi maRandhaRiyEn
nanRum kodiya namanthamarkaL
nalindhu valindhu ennaip paRRumpOdhu
anRangu nee ennaik kaakkavENdum
arangathth aravaNaip paLLiyaanE

Purport

My Lord! You saved cows by lifting the Hill & herded them;
Till now, never did I forget Your form, which is radiant gem!
when the deadly yamA's men hold me & get ready to torture me;
You, who lie on serpent-bed in srirangam, save me & set me free!

---

(10)
maayavanai madhusoodhananai
maadhavanai maRaiyOrkaLEththum
aayarkaLERRinai achchudhanai
arangathth aravaNaip paLLiyaanai
vEyar pukazh villipuththoorman
vittu chiththan sonnamaalai paththum
thooya manaththanaraaki vallaar
thoomaNi vaNNanukkaaLar thaamE.

Purport

One with great powers, slayer of madhu, spouse of Sri,
scholars' dear, cowherds' Head, who lies on snake-bed with glee;
is sung by periAzhwAr of fame in ten verses like a garland;
staying pure who reads this will serve blue-gem-hued in His land.

---

நான்காம் பத்து பத்தாம் திருமொழி

சாராம்சம்

உயிர் பிரியும் சமயத்தில், உடலும், மனமும் தளர்ந்து,
யம கிங்கரர்கள் ஒருபுறம் பயமுறுத்த, பகவான் நாமாவை
சொல்ல முடியாமல் போய்விடும். அதனால், எம்பெருமானே!
உன் திருநாமங்களை நான் நன்றாக உள்ள இப்போதே
சொல்லி வைக்கிறேன். தேவரீர் திருவுள்ளத்தில் என்னை
நினைவில் கொண்டு எப்போதும் என்னைக் காத்தருளவேணும்
என்று பெரியாழ்வார் மனமுருக பிரார்த்திக்கிறார்.
நாமும் அவ்வாறே பகவானைப் பிரார்த்திப்பதைத்
தவிர வேறு வழி இல்லை!

---

(1)
துப்புடையாரை அடைவதெல்லாம் சோர்விடத்துத்
துணையாவரென்றே ஒப்பிலேனாகிலும்நின்னடைந்தேன்
ஆனைக்குநீஅருள்செய்தமையால் எய்ப்புஎன்னைவந்து
நலியும்போது அங்குஏதும்நானுன்னைநினைக்கமாட்டேன்
அப்போதைக்குஇப்போதேசொல்லிவைத்தேன்
அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

காக்கும் ஸாமர்த்தியம் படைத்த உன்னை அடைக்கலம்
புகுவது, நான் சோர்வடையும் பொழுது நீ துணை நிற்பாய்
என்ற காரணத்தால் அன்றோ? அப்படி காக்கப்படுவதற்கு
நான் தகுதி அற்றவனாக இருந்தாலும், அன்று நீ கஜேந்திரன்
என்ற யானையைக் காத்தபடியால், என்னையும்
காக்கவேண்டும். உன்னை சரணம் அடைகிறேன். கடைசி
காலத்தில் நோய் வந்து அடியேனை வருத்தும்பொழுது,
என்னால் உன்னை ஒரு நொடியேனும் நினைக்க இயலாது.
அதை மனதில் கொண்டு, நான் பிரக்ஞையுடன் இருக்கும்
இப்பொழுதே, உன்னிடம் பிரார்த்தித்துக் கொள்கிறேன்.
திருவரங்கத்தில் பாம்புப் படுக்கையில் சயனித்த்திருப்பவனே!
என்னைக் காத்தருளவேணும்!

---

(2)
சாமிடத்துஎன்னைக்குறிக்கொள்கண்டாய் சங்கொடு
சக்கரமேந்தினானே. நாமடித்துஎன்னைஅனேகதண்டம்
செய்வதாநிற்பர்நமன்தமர்கள் போமிடத்துஉன்திறத்து
எத்தனையும் புகாவண்ணம்நிற்பதோர்மாயைவல்லை
ஆமிடத்தேஉன்னைச்சொல்லிவைத்தேன்
அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

சங்கு, சக்கரம் திருக்கையில் ஏந்தியவனே!
திருவரங்கத்தில் பாம்புப் படுக்கையில் படுத்திருப்பவனே!
என் உயிர் பிரியும் சமயம் யம படர்கள் நாக்கை மடித்து
என்னை பலவிதமாக தண்டிப்பதற்கு இழுத்துப் போகையில்,
மாயையின் காரணத்தால் நான் உன்னை சிறிதும் நினைக்க
மாட்டேன். நான் தெளிவுடன் இருக்கும் இப்பொழுதே உன்னிடம்
சொல்லி வைக்கிறேன்! என்னைக் காத்தருளவேண்டும்.

---

(3)
எல்லையில்வாசல்குறுகச்சென்றால் எற்றிநமன்தமர்
பற்றும்போது நில்லுமினென்னும்உபாயமில்லை
நேமியும்சங்கமும்ஏந்தினானே. சொல்லலாம்போதே
உன்நாமமெல்லாம் சொல்லினேன் என்னைக்
குறிக்கொண்டுஎன்றும் அல்லல்படாவண்ணம்
காக்கவேண்டும் அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

திருச்சக்கரமும், திருச்சங்கும் திருக்கைகளில் பிடித்துக்
கொண்டிருப்பவனே! அடியேனுடைய மரணத்தருவாயில்,
யம பட்டிணத்திற்கு போகும் வழியில், யம தூதர்கள்
என்னைப் பிடித்து இழுத்துச்செல்ல வரும்பொழுது,
அவர்களை நில்லுங்கள் என்று சொல்லி தடுத்து நிறுத்த
என்னிடம் ஒரு உபாயமும் இல்லை. என்னால்
சொல்லமுடியும் காலத்திலேயே உன் திருநாமங்களை
எல்லாம் சொன்னேன்! திருவரங்கத்தில் பாம்புப்
படுக்கையில் சயனித்திருக்கும் எம்பெருமானே!
என்னை எப்போதும் உன் திருவுள்ளத்தில் நினைத்து
யமதூதர்களின் கையில் அகப்பட்டு
வருந்தாதபடி காத்தருளவேண்டும்.

---

(4)
ஒற்றைவிடையனும்நான்முகனும் உன்னையறியாப்
பெருமையோனே. முற்றஉலகெல்லாம்நீயேயாகி
மூன்றெழுத்தாயமுதல்வனேயோ! அற்றதுவாணாள்
இவற்கென்றெண்ணி அஞ்சநமன்தமர்பற்றலுற்ற
அற்றைக்கு, நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

தன்னிகரற்ற ரிஷபவாகனனான சிவபெருமானும்,
ப்ரஹ்மாவும் அறிய முடியாத பெருமையை உடையவனே!
ஸகல உலகங்களும் நீயே ஆகியும், மூன்று எழுத்தாகிய
ஒம் என்ற பிரணவத்தின் ஸ்வரூபியாயும், எல்லாவற்றிற்கும்
மூல காரணமாய் இருப்பவனே! திருவரங்கத்தில் பாம்புப்
படுக்கையில் படுத்திருப்பவனே! இவனுக்கு ஆயுள் முடிந்தது
என்று நினைத்து என்னை, நான் நடுங்கும்படி, யமபடர்கள்
பிடிக்கப் போகும் அன்று, பக்த ரக்ஷகனான
நீ என்னை காத்தருளவேணும்.

---

(5)
பையரவினணைப் பாற்கடலுள் பள்ளிகொள்கின்ற
பரமமூர்த்தி. உய்யஉலகுபடைக்கவேண்டி உந்தியில்
தோற்றினாய்நான்முகனை வையமனிசரைப்பொய்
யென்றெண்ணிக் காலனையும்உடனேபடைத்தாய்
ஐய. இனிஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

விரித்த படங்களையுடைய பாம்புப் படுக்கையில்,
திருப் பாற்கடலில் மிகச் சிறந்த திருவுருவுடன்
சயனித்திருப்பவனே! எல்லா உயிர்களும் உயர்ந்த
நிலையை அடையும் பொருட்டு உலகங்களை
படைப்பதற்காக நாபியில் பிரமனை தோற்றுவித்தவனே!
பூமியில் மனிதர்கள் தனது கட்டளைகளை புறக்கணிப்
பார்கள் என்றெண்ணி யமனையும் உடனுக்குடன்
படைத்தவனே! பெரியோனே! திருவரங்கத்தில் பாம்புப்
படுக்கையில் துயில் கொண்டிருப்பவனே! இனி என்னை
யம பயத்திலிருந்து காத்தருளவேணும்.

---

(6)
தண்ணெனவில்லைநமன்தமர்கள் சாலக்கொடுமைகள்
செய்யாநிற்பர் மண்ணொடுநீரும்எரியும்காலும் மற்றும்
ஆகாசமுமாகிநின்றாய். எண்ணலாம்போதேஉன்நாம
மெல்லாம் எண்ணினேன், என்னைக்குறிக்கொண்டுஎன்றும்
அண்ணலே. நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

கொஞ்சமும் தயையில்லாத யம தூதர்கள் மிகவும் கொடிய
தண்டனைகளை எனக்கு அளிப்பார்கள். பூமி, ஜலம், அக்நி,
வாயு, ஆகாசம் மற்றும் எல்லாமுமாக நின்றவனே!
எல்லோருக்கும் ஸ்வாமியானவனே! எனக்கு சக்தி
இருக்கும்போதே, உன் திருநாமங்களை எல்லாம் மனத்தாலும்,
வாயாலும் கூறிவைத்தேன். திருவரங்கத்தில் பாம்புப்
படுக்கையில் படுத்திருக்கும் எம்பெருமானே! என்னை
நீ எப்போதும் உன் திருவுள்ளத்தில் கொண்டு காத்தருளவேணும்!

---

(7)
செஞ்சொல்மறைப்பொருளாகிநின்ற தேவர்கள்நாயகனே.
எம்மானே. எஞ்சலிலென்னுடையின்னமுதே ஏழுலகுமுடையாய்.
என்னப்பா. வஞ்சவுருவின்நமன்தமர்கள் வலிந்துநலிந்து
என்னைப்பற்றும்போது அஞ்சலமென்றுஎன்னைக்காக்க
வேண்டும் அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

சிறந்த சொற்களைக் கொண்ட வேதத்தின் அர்த்தமாகவும்,
தேவர்களின் தலைவனாகவும் இருக்கும் எம்பெருமானே!
குறையேதுமில்லாத மிக இனிய அம்ருதம் போன்றவனே!
ஏழுலகங்களுக்கும் ஸ்வாமியானவனே! என்னுடைய தந்தையே!
திருவரங்கத்தில் பாம்புப் படுக்கையில் துயில்
கொண்டிருப்பவனே! வஞ்சனையே உருவான யம தூதர்கள்
என்னை பலத்துடன் கொடுமைபடுத்தி பிடிக்கும்போது,
'பயப்படாதே' என்று சொல்லி, என்னை வந்து காக்கவேணும்!

---

(8)
நான்ஏதும்உன்மாயமொன்றறியேன் நமன்தமர்பற்றி
நலிந்திட்டு இந்த ஊனேபுகேயென்றுமோதும்போது
அங்கேதும் நான்உன்னைநினைக்கமாட்டேன் வானேய்
வானவர்தங்களீசா மதுரைப்பிறந்தமாமாயனே. என்
ஆனாய். நீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

எனக்கு உன் மாயைகளைப் பற்றி ஒன்றும் தெரியாது.
யம கிங்கரர்கள் என்னைப் பிடித்து, துன்புருத்தி, பிறகு
மற்றொரு கொடிய சரீரத்தில் புகுமாறு தள்ளும்போது, நான்
ஒன்றும் உன்னை நினைக்க மாட்டேன். பரம பதத்தில்
வசிக்கும் நித்யசூரிகளுக்குத் தலைவனே! ஸ்ரீ மதுராவில்
பிறந்த, மாயா சக்தி படைத்தவனே!என்னுடையோனே!
திருவரங்கத்தில் பாம்புப் படுக்கையில் படுத்திருப்பவனே!
நீ என்னைக் புறக்கணிக்காமல் காத்தருளவேணும்.

---

(9)
குன்றெடுத்துஆநிரைகாத்தஆயா கோநிரைமேய்த்தவனே.
எம்மானே. அன்றுமுதல் இன்றறுதியா ஆதியஞ்சோதி
மறந்தறியேன் நன்றும்கொடியநமன்தமர்கள் நலிந்துவலிந்து
என்னைப்பற்றும்போது அன்றங்குநீஎன்னைக்காக்கவேண்டும்
அரங்கத்தரவணைப்பள்ளியானே.

பாசுர அனுபவம்

கோவர்தன மலையை குடைபோல் பிடித்து பசுக்கூட்டங்களை
காத்தருளின ஆயர் குல மைந்தனே! மாடுகளின் கூட்டத்தை
மேய்த்தவனே! எம்பெருமானே! அன்றுமுதல் இன்றுவரை
ஜோதிஸ்வரூபனான உன்னை நான் மறந்திலேன்! மிகக் கொடிய
குணமுடைய யம தூதர்கள் என்னை துன்புருத்தி, பலாத்கரித்து
பிடிக்கும் அந்த சமயத்தில், .ஸ்ரீரங்கத்தில் பாம்புப்
படுக்கையில் படுத்திருக்கும் நீ, அப்பொழுது
என்னை காத்தருளவேணும்.

---

(10)
மாயவனைமதுசூதனனை மாதவனைமறையோர்களேத்தும்
ஆயர்களேற்றினைஅச்சுதனை அரங்கத்தரவணைப்
பள்ளியானை வேயர்புகழ்வில்லிபுத்தூர்மன் விட்டுசித்தன்
சொன்னமாலைபத்தும் தூயமனத்தனராகிவல்லார்
தூமணி வண்ணனுக்காளர்தாமே.

பாசுர அனுபவம்

மாய சக்தியுடையவனும், மது என்ற அரக்கனை அழித்தவனும்,
ஸ்ரீயின் கணவனும், வேதம் ஓதுபவர்களால் போற்றப்படுபவனும்,
இடையர்குலத் தலைவனும், பக்தர்களை என்றும் நழுவ விடாத
குணமுள்ளவனும், ஸ்ரீரங்கத்தில் பாம்பணையின் மேல் துயில்
கொண்டிருப்பவனையும் குறித்து, தன்னுடைய பிறந்த குடிக்கு
புகழைச் சேர்த்தவரான, ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரின் பெரியாழ்வார்
மாலைபோல் தொகுத்தருளின இப்பத்து பாசுரங்களை தூய
மனதுடன் படிப்பவர்கள், அப்பழுக்கற்ற நீல மணி
நிற மேனியுடைய எம்பெருமானுக்கு தொண்டு
செய்யும் பாக்கியம் பெறுவர்கள்.

---

fourth ten ninth thirumozhi

Summary

In the following pAsurams, periAzhwAr continues
elaborating on the glories of Srirangam and the
various incarnations of the Lord of Srirangam.

---

(1)
maravadiyaith thampikku vaanpaNaiyam
vaiththuppOy vaanOr vaazha
seruvudaiya thisaikkarumamthiruththi vandhu
ulakaaNda thirumaal kOyil
thiruvadithan thiruvuruvum
thirumangaimalar kaNNumkaattin inRu
uruvudaiyamalar neelam
kaaRRaatta Osalikkum oLiyarangamE.

Purport

Giving sandals to brother bharathA as a guarantee;
going south He conquered rAvaNA to set celestials free;
ruled Earth justly; in srirangam He chose to stay;
where blue flowers, like mother's louts eyes & His feet, sway!

---

(2)
thannadiyaar thiRaththakaththuth
thaamaraiyaaL aakilum sidhakuraikkumEl
ennadiyaar adhuseyyaar
seydhaarEln anRuseydhaarenbar pOlum
mannudaiya vibeedaNaRkaa
madhiL ilangaiththisain Okkimalar kaNvaiththa
ennudaiya thiruvarangaRkanRiyum
maRRoruvarkku aaLaavarE?

Purport

When the lotus-lady gripes about devotees' sins, He would
stop Devi saying 'No, they won't do these, but only good';
when His lotus eyes glance forted Lanka & viBIshaNa who's noble;
how can I serve anyone other than Srirangan who's whole!

---

(3)
karuLudaiya pozhil marudhum
kadhakkaLiRum pilambanaiyum kadiyamaavum
uruLudaiya sakadaraiyum mallaraiyum
udaiyavittu OsaikEttaan
iruLakaRRum eRikathirOn maNdalaththoodu
ERRivaiththu ENivaangi
aruL koduththittu adiyavarai
aatkoLvaan amarumoor aNiyarangamE.

Purport

He felled evil twin trees, smote elephant that was furious;
killed pralambAsurA, evil horse kEsi, cart that was spurious
& the wrestlers, as if listening to the sounds of breaking pot!
Like a ladder to the Sun, He elevates devotees on this holy spot!

---

(4)
padhinaaRaamaayiravar dhEvimaar
paNiseyya thuvaraiyennum
adhilnaayakaraaki veeRRirundha
maNavaaLar mannukOyil
pudhu naaNmalark kamalam emperumaan
ponvayiRRil poovE pOlvaan
podhu naayakampaaviththu irumaandhu
pon saaykkumpunal arangamE.

Purport

Sixteen thousand Devis surround & serve the Lord;
who's their husband & dwarakA's chief; He's on board
srirangam where the proud fresh lotus flowers compare
them to the lotus on His golden belly & swear!

---

(5)
aamaiyaayk kangaiyaay aazhkadalaay
avaniyaay aruvaraikaLaay
naanmukanaay naanmaRaiyaay vELviyaayth
thakkaNaiyaayth thaanum aanaan
sEmam udai naaradhanaar senRu senRu
thudhiththiRainchak kidandhaan kOyil
poomaruvip puLLinangaL puLLaraiyan
pukazh kuzhaRum punal arangamE.

Purport

Tortoise, gangA, deep sea, earth, mountain & the four-
faced, 4-vedas, the offerings are all His forms of yore;
one who has garuda as vehicle, is revered by nAradA, the saint
in the watery srirangam, where birds sing His praise & faint!

---

(6)
maiththunanmaar kaadhaliyai mayir mudippiththu
avarkaLaiyE mannaraakki
uththaraithan siRuvanaiyum uyyakkoNda
uyiraaLan uRaiyum kOyil
paththarkaLum pakavarkaLum pazhamozhivaay
munivarkaLum parandha naadum
siththarkaLum thozhudh iRainchath
thisai viLakkaay niRkinRa thiruvarangamE.

Purport

He made pAndavAs' beloved tie her hair & made them kings;
raised son of abhimanyu (parikshit) from dead & brings
grace to srirangam where devotees, elders, pandits, folks and
siddhAs pray to the Lord who radiates light all around!

---

(7)
kuRal biramachaariyaay maavaliyaik
kuRumb adhakki arasuvaangi
iRaippozhidhil paadhaaLam kalavirukkai
koduth thugandha emmaan kOyil
eRippudaiya maNivaraimEl iLaNYaayiRu
ezhundhaaRpOl aravaNaiyinvaay
siRappudaiya paNangaL misaich
chezhumaNikaL vitteRikkum thiruvarangamE.

Purport

As a short brahmachAri, He sought 3 feet land straight
from mahAbali; crushed his pride, took away his State;
gave him the underworld; He's in srirangam like a rising Sun;
on blue gem hill; rests on snake's red-gem-hued hood like none!

---

(8)
urampaRRi iraNiyanai ukirnudhiyaal
oLLiyamaar puRaikkavoonRi
sirampaRRi mudiyidiyak kaNpidhunga
vaay alarath thezhiththaan kOyil
urampeRRa malark kamalam ulakaLandha
sEvadipOl uyarndhu kaatta
varambuRRa kadhirch chennel thaaLsaayththuth
thalai vaNakkum thaNNarangamE.

Purport

Body torn by sharp nails, chest pierced, head & crown smashed;
eyes gouged, screaming hiraNyA, emboldened by boons, was thrashed
to death by Him who's in the cool srirangam, where the paddy bowed;
the lotus flower, like His tall feet that measured earth, stood proud!

---

(9)
thEvudaiya meenamaay aamaiyaay
Enamaay ariyaayk kuRaLaay
moovuruviniraamanaayk kaNNanaayk
kaRkiyaay mudippaan kOyil
sEvalodu pedaiyannam
sengamala malar ERi oosalaadip
poovaNaimEl thudhaindh ezhu sem
podiyaadi viLaiyaadum punalarangamE.

Purport

As radiant fish, tortoise, boar,man-lion, a minikin man,
parasurAmA, rAmA, krishnA & kalki, He killed the evil clan!
Male & female swans enter lotus, play rubbing each other & smear
pollens, in the water rich srirangam where the Lord brings cheer!

---

(10)
seruvaaLum puLLaaLan maNNaaLan
seruchcheyyum naandhakam ennum
oruvaaLan maRaiyaaLan Odaadha
padaiyaaLan vizhukkai yaaLan
iravaaLanpakalaaLan_ennaiyaaLan
Ezhulakap perum puravaaLan
thiruvaaLan inidhaakath thirukkaNkaL
vaLarkinRa thiruvarangamE.

Purport

He rules garudA, who's adept in fighting, & the Earth;
He wields peerless sword 'nandagam' which goes forth
& kills foes; My lord who's in Srirangam, is kindly!
He's Sri's spouse! ruler of 7 worlds who gives joy fondly!

---

(11)
kain naakaththidar kadindha kanalaazhip
padaiyudaiyaan karudhum kOyil
thennaadum vadanaadum thozha ninRa
thiruvarangam thiruppadhiyin mEl
meynnaavan meyyadiyaan vittuchiththan
viriththa thamizh uraikka vallaar
eNYNYaanRum emperumaan iNaiyadikkeezh
iNaipiriyaadhu iruppar thaamE.

Purport

One who got rid of agony of a big-trunked-tusker & wields;
fiery disc, the people of north & south pray; He shields
in srirangam even as the truthful periAzhwAr praises Him in
10 tamil verses & those reciting will attain Lord's feet & win!

---

நான்காம் பத்து ஒன்பதாம் திருமொழி

சாராம்சம்

திருவரங்கத் திருப்பதியின் சிறப்பையும்,
திருவரங்கனின் திருவவதாரப் பெருமைகளையும்
இக் கீழ்கண்ட பாசுரங்களின் மூலம், பெரியாழ்வார்
விரிவாக அருளிச்செய்ததை நாமும் சேவித்துப்
பயன் பெறுவோமாக.

---

(1)
மரவடியைத் தம்பிக்கு வான்பணையம்
வைத்துப்போய் வானோர் வாழ
செரு உடைய திசைக்கருமம் திருத்திவந்து
உலகாண்ட திருமால் கோயில்
திருவடிதன் திருஉருவும் திருமங்கை
மலர்க்கண்ணும் காட்டி நின்று
உரு உடைய மலர்நீலம் காற்று ஆட்ட
ஒலிசலிக்கும் ஒளி அரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

தம்பி பரதனுக்கு மரத்திலான பாதுகையை அடமானமாய்
தந்து விட்டு, வானவர்களைக் காத்து அவர்களை
வாழவைப்பதற்காக தென்திசை சென்று இராவணனைப்
போரில் வென்று தன்னுடைய கடமைகளை சரிவரச்
செய்துமுடித்து வந்த இராமன் உலகை ஆண்டான்.
அவன் இருந்த திருக்கோயில், எம்பெருமானின் திருவடியுடன்
கூடிய திருவுருவம் போலவும், தாயாரின் தாமரை மலர்
போன்ற கண்களைப் போலவும் இருக்கும் , காற்றில்
அசைந்தாடும் நல்ல அழகுடைய நீல மலர்களைக் கொண்ட,
ஒளியுடன் திகழும் திருவரங்கம் என்னும் திருக்கோயில் தான்.

---

(2)
தன் அடியார் திறத்தகத்துத் தாமரையாள்
ஆகிலும் சிதகு உரைக்குமேல்
என் அடியார் அது செய்யார் செய்தாரேல்
நன்று செய்தார் என்பர் போலும்
மன் உடைய விபீடணற்கா மதில் இலங்கைத்
திசைநோக்கி மலர்க்கண் வைத்த
என்னுடைய திருவரங்கற்கு அன்றியும் மற்று
ஒருவர்க்கு ஆள் ஆவரே?

பாசுர அனுபவம்

தன்னுடைய அடியார்களின் குற்றங்களைப் பற்றி
தாமரை மலராள் லக்ஷ்மீயே எம்பெருமானுக்கு
எடுத்துரைத்தாலும், அவன் அதைப் பொருட்படுத்தாமல்,
என்னுடைய அடியார்கள் அப்படிச் செய்யமாட்டார்கள்,
அப்படியே செய்திருந்தாலும், அது நல்லதாகவே எனக்குத்
தோன்றுகிறது, எனக்கூறுவது போலிருக்கும்! நல்ல
மனமுடைய விபீஷணனின் நலனுக்காக, பெரும் மதில்களைக்
கொண்ட தென் திசையிலுள்ள இலங்கையை தன்னுடைய
மலர்க்கண்களால் பார்த்தபடியே படுத்திருக்கும் என்னுடைய
திருவரங்கனைத் தவிர வேறு ஒருவர்க்கு
அடிமை செய்வார்களோ?

---

(3)
கருள் உடைய பொழில் மருதும் கதக் களிறும்
பிலம்பனையும் கடிய மாவும்
உருள் உடைய சகடரையும் மல்லரையும்
உடைய விட்டு ஓசை கேட்டான்
இருள் அகற்றும் எறி கதிரோன் மண்டலத்தோடு
ஏற்றி வைத்து ஏணி வாங்கி
அருள் கொடுத்திட்டு அடியவரை
ஆட்கொள்வான் அமரும் ஊர் அணி அரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

சீற்றத்துடனிருந்த அர்ஜுன மரங்களையும்,
கோபத்துடனிருந்த குவலையாபீடமென்ற யானையையும்,
ப்ரலம்பெனென்ற அசுரனையும், கேசி என்ற குதிரை
வடிவுடனிருந்த கொடிய அரக்கனையும், உருண்டுவந்த
சகடாசுரனையும், மல் யுத்தர்களையும், பானையை
உடைத்து அதன் ஓசையைக் கேட்க ஆசை கொண்டவன்
போல், கொன்ற எம்பெருமான், இருளகற்றும் சூரிய
மண்டலத்துக்கே ஏற்ற வைக்கும் ஏணியைப் போன்று,
அடியவர்களுக்கு அருள் தந்து அவர்களை ஆட்கொண்டு
சேவை சாதிக்கும் ஊர் திருவரங்கமே!

---

(4)
பதினாறாம் ஆயிரவர் தேவிமார்
பணிசெய்யத் துவரை என்னும்
மதில் நாயகராகி வீற்றிருந்த
மணவாளர் மன்னு கோயில்
புது நாண்மலர்க் கமலம் எம்பெருமான்
பொன் வயிற்றிற் பூவே போல்வான்
பொதுநாயகம் பாவித்து இறுமாந்து
பொன் சாய்க்கும் புனல் அரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

பதினாறாயிரம் தேவிமார்கள் சூழ்ந்துகொண்டு
பணி செய்ய, அவர்களின் கணவனாகவும், நாயகனாகவும்
துவாரகையில் வீற்றிருந்தவனுக்கு ஏற்ற திருக்கோயிலானது,
காவேரி ஆற்றில் புதிதாக மலர்ந்த தாமரை மலர்கள்,
எம்பெருமானின் பொன் போன்ற நாபியில் உதித்த
தாமரைக்கு தாம் ஒப்பானவை என்று பெருமிதம்
கொள்வது போல் விளங்கும் திருவரங்கமே!

---

(5)
ஆமையாய்க் கங்கையாய் ஆழ் கடலாய்
அவனியாய் அரு வரைகளாய்
நான்முகனாய் நான்மறையாய் வேள்வியாய்த்
தக்கணையாய்த் தானும் ஆனான்
சேமம் உடை நாரதனார் சென்று சென்று
துதித்து இறைஞ்சக் கிடந்தான் கோயில்
பூ மருவிப் புள் இனங்கள் புள் அரையன்
புகழ் குழறும் புனல் அரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

எம்பெருமானே ஆமையாகவும், அதனைத் தாங்கும்
கங்கையாகவும், ஆழ்ந்த கடலாகவும், பூமியாகவும்,
பெரிய மலைகளாகவும், நான்முக பரம்மனாகவும்,
நான்கு வேதமாகவும், அனைத்து வேள்விகளாகவும்,
வேத பண்டிதர்களுக்கு அளிக்கப்படும் தக்ஷிணையாகவும்
தன்னை ஆக்கிக் கொள்கிறான். நலத்தை அருளும்
நாரதர் எப்பொழுதும் சென்று அன்புடன் எம்பெருமானை
வழிபடும் கோவில், பறவை இனங்கள் மலர்களைக்
கண்டு மயங்கி கருடவாகனின் பெருமைகளைப்
பாடும் நீர் சூழ்ந்த திருவரங்கமே!

---

(6)
மைத்துனன்மார் காதலியை மயிர் முடிப்பித்து
அவர்களையே மன்னர் ஆக்கி
உத்தரைதன் சிறுவனையும் உயக்கொண்ட
உயிராளன் உறையும் கோயில்
பத்தர்களும் பகவர்களும் பழமொழிவாய்
முனிவர்களும் பரந்த நாடும்
சித்தர்களும் தொழுது இறைஞ்சத்
திசை-விளக்காய் நிற்கின்ற திருவரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

பாண்டவர்களின் மனைவியாகிய பாஞ்சாலியின்
கூந்தலை முடியும் படி அருளியவனும், அவர்களையே
மன்னராக்கியவனும், அபிமன்யுவின் புத்திரன் பரிக்ஷித்தை
உயிர்ப்பித்தவனுமான எம்பெருமான் சேவை சாதிக்கும்
கோயில், பக்தர்களும், பெரியவர்களும், வேத
விற்பன்னர்களும், சாதுக்களும், சாமான்யர்களும்,
சித்தர்களும் எல்லா திக்குகளிலும் ப்ரகாசமாய் விளங்கும்
எம்பெருமானை தொழுது நிற்கும் திருவரங்கமே!

---

(7)
குறள் பிரமசாரியாய் மாவலியைக்
குறும்பு அதக்கி அரசுவாங்கி
இறைப்பொழுதில் பாதாளம் கலவிருக்கை
கொடுத்து உகந்த எம்மான் கோயில்
எறிப்பு உடைய மணிவரைமேல் இளஞாயிறு
எழுந்தாற்போல் அரவு அணையின்
சிறப்பு உடைய பணங்கள்மிசைச்
செழுமணிகள் விட்டு எறிக்கும் திருவரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

சிறிய ப்ரமசாரி வடிவம் கொண்டு மாவலியிடம் சென்று
மூன்றடி மண்ணை யாசித்து, அவனின் கர்வத்தை அடக்கி,
அவனுடைய ராஜ்யத்தைப் பெற்று, பின்பு நொடிப்பொழுதில்,
பாதாளத்தை அவனுக்கு ஏற்ற இருப்பிடமாகக் கொடுத்த
எம்பெருமானின் கோயில், ஜோதியுடன் விளங்கும் ஒரு நீல
ரத்ன மலையின் மேலே இளம் சூரியன் உதித்தாற்போல்,
சிவந்த ரத்தினங்கள் ஒளிரும் தலைகளை கொண்ட
பாம்பினைப் படுக்கையாக உடைய
எம்பெருமானின் திருவரங்கமே!

---

(8)
உரம் பற்றி இரணியனை உகிர்நுதியால்
ஒள்ளிய மார்வு உறைக்க ஊன்றிச்
சிரம் பற்றி முடி இடியக் கண் பிதுங்க
வாய் அலறத் தெழித்தான் கோயில்
உரம் பெற்ற மலர்க்கமலம் உலகு அளந்த
சேவடி போல் உயர்ந்து காட்ட
வரம்பு உற்ற கதிர்ச்செந்நெல் தாள்சாய்த்துத்
தலைவணக்கும் தண் அரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

தேவர்கள் கொடுத்த வர பலத்தையுடைய
ஹிரண்யகசிபுவை, தன்னுடைய நகக் கூர்மையால்
அவனது மார்பில் அழுத்தி ஊன்றி, தலையைப் பிடித்து,
கிரீடம் இடிந்து போகும்படியாகவும், கண்கள் பிதுங்கும்
படியாகவும், வாய் அலரும்படியாகவும் செய்து அவனைக்
கொன்றவனின் திருக்கோயில், செழிப்புடைய தாமரைப் பூ,
உலகளந்தவனின் திருவடிகளைப்போலே, ஓங்கி வளர்ந்தும்,
நெற்கதிர்கள் சாய்ந்து தலை வணங்கி
நிற்கும் குளிர்ந்த திருவரங்கமே!

---

(9)
தேவு உடைய மீனமாய் ஆமையாய்
ஏனமாய் அரியாய்க் குறளாய்
மூ உருவில் இராமனாய்க் கண்ணனாய்க்
கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில்
சேவலொடு பெடை அன்னம்
செங்கமல மலர் ஏறி ஊசல் ஆடிப்
பூ அணைமேல் துதைந்து எழு செம்
பொடி ஆடி விளையாடும் புனல் அரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

நல்ல தேஜஸ்ஸுடன் கூடிய மத்ஸ்யமாயும், கூர்மமாயும்,
வராஹமாயும், நரசிம்மனாகவும், வாமனனாயும்,
பரசுராமனாகவும், இராமனாகவும், பலராமனாகவும்,
கண்ணனாகவும், கல்கியாகவும் அவதரித்து ராக்ஷசர்களை
அழித்த எம்பெருமான் கோயில் கொண்டுள்ள இடம்,
ஆண் ஹம்ஸத்துடன் பெண் ஹம்ஸம் செந்தாமரைப்
பூவின் மேலேறி அதை அசைத்து, ஒன்றுக்கொன்று
உரசிக் கொள்வதால் ஏற்பட்ட சிவந்த பொடியைப்
பூசிக் கொண்டு விளையாடும், நீர்
வளத்துடன் விளங்கும் திருவரங்கமே!

---

(10)
செரு ஆளும் புள்ளாளன் மண்ணாளன்
செருச்செயும் நாந்தகம் என்னும்
ஒரு வாளன் மறையாளன் ஓடாத
படையாளன் விழுக்கை யாளன்
இரவு ஆளன் பகலாளன் என்னையாளன்
ஏழு உலகப் பெரும் புரவாளன்
திருவாளன் இனிதாகத் திருக்கண்கள்
வளர்கின்ற திருவரங்கமே

பாசுர அனுபவம்

போர் செய்யும் திறம் படைத்த கருடாழ்வானை
ஆளுபவனாயும், இந்த பூமியை ஆளுபவனாயும்,
விரோதிகளைக் கொல்லும் நந்தகம் என்னும் ஒப்பற்ற
வாளை உடையவனாகவும், யுத்தத்தில் புறமுதுகு காட்டி
ஓடாத படையையுடையவனும், இரக்க குணமுள்ளவனும்,
இரவு பகலுக்கு தலைவனாகவும், என்னை ஆள்பவனாகவும்,
ஏழுலகங்களாகிற பெரிய க்ஷேத்திரங்களை ஆள்பவனாகவும்,
பெரிய பிராட்டியின் கணவனாகவும், மகிழ்வுடன்
திருக்கண்களால் அருள்பாலிக்கும் எம்பெருமானின்
கோயில் திருவரங்கமே!

---

(11)
கைந்நாகத்து இடர் கடிந்த கனல் ஆழிப்
படை உடையான் கருதும் கோயில்
தென்நாடும் வடநாடும் தொழநின்ற
திருவரங்கத் திருப்பதியின் மேல்
மெய்ந்நாவன் மெய் அடியான் விட்டுசித்தன்
விரித்த தமிழ் உரைக்க வல்லார்
எஞ்ஞான்றும் எம்பெருமான் இணையடிக்கீழ்
இணை பிரியாது இருப்பர் தாமே

பாசுர அனுபவம்

பெரிய துதிக்கையைக் கொண்ட யானையின் துயர்
தீர்த்து அக்னி ஜ்வாலை போலிருந்த திருச்சக்கரத்தை
ஆயுதமாக உடையவன், தென்னாட்டவரும், வடநாட்டவரும்
துதிக்கும்படி எழுந்தருளியிருக்கும் திருவரங்கம் என்னும்
திவ்ய தேசத்தைப் பற்றி உண்மையையே பேசும்
நாக்கையுடையவரான பெரியாழ்வார் விரிவாக தமிழ்
மாலையாக இயற்றிய இப்பாசுரங்களை சொல்ல வல்லவர்கள்
என்னாளும் எம்பெருமானின் திருவடிக்கீழ் இணைபிரியாமல்
இருக்கும் பாக்கியம் பெறுவர்கள்.

---

fouth ten eighth thirumozhi

Summary

periAzhwAr eulogises Srirangam in these pAsurams. He says
that the place had abundant pundits well versed in
reciting Vedas. People were good-natured and looked after
guests well. Cauvery flowed copiously, flowers bloomed and
bees sang the praise of Lord. The Lord of Srirangam,
who had accomplished great deeds through His avatars,
showered His blessings on devotees

---

(1)
maadhavaththOn puththiranpOy maRikadalvaay maaNdaanai
Odhuviththa thakkaNaiyaa uruvuruvE koduththaanoor
thOdhavaththith thUymaRaiyOr thuRaipadiyath thuLumbi engum
pOdhil vaiththa thEnsoriyum punalarangam enbadhuvE.

Purport

Diving into the ocean to rescue great sage sAnthIpiNi's dead son;
and returning him alive as fees to the guru for the learning done;
Place where vedic men dipped into cAuvEry wearing clean dry dress;
causing lotus spew honey, is Srirangam that never fails to impress.

---

(2)
piRappakaththE maaNdozhindha piLLaikaLai naalvaraiyum
iRaippozhudhil koNarndhu koduththu oruppadiththa vuRaippanUr
maRaipperundhee vaLarththiruppAr varuvirundhaiyaLiththiruppAr
siRappudaiyamaRaiyavarvAzh thiruvarangamenbadhuvE.

Purport

In a moment the Lord revived 4 sons who died soon after birth;
and restored them alive to their parents; His chosen berth,
where vedic men did rituals as prescribed & tended guests well
is Srirangam where such great vedic scholars chose to dwell.

---

(3)
marumakan than sandhadhiyai uyirmeettu maiththunanmAr
urumakaththE veezhaamE kurumukamaayk kaaththaanoor
thirumukamAych chengamalam thiruniRamAyk karunguvaLai
porumukamaay ninRalarum punalarangam enbadhuvE.

Purport

Brought back parikshit, son of His nephew abhimanyu, to life;
Being a guru, saved pAndavAs from perishing in the great strife;
Black lilies looking like His body & red-lotuses like His face;
rub each other in the waters of Srirangam, His dwelling place!

---

(4)
kUnthozhuththai sidhakuraippak kodiyavaL vAykkadiyasolkEttu
eenReduththa thaayaraiyum iraachchiyamum aangozhiya
kaanthoduththa neRipOkik kaNdakaraik kaLaindhAnUr
thEnthoduththa malarchchOlaith thiruvarangam enbadhuvE.

Purport

When the hunchback lady sounded off kaikEyI, who's cruel;
Hearing her harsh words, forsaking mother & the right to rule;
He went wandering in the woods; killing asurAs; He chose to stay
in Srirangam where nectar-filled flower gardens lay all the way!

---

(5)
peruvarangaL avaipaRRip pizhakudaiya iraavaNanai
uruvarangap porudhazhiththu ivvulakinaik kaNpeRuththAnUr
kuruvarumbakkOngalarak kuyilkoovumkuLir_pozhilsoozh
thiruvarangam enbadhuvE en thirumaal sErvidamE.

Purport

When rAvaNa secured rare boons & used them in evil ways
Lord killed him in battle & saved this world from bad days;
kurava tree shoots, kOndu ones shed flowers, cuckoos call;
and gardens abound in Srirangam, the chosen place of thirumAl.

---

(6)
keezhulakil asurarkaLaik kizhangirundhu kiLarAmE
aazhividuththu avarudaiya karuvazhiththa azhippanUr
thAzhaimadal Udurinchith thavaLavaNNap podiyaNindhu
yaazhin isai vaNdinangaL aaLamvaikkum arangamE.

Purport

With His Discus vanquishing asurAs from their roots, so that;
none could resurface; He chose Srirangam to lie flat;
where the bees, entering screwpine petals & their body smeared
with white pollens, sing praises to Him, who's is revered.

---

(7)
kozhuppudaiya sezhungurudhi kozhiththizhindhu kumizhththeRiya
pizhakkudaiya asurarkaLaip piNambaduththa perumaanoor
thazhuppariya sandhanangaL thadavaraivaay eerththukkoNdu
thezhippudaiya kaavirivandhu adithozhum seerarangamE.

Purport

The Lord brought death to the asurAs who did many wrongs;
made their fat rich blood rush out like flood; He belongs
to Srirangam where the uprooted sandalwood trees
dragged by the cAuvEry, reached Lord's feet, to please.

---

(8)
valleyiRRuk kEzhalumAy vALeyiRRuch chIyamumAy
ellaiyillAth tharaNiyaiyum avuNanaiyum idandhAnUr
elliyampOdhu irunchiRaivaNdu emperumAn kuNampAdi
mallikai veNsangUdhum madhiLarangam enbadhuvE.

Purport

As varAhA with strong tusks & nrusimhA with sharp tooth;
lifted vast earth & hiraNyAkasibu; He shines as truth
in walled Srirangam where, in twilight, bees with wide wings;
resemble blowing jasmine-conch, sing His praise without strings.

---

(9)
kunRaadu kozhumukilpOl kuvaLaikaL pOlkuraikadalpOl
ninRaadu kaNamayilpOl niRamudaiya nedumaaloor
kunRaadu pozhil nuzhaindhu kodiyidaiyAr mulaiyaNavi
manRoodu thenRalumaam madhiLarangam enbadhuvE.

Purport

His body's like dense cloud over a peak, like dark-blue lily;
like roaring dark seas & like dancing peacocks; He stays really
in walled Srirangam where breeze pass through mountain trees,
the 4 streets & breasts of slim-waisted-women, as if to tease.

---

(10)
paruvarangaL avaipaRRip padaiyaalith thezhundhAnai
seruvarangap porudhazhiththa thiruvALan thiruppadhimEl
thiruvarangath thamizhmAlai vittuchiththanviriththanakoNdu
iruvarangam eriththaanai yEththavallaar adiyOmE.

Purport

Getting big boons, rAvaNa grew arrogant & pride;
Lord fought & finished him; He chose Srirangam to bide;
Who worship, the slayer of madhu & kaitaba demons, our gem;
with these 10 tamil pAsurams of periAzhwAr, let's serve them.

---

நான்காம் பத்து எட்டாம் திருமொழி

சாராம்சம்

திருவரங்கத்தில் அன்று வாழ்ந்த மக்கள் எப்படி வேதம்
ஒதுவதில் நிபுணர்களாக இருந்தார்கள், எப்படி விருந்தோம்பல்
செய்வதில் சிறந்தவர்களாக விளங்கினார்கள் என்பதைப்
பற்றியும், காவேரி ஆற்றின் விஷேத்தையும், எம்பெருமானின்
அவதார சாகசங்களையும், பெரியாழ்வார் இப்பாசுரங்களின்
வழியாக நமக்கு அருளிச் செய்கிறார்.

---

(1)
மாதவத்தோன் புத்திரன்போய்* மறிகடல்வாய் மாண்டானை*
ஓதுவித்த தக்கணையா* உருவுருவே கொடுத்தானுர்*
தோதவத்தித் தூய்மறையோர்* துறைபடியத் துளும்பிஎங்கும்*
போதில் வைத்த தேன்சொரியும்* புனலரங்கம் என்பதுவே.

பாசுர அனுபவம்

மகா தபஸ்வியான ஸாந்தீபிணியின் இறந்துபோன மகனை குரு
தக்ஷிணையாக உயிருடன் மீட்டுக் கொடுத்த எம்பெருமானின்
ஊரானது, நன்கு தோய்த்து உலர்த்தின வஸ்த்திரங்களை
உடுத்திக் கொண்டு வேதத்தை ஓதுபவர்கள் காவேரித் துறையில்
மூழ்கிக் குளிக்கையில் அதனால் உண்டான அலைகளினால்
தாமரைப் பூக்களிலுள்ள தேன் பெருகி நிற்கும் நீரையுடைய
திருவரங்கம் என்னும் ஊர்தான்.

---

(2)
பிறப்பகத்தேமாண்டொழிந்த* பிள்ளைகளை நால்வரையும்*
இறைப்பொழுதில் கொணர்ந்துகொடுத்து* ஒருப்படித்த
உறைப்பனுர்*மறைப்பெருந்தீ வளர்த்திருப்பார்* வருவிருந்தை
அளித்திருப்பார்* சிறப்புடைய மறையவர்வாழ் திருவரங்கம் என்பதுவே.

பாசுர அனுபவம்

பிறந்த உடனேயே, அதே இல்லத்தில், இறப்பை எய்திய நான்கு
பிள்ளைகளையும் ஒரு கண நேரத்தில் உயிருடன் மீட்டு
பெற்றோர்களிடம், அவர்கள் சம்மதத்துடன் கொடுத்த அந்த
எம்பெருமான் அருள் சாதிக்கும் ஊர், வேதத்தில் விதித்தபடி
பெரு வேள்விகளை செய்துகொண்டும், தங்கள் கிருகங்களுக்கு
வரும் விருந்தினர்களை உப்சரித்துக் கொண்டும், இப்படியான
சிறப்புகளுடைய வேதமோதுபவர்கள் வாழும்
திருவரங்கம் என்னும் ஊர்தான்.

---

(3)
மருமகன் தன் சந்ததியை* உயிர்மீட்டு மைத்துனன்மார்*
உருமகத்தே வீழாமே* குருமுகமாய்க் காத்தானுர்*
திருமுகமாய்ச் செங்கமலம்* திருநிறமாய்க் கருங்குவளை*
பொருமுகமாய் நின்றலரும்* புனலரங்கம் என்பதுவே.

பாசுர அனுபவம்

மருமகன் அபிமன்யுவின் பிள்ளை பரீக்ஷித்தை உயிருடன் மீட்டும்,
மைத்துனர்களான பாண்டவர்களை பாரதப் போரில் மாளாமல்
குருவாய் இருந்து காத்தவனின் ஊர், எம்பெருமானின் திரு முகம்
போன்ற செந்தாமரைப் பூக்களும், அவனது திருமேனியின்
நிறம் போன்ற கரு நெய்தல் பூக்களும் ஒன்றுக்கொன்று உரசி
நிற்கும்படி நீர் வளம் கொண்ட திருவரங்கம் என்னும் ஊர்தான்.

---

(4)
கூன்தொழுத்தை சிதகுரைப்பக்* கொடியவள் வாய்க்
கடியசொற்கேட்டு ஈன்றெடுத்த தாயரையும்* இராச்சியமும்
ஆங்கொழிய* கான்தொடுத்த நெறிபோகிக்* கண்டகரைக்
களைந்தானுர்* தேன்தொடுத்த மலர்ச்சோலைத்*
திருவரங்கம் என்பதுவே.

பாசுர அனுபவம்

கூனைவுடைய மந்தரை குற்றச் சொற்களைக் கூற,
கொடியவளான கைகேயியின் வாயால் சொன்ன கடும்
சொல்லைக் கேட்டு, பெற்ற தாய் கௌசல்யாவையும்.
ராஜ்யத்தையும் உதறிவிட்டு, அடர்ந்த காடுகளின் வழி
சென்று, சாதுக்களை துன்புருத்தும் அரக்கர்களை அழித்த
எம்பெருமான் அருள் சாதிக்கும் ஊர், தேன் சொரியும்
பூக்களுடன் கூடிய சோலைகளையுடைய
திருவரங்கம் என்னும் ஊர்தான்.

---

(5)
பெருவரங்கள் அவைபற்றிப்* பிழக்குடைய இராவணனை*
உருவரங்கப் பொருதழித்து*இவ்வுலகினைக் கண்பெறுத்தானுர்
குரவரும்பக் கோங்கலரக்* குயில்கூவும் குளிர்பொழில்சூழ்*
திருவரங்கம் என்பதுவே* என் திருமால் சேர்விடமே.

பாசுர அனுபவம்

அரிய வரங்களைப் பெற்று, அவற்றை துர் உபயோகப் படுத்தி
தப்பு செய்வதையே தொழிலாகக் கொண்ட ராவணனைப் போர்
புரிந்து உரு தெரியாமல் அழித்து இவ்வுலகினை ரக்ஷித்த
எம்பெருமான் இருக்கும் ஊர், குரவ மரங்கள் அரும்பு
விட்டும், கோங்கு மரங்கள் பூக்களைச் சொரிந்தும், குயில்கள்
இன்பமாய்ப் பாடியும், குளிர்ந்த சோலைகளால் சூழப்பெற்று
இருக்கும் திருவரங்கம் என்னும் ஊர்தான்.

---

(6)
கீழுலகில் அசுரர்களைக்* கிழங்கிருந்து கிளராமே*
ஆழிவிடுத்து அவருடைய* கருவழித்த அழிப்பனுர்*
தாழைமடல் ஊடுரிஞ்சித்* தவளவண்ணப் பொடியணிந்து*
யாழின் இசை வண்டினங்கள்* ஆளம்வைக்கும் அரங்கமே.

பாசுர அனுபவம்

அசுரர்கள் பாதாள உலகத்திலிருந்து வெளிக் கிளம்பாமல் திருச்
சக்கரத்தை ப்ரயோகித்து அவர்களை அடியோடு அழித்த
பராக்கிரமுள்ள எம்பெருமானின் ஊர், வண்டினங்கள் தாழம்பூ
இதழ்களில் புகுந்து உடம்பை உரசி அதனால் உடம்பில்
வெண்ணிற மகரந்தப் பொடி படிந்தபடி, வீணையின்
நாதத்தைப் போல் இனிய ரீங்காரத்துடன் இசை பாடும்
திருவரங்கம் என்னும் ஊர்தான்.

---

(7)
கொழுப்புடைய செழுங்குருதி* கொழித்திழிந்து குமிழ்த்தெறிய*
பிழக்குடைய அசுரர்களைப்* பிணம்படுத்த பெருமானுர்*
தழுப்பரிய சந்தனங்கள்* தடவரைவாய் ஈர்த்துக்கொண்டு*
தெழிப்புடைய காவிரிவந்து* அடிதொழும் சீரரங்கமே.

பாசுர அனுபவம்

கொழுப்பும், வளமும் நிறைந்த ரத்தம் பெருக்கெடுத்து ஓட,
பிழைகளையே செய்யும் அசுரர்களைப் பிணமாக்கிய
எம்பெருமானின் ஊர், கைகளால் தழுவ முடியாத சந்தன மரங்கள்
பெரிய மலைகளிலிருந்து அடியோடு பிடுங்கப்பட்டு, சத்ததுடன்
ஓடும் காவேரி ஆற்றால் இழுக்கப் பட்டு, பெருமானின் திருவடியில்
சமர்ப்பித்து சேவிக்கும் பெருமையுடைய திருவரங்கமே!

---

(8)
வல்லெயிற்றுக் கேழலுமாய்* வாளேயிற்றுச் சீயமுமாய்*
எல்லையில்லாத் தரணியையும்* அவுணனையும் இடந்தானுர்*
எல்லியம்போது இருஞ்சிறைவண்டு* எம்பெருமான் குணம்பாடி*
மல்லிகை வெண்சங்கூதும்* மதிளரங்கம் என்பதுவே.

பாசுர அனுபவம்

கடினமான தந்தங்கள்/பற்களுடன் வராஹ அவதாரமெடுத்தும்,
வெண்மையானதும், கூர்மையுடையதுமான பற்களுடன்
நரஸிம்மனாய் அவதரித்தும், ஹிரண்யாஸுரனை அழித்து,
அகண்ட பூமியை வெளிக் கொணர்ந்த எம்பெருமான் சேவை
சாதிக்கும் ஊர், மாலைப் பொழுதில், பெரிய சிறகுகளைக்
கொண்ட வண்டுகள் எம்பெருமானின் குணங்களைப்
பாடியவாறே வெண்சங்கைப் போலிருக்கும் மல்லிகை
பூக்களை ஊதுவதுபோல் காட்சி தரும், மதிள்களுடைய
திருவரங்கம் என்னும் ஊர்தான்.

---

(9)
குன்றாடு கொழுமுகில்போல்* குவளைகள்போல்
குரைகடல்போல்* நின்றாடு கணமயில்போல்* நிறமுடைய
நெடுமாலூர்* குன்றாடு பொழில்நுழைந்து* கொடியிடையார்
முலையணவி* மன்றூடு தென்றலுமாம்*
மதிளரங்கம் என்பதுவே.

பாசுர அனுபவம்

மலைச் சிகரத்தின் மேல் திரண்ட மேகங்களைப் போலவும்,
கருநீல பூக்களைப் போலவும், கோஷிக்கும் கடல் போலவும்,
நடனமாடும் மயில் கூட்டங்களைப் போலவும், அழகான
திருமேனியையுடைய எம்பெருமான் அருள்பாலிக்கும் ஊர்,
மலைச் சோலைகளில் புகுந்த தென்றல், சிறுத்த இடையையுடைய
பெண்களின் முலைகளைத் தழுவி, நான்கு வீதிகளிலும்
உலாவி பரிமளக்கச் செய்யும் மதிள்களுடைய
திருவரங்கம் என்னும் உர்தான்.

---

(10)
பருவரங்கள் அவைபற்றிப்* படையாலித் தெழுந்தானை*
செருவரங்கப் பொருதழித்த* திருவாளன் திருப்பதிமேல்*
திருவரங்கத் தமிழ்மாலை* விட்டுசித்தன் விரித்தனகொண்டு*
இருவரங்கம் எரித்தானை* ஏத்தவல்லார் அடியோமே.

பாசுர அனுபவம்

பெரு வரங்களைப் பெற்று, அதனால் சிலிர்த்தெழுந்த
ராவணனை, போர் தொடுத்து அழித்த திருமாலின்
திவ்யக்ஷேத்திரமாகிய திருவரங்கத்தைப் பற்றி
பெரியாழ்வார் இயற்றிய தமிழ் மாலையைக் கொண்டு,
மது கைடபர் என்ற இரு அரக்கர்களின் உடல்களை
எரித்தவனைத் தொழுபவர்களுக்கு அடிமை செய்வோமாக.

---

fourth ten seventh thirumozhi

Summary

Great city 'kandam' (now called Devaprayag) situated on the banks
of Ganges where emperumAn resides majestically, gets the attention
of periAzhwAr. Enchanted by its beauty, he pens down ten pAsurams
in praise of the city, the ganges and the Lord.

---

(1)
thangaiyai mookkum thamaiyanaith thalaiyum thadindha em dhaasaradhipOy
engum thanpukazh aavirundhu arasaaNda em purudOththamanirukkai
gangai gangai yenRa vaasakaththaalE kaduvinai kaLaindhidu kiRkum
gangaiyin karaimEl kaithozha ninRa kaNdamennum kadinagarE.

Purport

Cutting asunder the heads of rAvaNa & his sister's nose;
the son of dasaratha, famed rAmA, my purushOththamA chose
a holy place wherein just by calling 'ganga' sins get wiped out;
is 'kaNdam' on the banks of ganges; a wonder city no doubt!

---

(2)
salampodhi yudambin thazhalumizh pEzhvaaych chandhiran vengadhir anja
malarndhezhun dhaNavu maNivaNNa vuruvin maal purudOththaman vaazhvu
nalam thikazh sadaiyaan mudikkonRai malarum naaraNan paadhath thuzhaayum
kalandhizhi punalaal pukar padu gangaik kaNdamennum kadinagarE.

Purport

Cool moon and the fiery Sun trembled in fear as they saw;
the blue gem hued Lord grew high in the sky with awe;
in the wonder city kandam where the ganges water gushes out streaming!
touching thulasi on His feet & kondrai flower on Siva's head, gleaming!

---

(3)
adhirmuka mudaiya valamburi kumizhththi azhalumizh aazhikoNdeRindhu angu
edhirmuka vasurar thalaigaLai yidaRum em purudOththama nirukkai
sadhumukan kaiyil sadhuppuyan thaaLil sankaran sadaiyinil thangi
kadhirmuka maNikoNdizhi punal gangaik kaNdamennum kadinagarE.

Purport

With His rounded lips,He blew the fiery Valampuri conch;
cut the heads of asuras with His blazing discus launch!
Pausing at the hands of 4-faced Brahma,feet of 4-armed One
& Siva's head, Ganga flows into kandam, the city worth a ton!

---

(4)
imaiyavar iRumaandhirundh arasaaLa ERRuvan dhedhir porusEnai
namapuram naNuka naandhakam visiRum nam purudOththaman nagar thaan
imavandham thodangi irun kadalaLavum irukarai ulakiraith thaada
kamaiyudaip perumaik gangaiyin karaimEl kaNdamennum kadinagarE.

Purport

when asuras attacked celestials who ruled with pride;
He packed them off to hell with His sword, nAndagam, & chose to bide;
in kandam, the city on the banks of ganga with its waters as sea
across Himalayas and the big ocean, make bathers' sins flee

---

(5)
uzhuvadhOr padaiyum ulakkaiyum villum oNsudaraazhiyum sangum
mazhuvodu vaaLum padaikkala mudaiya maal purudOththaman vaazhvu
ezhumaiyum koodi eeNdiya paavam iRaippozhu dhaLavinil ellaam
kazhuvidum perumaik gangaiyin karaimEl kaNdamennum kadinagarE.

Purport

A plow, pounder, bow, glowing discus, conch, axe & sword;
holding these as weapons, goes about purushOthamA the Lord;
showering His grace in kandam the city on ganga's shore
where sins of 7 births get burnt by the score!

---

(6)
thalaippeydhu kumuRich chalampodhi mEgam salasala pozhindhidak kaNdu
malaipperun kudaiyaal maRaiththavan madhurai maal purudOththaman vaazhvu
alaippudaith thiraivaay arundhava munivar avapiradham kudain dhaada
kalappaigaL kozhikkum gangaiyin karaimEl kaNdamennum kadinagarE.

Purport

When water laden clouds thundered loud bringing torrential rain;
He lifted gOvardana Hill as umbrella to save all from the pain
Lord of mathura, the purushOttamA resides in kandam, at the door
of roaring ganga where tools left behind by yogis wash ashore.

---

(7)
viRpidith thiRuththu vEzhaththai murukki mElirundhavan thalai saadi
maRporu thezhap paayndhu araiyana yudhaiththa maal purudOththaman vaazhvu
aRpudha mudaiya ayiraavadha madhamum avariLam padiyaroN saandhum
kaRpaga malarum kalandhizhi gangaik kaNdamennum kadinagarE.

Purport

Breaking the bow, taming the elephant & toppling mahout's head;
fighting wrestlers, trouncing kamsa, the purushOttamA chose His shed
at kandam where Iravatha's musth, karpaga flowers & sandalwood paste
of heavenly ladies mix and float in the river ganga in haste.

---

(8)
thiraiporu kadalsoozh thiNmadhiL thuvarai vEndhuthan maiththunan maarkkaay
arasinai yaviya arasinai yaruLum ari purudOththaman amarvu
nirai nirai yaaga nediyana yoobam nirandharam ozhukkuvittu iraNdu
karaipurai vELvip pugai kamazh gangai kaNdamennum kadinagarE.

Purport

Flanked by seas and strong walls, in Dwaraka He would;
help pAndavAs, kill enemy kings, rid devotees' sins. He stood
in kandam on the banks of ganga where long poles that bind
cows would wash ashore & the good smoke from yajna blow one's mind!

---

(9)
vadathisai madhurai saaLakkiraamam vaikundham thuvarai ayOththi
idamudai vadhari yidavagai yudaiya em purudOththaman irukkai
thadavarai yathirath tharaNi viNdidiyath thalaippaRRi kkaraimaram saadi
kadalinaik kalangak kaduththizhi gangaik kaNdamennum kadinagarE.

Purport

mathurA in north, sALagirAm, vaikuntam, dwArakA, ayOdyA & the vast
badarinath are His abode, yet purushOttamA chose and stood fast
in kandam on the banks of ganga, where hills trembled, earth split;
trees uprooted by the furious river even as the seas shook and quit.

---

(10)
moonRezhuth thadhanai moonRezhuth thadhanaal
moonRezhuth thaakki moonRezhuththai
yEnRu koNdiruppaarkku irakkam nan gudaiya em purudOththama nirukkai
moonRadi nimirththu moonRinil thOnRi moonRinil moonRuru vaanaan
kaan thadam pozhilsoozh gangaiyin karaimEl kaNdamennum kadinagarE.

Purport

Single syllable praNavA (OM) becomes three lettered word;
while a & u, stands for loyalty & service to the Lord; the third
letter ma shows atma is distinct from body. He gives His grace
to followers of OM in kandam on the banks of ganga, a lovely place.

---

(11)
pongoli gangaik karaimali kaNdaththu uRai purudOththaman adimEl
vengali naliyaa villiputh thoorkkOn vittuchiththan virup puRRu
thangiya anbaal seydhathamizh maalai thangiya naavudai yaarkku
gangaiyil thirumaal kazhaliNaik keezhE kuLiththirundha kaNakkaamE.

Purport

To the purushOttamA in kandam on the banks of ferocious splendor
ganga, periAzhwAr of villiputtur lovingly did dedicate and render
ten tamil pAsurams; those who recite these with faith & endeavor
will get benefit of bathing in ganga & serve the Lord forever.

---

நான்காம் பத்து ஏழாம் திருமொழி

சாராம்சம்

வடக்கிலுள்ள கண்டம் (இப்பொழுதுள்ள தேவப்பிரயாக்)
என்னும் கங்கைக் கரையில் அமைந்த ஒரு அற்புத
நகரத்தின் விசேஷத்தையும், அங்கு எம்பெருமான்
எழுந்தருளி சேவை ஸாதிக்கும் ஆச்சர்யத்தையும்,
கங்கையின் பெருமையையும்,பெரியாழ்வார் வெகு
விமரிசையாக கீழ்கண்ட பாசுரங்களின் மூலம்
நமக்கு தெரிவிக்கிறார். வாருங்கள்! நாமும்
பாசுரங்களை அனுபவித்துப் பயனடையலாம்!

---

(1)
தங்கையை மூக்கும் தமையனைத் தலையும் தடிந்த
எம் தாசரதி போய் எங்கும் தன்புகழா விருந்து அரசாண்ட
எம்புருடோத்தமனிருக்கை கங்கை கங்கையென்ற
வாசகத் தாலே கடுவினை களைந்திட கிற்கும் கங்கையின்
கரைமேல் கைதொழ நின்ற கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

ராவணனின் தலையையும், அவனுடைய தங்கை
சூர்ப்பணகையின் மூக்கையும் துண்டித்த தசரதனுடைய
புதல்வன் ராமன், எங்கும் புகழ் பெற்று அரசாளும்
என்னுடைய புருஷோத்தமன், எழுந்தருளியிருக்கும்
இடம் எதுவென்றால், கங்கை கங்கை என்ற பெயரைச்
சொல்வதனாலேயே கடும் பாவங்களைப் போக்கக்கூடிய
அந்த கங்கை நதிக் கரையின் மேல் பக்தர்கள் கைகூப்பி
வணங்கி நிற்கும் இடத்தில் அமைந்த கண்டம்
என்றழைக்கப்படும் அற்புத நகரமே!

---

(2)
சலம்பொதி யுடம்பின் தழலுமிழ் பேழ்வாய்ச் சந்திரன்
வெங்கதிர் அஞ்ச மலர்ந்தெழுந் தணவு மணிவண்ண
வுருவின் மால்புரு டோத்தமன் வாழ்வு நலம்திகழ்
சடையான் முடிக்கொன்றை மலரும் நாரணன் பாதத்
துழாயும் கலந்திழி புனலால் புகர்படு கங்கைக்
கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

நீரின் தன்மையுடைய சந்திரனும், வெப்பக் கிரணங்களுடன்
கூடிய சூரியனும் அஞ்சும்படி வானளாவி உயர்ந்து நின்ற
நீலமணி நிறம் கொண்ட எம்பெருமான் புருஷோத்தமன்
வாழுமிடம் எதுவென்றால், கங்கையானது நாராயணனின்
திருவடியிலிருக்கும் துளசியைத் தழுவியும், தனக்கு நலம்
கருதி சிவபெருமான் கொன்றைப்பூ சூட்டிய தலையில்
தங்கியும், கீழே விழுந்து அலை புரண்டோடும்
இடமான கண்டம் என்றழைக்கப்படும் அற்புத நகரமே!

---

(3)
அதிர்முக முடைய வலம்புரி குமிழ்த்தி அழலுமிழ்
ஆழிகொண்டெறிந்து அங்கு எதிர்முக வசுரர் தலைகளை
யிடறும் எம்புருடோத்தமனிருக்கை சதுமுகன் கையில்
சதுப்புயன் தாளில் சங்கரன் சடையினில் தங்கி கதிர்முக
மணிகொண்டிழி புனல் கங்கைக் கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

அன்று உலகமளந்த போது, அச்சமளிக்கும் ஒலியுடன்
திகழும் வலம்புரி சங்கை குவிந்த இதழில் வைத்து
ஊதியும், அனல் பொறி கக்கும் திருச்சக்கரத்தை எறிந்து
எதிர்த்து வந்த அசுரர்களின் தலைகளை அறுத்தும்,
பேராற்றல் படைத்த எம்பெருமான் எழுந்தருளியிருக்கும்
இடம் எதுவெனில், நான்கு முகமுடைய ப்ரம்மாவின்
கையிலும், நான்கு தோள் கொண்ட பகவானின்
திருவடியிலும், சிவபெருமானின் முடியிலும் தங்கி
கீழே பாய்ந்த அந்த கங்கையின் கரையில்
அமைந்த கண்டம் என்னும் அற்புத நகரமே!

---

(4)
இமையவர் இறுமாந் திருந்தர சாள ஏற்றுவந்
தெதிர்பொரு சேனை நமபுரம் நணுக நாந்தகம்
விசிறும் நம் புருடோத்தமன் நகர்தான் இம வந்தம்
தொடங்கி இருங்கடலளவும் இருகரை உலகிரைத் தாட
கமையுடைப் பெருமைக் கங்கையின் கரைமேல்
கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

தேவர்கள் கர்வத்துடன் ராஜ்ய பரிபாலனம் செய்கையில்,
அசுரப் படைகள் அவர்களை அவ்விதம் செய்யாத வண்ணம்
தடுத்து அவர்களை எதிர்த்துப் போர் தொடுக்கையில்,
அவ்வசுரர்களை நரக லோகத்திற்கு அனுப்பக் கருதி
'நாந்தகம்' என்ற வாளை வீசி எறிந்த எம்பெருமான்
புருஷோத்தமன் உறையும் இடம் எதுவெனில், இமய மலை
முதல் பெரிய கடல் வரை கரை காணமுடியாததாகவும்,
பெரும் சப்தத்துடன் கூட ஓடும் அதன் நீரில் ஸ்நானம்
செய்போரின் பாவங்களை போக்கும் பெருமையுடையத
தாகவும் உள்ள கங்கையின் கரையில் அமைந்த
கண்டம் என்னும் அற்புத நகரமே!

---

(5)
உழுவதோர் படையும் உலக்கையும் வில்லும் ஒண்சுட
ராழியும் சங்கும் மழுவொடு வாளும் படைக்கல
முடைய மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு எழுமையும்
கூடி ஈண்டிய பாவம் இறைப் பொழு தளவினில்
எல்லாம் கழுவிடும் பெருமைக் கங்கையின்
கரைமேல் கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

உழுவதற்கு ஏற்ற கலப்பை, உலக்கை, வில், ஒளி
பொருந்திய திருச்சக்கரம், சங்கு, கோடாரி, வாள் இவற்றை
ஆயுதமாக வைத்திருக்கும் புருஷோத்தம பெருமாள் சேவை
சாதிக்கும் இடம் எதுவெனில், ஏழு பிறவியில் சேமித்து
வைத்த பாவத்தையெல்லாம் ஒரு நொடியில் போக்கிவிடும்
பெருமையை உடைய கங்கையின் கரை மீதமைந்த
கண்டம் என்னும் உயர்ந்த நகரமே!

---

(6)
தலைப்பெய்து குமுறிச் சலம்பொதி மேகம் சலசல
பொழிந்திடக் கண்டு மலைப்பெருங் குடையால் மறைத்தவன்
மதுரை மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு அலைப்புடைத் திரைவாய்
அருந்தவ முனிவர் அவபிரதம் குடைந் தாட கலப்பைகள்
கொழிக்கும் கங்கையின் கரைமேல் கண்டமென்னும் கடி நகரே

பாசுர அனுபவம்

ஜலம் நிரம்பிய மேகங்கள் இடிமுழங்கி பெரிய சப்தத்துடன்
சல சலவென்று கனத்த மழை பொழிய, அதை பொருக்காமல்
கோவர்தன மலையை ஒரு குடையாகத் தூக்கி திருவாய்ப்பாடி
ஜனங்களை காத்தருளினவனும், வடமதுரையின் தலைவனுமான
புருஷோத்தமன் அருள் பாலிக்குமிடம் எதுவெனில், சிறந்த
தவங்களைப் புரிந்த முனிவர்கள் அக்னி வேள்வியை முடித்து
ஸ்நானம் செய்த பின், கலப்பை முதலிய உப கரணங்கள் கரை
தள்ளியிருக்கும் அந்த அலைமோதும் கங்கைக் கரையில்
அமைந்த கண்டம் என்னும் அற்புத நகரமே!

---

(7)
விற்பிடித் திறுத்து வேழத்தை முருக்கி மேலிருந் தவன்
தலை சாடி மற்பொரு தெழப் பாய்ந்து அரையன யுதைத்த
மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு அற்புத முடைய அயிராவத
மதமும் அவரிளம் படியரொண் சாந்தும் கற்பக மலரும்
கலந்திழி கங்கைக் கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

வில்லை முறித்தும், யானையை அடக்கியும், அதன்
மேலிருந்தவனின் தலையை வீழ்த்தியும், மல் யுத்தர்களின்
மேல் போர் புரிந்தும், கட்டிலில் அமர்ந்திருந்த கம்ஸனின்
மேல் பாய்ந்து அவனைக் கீழே தள்ளி உதைத்தவனுமான
எம்பெருமான் புருஷோத்தமன் எழுந்தருளியிருக்கும்
இடம் எதுவெனில், அற்புதமுடைய ஐராவதம் என்ற
யானையின் மதநீரும், தேவர்களுக்கு ப்ரியமான
தேவமாதர்கள் பூசியிருந்த சந்தனமும், அப்பெண்கள்
தலையில் அணிந்திருந்த கற்பக மலர்களும் ஒன்றாக
கலந்து ஓடும் கங்கையின் கரையில் அமைந்த
கண்டம் என்னும் அற்புத நகரமே!

---

(8)
திரைபொருகடல்சூழ் திண்மதிள்துவரை வேந்துதன்
மைத்துனன்மார்க்காய் அரசினை யவிய அரசினை
யருளும் அரி புருடோத்தம னமர்வு நிரைநிரை யாக
நெடியன யூபம் நிரந்தரம் ஒழுக்குவிட்டு இரண்டு
கரைபுரை வேள்விப் புகை கமழ் கங்கை
கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

அலை புரளும் கடலால் சூழ்ந்த, உறுதியான
சுற்றுச் சுவர்களுடைய த்வாரகைக்கு அரசனும்,
பாண்டவர்களுக்குத் துணையாய் நின்று எதிரி அரசர்களைக்
கொன்று ராஜ்யத்தை தந்தருளினவனும், பாவங்களைப்
போக்குபவனுமான புருஷோத்தமனின் இருப்பிடம்
எதுவெனில், பசுக்களை கட்டுவதற்கு உதவும் நீளமான
கம்பங்கள் கட்டு கட்டாக அடித்துச் சென்றும், இரு
கரைகளில் ஒதுங்கியும், யாகத்தினால் உண்டாகும்
நல்ல வாசனையையுடைய புகை சூழ்ந்திருக்கும்
கங்கையின் கரையில் அமைந்திருக்கும்
கண்டம் என்னும் அற்புத நகரமே!

---

(9)
வடதிசை மதுரை சாளக்கிராமம் வைகுந்தம்
துவரை அயோத்தி இடமுடை வதரி யிடவகை யுடைய
எம்புருடோத்தம னிருக்கை தடவரை யதிரத் தரணி
விண்டிடியத் தலைப்பற்றிக் கரைமரம் சாடி கடலினைக்
கலங்கக் கடுத்திழி கங்கைக் கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

வட திசையிலுள்ள மதுரை, சாளக்கிராமம், வைகுண்டம்,
த்வாரகை, அயோத்தி, பரந்த இடத்தில் இருக்கும்
பதரிகாச்ரம் இவற்றை இருப்பிடமாகக் கொண்ட
நம் புருஷோத்தமன் வாழுமிடம் எதுவெனில் மலைகளே
அதிர்ந்தும், பூமி பிளக்கும் படியாகவும், கரையிலுள்ள
மரங்கள் வேரோடு பிடுங்கப்பட்டும், முறிவுற்றும், கடலே
கலங்கும்படியும் கடும் வேகத்துடன் பாய்ந்தோடும் கங்கையின்
கரையில் அமைந்த கண்டம் என்னும் அற்புத நகரமே!

---

(10)
மூன்றெழுத்ததனைமூன்றெழுத்ததனால் மூன்றெழுத்தாக்கி
மூன்றெழுத்தை ஏன்றுகொண் டிருப்பார்க்கு இரக்கம்நன்
குடைய எம்புருடோத்தமனிருக்கை மூன்றடி நிமிர்த்து
மூன்றினில் தோன்றி மூன்றினில் மூன்றுரு வானான்
கான்தடம் பொழில்சூழ் கங்கையின் கரைமேல்
கண்டமென்னும் கடி நகரே.

பாசுர அனுபவம்

ஒரே எழுத்தான ப்ரணவத்தை, அகார, உகார, மகார
என்ற மூன்று எழுத்துகளாகப் பிரித்து, அவற்றுள் 'அகாரம்'
பகவானுக்கு நாம் அடிமை என்பதைக் குறிப்பதாலும்,
'உகாரம்' நாராயணனுக்கே அடிமை செய்தல் என்பதையும்,
ஞானத்தைக் குறிக்கும் 'மகாரம்' இறைவன்
ஒருவனுக்கே உரிய ஆன்மா தேகத்தினின்றும் வேறுபட்டது
என்பதைப் புலப்படுத்துவதாக இருப்பதாலும்,
இம்மூன்றெழுத்துக்களே தமக்குத் தஞ்சம் என்று
கொண்டிருப்பவர்களின் பக்கம் தம் பேரருளைக் கிடைக்கச்
செய்பவனுமான நம் புருஷோத்தமன் எழுந்தருளியிருக்குமிடம்
எதுவெனில், நல்ல மணம் கமழும் பெரிய சோலைகளினால்
சூழப்பெற்ற கங்கையின் கரைமேல் உள்ள
கண்டம் என்னும் அற்புத நகரமே!

---

(11)
பொங்கொலி கங்கைக் கரைமலி கண்டத்து உறைபுரு
டோத்தமனடிமேல் வெங்கலி நலியா வில்லிபுத் தூர்க்கோன்
விட்டுசித் தன்விருப் புற்று தங்கிய அன்பால் செய்தமிழ்
மாலை தங்கிய நாவுடை யார்க்கு கங்கையில் திருமால்
கழலிணைக் கீழே குளித்திருந்த கணக்காமே.

பாசுர அனுபவம்

பொங்கி எழுந்தும், சீற்றத்துடனும் கூட ஓடும் கங்கையின்
நதிக்கரையில் உள்ள கண்டம் என்னும் உயர்ந்த மற்றும்
சிறப்புடைய நகரத்தை இருப்பிடமாகக் கொண்ட
புருஷோத்தமனுடைய திருவடிகளைப் போற்றி, ஆசையுடனும்,
அன்புடனும், நிலையான பக்தியுடனும் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரின்
தலைவரான பெரியாழ்வாரால் தமிழ் மாலையாக இயற்றப்பட்ட
இப்பாடல்களை ஒருமனதாக பாடும் நாக்கை உடையவர்கள்,
கங்கை நதியில் நீராடிய புண்ணியமும், எம்பெருமானின்
இரு திருவடிகளின் கீழ் அமர்ந்து எப்பொழுதும் கைங்கர்யம்
செய்யும் பாக்கியமும் கிடைக்கப் பெறுவர்கள்.

---

fourth ten sixth thirumozhi

Summary

periAzhwAr insists that parents should name their children
after the Lord such as nArAyaNa, kEsavA, ThAmOTharA,
gOvindA, which would then pave way for attaining mOkshA.
He says that calling children by human names
would not yield any benefit.

---

(1)
kaasum kaRaiyudaik kooRaikkum angOr kaRRaikkum
aasaiyinaal angavaththap pEridum aadharkaaL!
kEsavan pErittu neengaL thEnith thiruminO
naayakan naaraNan tham annai narakam pukaaL.

Purport

Desirous of money, nice dress and some food grains;
You keep unsafe names to your children; Oh, without brains!
Instead, keep them sacred names of kEsavA and rejoice!
parents don't enter hell calling names of nArAyaNA by choice!

---

(2)
angoru kooRai araikku uduppadhan aasaiyaal
mangiya maanida saadhiyin pEridum aadhar kaaL!
sengaN nedumaal! sireedharaa! enRu azhaiththakkaal
nangaikaaL! naaraNan tham annai narakam pukaaL.

Purport

O Ladies! wanting to tie a saree around your waist;
blindly you keep inferior human names without taste!
Keep names of red eyed Lord, Sridhara to your kids;
parents calling nArAyaNA's names open not hell's lids!

---

(3)
uchchiyil eNNaiyum suttiyum vaLaiyum ugandhu
echcham polindheerkaaL! enseyvaan piRar pEritteer?
pichchai puk kaakilum empiraan thiru naamamE
nachchumin naaraNan tham annai narakam pukaaL.

Purport

Seeking oil, pendant, bangles for your children from others;
you name your kids after them in return ! O poor mothers;
Keep names of nArAyaNA even if it means begging for a living;
parents won't enter hell by calling His names believing.

---

(4)
maanida saadhiyil thOnRiRRu Ormaanida saadhiyai
maanida saadhiyin pErittaal maRumaik killai
vaanudai maadhavaa! gOvindhaa! enRu azhaith thakkaal
naanudai naaraNan tham annai narakam pukaaL

Purport

The one born of human race doesn't get release;
if its just called by a human name as you please;
parents naming children after the celestial Lord & call
'mAdhavA', 'gOvindhA', don't enter hell & fall.

---

(5)
malamudaiy ooththaiyil thOnRiRRu Or mala vooththaiyai
malamudaiy ooththaiyin pErittaal maRumaik killai
kulamudaik gOvindhaa! gOvindhaa! enRu azhaith thakkaal
nalamudai naaraNan tham annai narakam pukaaL.

Purport

Giving a dirty name to the one born
of a dirty body, one deserves only scorn;
Parents calling cowherd clan Govinda's name;
good nArAyaNa won't send them to hell & shame.

---

(6)
naadum nakarum aRiya maanidap pErittu
koodi azhungik kuzhiyil veezhndhu vazhukkaThE
saadiRap paayndha thalaivaa! dhaamOdharaa! enRu
naadumin naaraNan tham annai narakam pukaaL.

Purport

Letting all in the town know, you join them;
in naming children after mortals and perish, you dumb;
'Lord who kicked chakatAsurA'! 'dhAmOdharA'! thus calling
after Him, parents don't fall into hell squalling!

---

(7)
maNNil piRandhu maNNaakum maanidap pErittu angu
eNNam onRu eNNiyirukkum yEzhai manisar kaaL!
kaNNuk kiniya karumugil vaNNan naamamE
naNNumin naaraNan tham annai narakam pukaaL.

Purport

Made of earth, man takes birth and die on earth;
still, fools name their kids after mortals, at birth;
Name after Him, the dark-hued who's a feast for the eyes
Parent choosing nArAyaNA's names, doesn't enter hell and fries.

---

(8)
nambi nambi yenRu naattu maanidap pErittaal
nambum pimbum ellaam naalu naaLil azhungippOm
sem perun thaamaraik kaNNan pErittu azhaiththak kaal
nambi kaaL! naaraNan tham annai narakam pukaaL.

Purport

Don't give children country human names and call;
they loose their sheen in just 4 days & look small;
Parents naming children after the big-lotus-eyed
& call nArAyaNA's names won't enter hell & get fried.

---

(9)
ooththaik kuzhiyil amudham paayvadhu pOl ungaL
mooththirap piLLaiyai enmugil vaNNan pErittu
kOththuk kuzhaiththuk kuNaalam aadith thiriminO
naaththagu naaraNan tham annai narakam pukaaL.

Purport

Like pouring nectar into the dirty mouth's pit;
name your kids after my cloud-hued Lord, that's fit;
Rejoice with Him in ecstasy and dance in delight;
parents don't enter hell, calling His names day & night.

---

(10)
seeraNi maal thiru naamamE yidaththERRiya
veeraNi tholpugazh vittuchiththan viriththa
OraNi yoN thamizh onbathOdonRum vallavar
pEraNi vaigunThaththu enRum pENi yirupparE.

Purport

"Name & call children after sacred Lord"
thus spoke the mighty & famed periAzhwAr for the record;
those who learn these 10 pAsurams with a mind that's pure
will secure a place in the celestial vaikuntam for sure.

---